Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Πεινασμένοι για θεαματικές ειδήσεις


            Υπάρχει μια χώρα χωρίς πολλές σχέσεις με τον έξω κόσμο. Αυτή η χώρα κυβερνάται από μια οικογένεια εδώ και 60, περίπου, χρόνια. Το καθεστώς της είναι κομμουνιστικό αλλά αμφισβητούνται οι σχέσεις του με τον κομμουνισμό.

            Γι’ αυτή τη χώρα κυκλοφορούν διάφορες φήμες. Οι εικόνες, που κυκλοφορούν από αυτή, δείχνουν μια χώρα, ο λαός της οποίας πενθεί με ιδιαίτερα εκδηλωτικό τρόπο τους ηγέτες της, προσκυνά με σεβασμό τα αναρίθμητα ανά τη χώρα αγάλματα του ιδρυτή της και αποφεύγει τις επαφές με ξένους.

            Αυτή η χώρα ονομάζεται Βόρειος Κορέα, είναι ένα από τα τελευταία υπολείμματα του Ψυχρού Πολέμου και κυβερνάται από την οικογένεια Κιμ. Σήμερα, ο κ. Κιμ Γιονγκ-Ουν, εγγονός του ιδρυτού και «Αιωνίου Ηγέτη» της χώρας, Κιμ Ιλ-Σουνγκ, είναι ο ηγέτης της χώρας.

            Δεν υπάρχουν ελεύθερα Μ.Μ.Ε. στη Βόρειο Κορέα. Ο τύπος ελέγχεται απολύτως από το κράτος και οι μεταδιδόμενες ειδήσεις είναι επιλεγμένες και περιορισμένες. Δεν υπάρχουν περισσότερες απόψεις γύρω π.χ. από τους λόγους, για τους οποίους ένα δημόσιο πρόσωπο εκπίπτει από το αξίωμά του, με αποτέλεσμα η φαντασία των Δυτικών (και όχι μόνο αυτών) να οργιάζει, καθόσον καλείται να κρίνει, τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτή τη χώρα.

            Κυκλοφορεί, λοιπόν, μια είδηση, ότι ο Τζανγκ Σονγκ Τεκ, σημαίνον στέλεχος του τοπικού κομμουνιστικού κόμματος, εκτελέστηκε με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Κρίνοντας από τη θητεία του ως επικεφαλής του Υπουργείου Δημοσίας Ασφαλείας και εκπροσώπου της χώρας του στις διαπραγματεύσεις με Κίνα και Ν. Κορέα και, κυρίως, από το γεγονός ότι ήταν θείος του σημερινού ηγέτη της Β. Κορέας, πρόκειται για ένα είναι πολύ σημαντικό γεγονός. Η είδηση αυτή λαμβάνει χώρα το Δεκέμβριο του 2013 και δεν αμφισβητείται. Συνοδεύεται, μάλιστα, από την απάλειψη του ονόματος του εκτελεσθέντος από κάθε δημόσιο έγγραφο. Άρα ο κάποτε παντοδύναμος Τζανγκ απεδήμησε σίγουρα εις Κύριον.

            Μέχρι εδώ όλα καλά! Τέτοιες καθαιρέσεις και εκτελέσεις ακόμα και υψηλόβαθμων αξιωματούχων δεν είναι σπάνιο φαινόμενο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, ειδικά, όταν κάποιο νέο πρόσωπο αναλαμβάνει την ηγεσία μιας χώρας. Στα ίδια καθεστώτα, είναι ιδιαίρερα συνηθισμένη η πρακτική της εξαφάνισης κάθε στοιχείου των εξαφανισθέντων αξιωματούχων.

            Mε το ξεκίνημα του νέου χρόνου, εμφανίζεται μια νέα είδηση, ότι ο ηγέτης της Β. Κορέας επέλεξε ένα πρωτότυπο και συνάμα μακάβριο τρόπο εκτέλεσης του ανωτέρω συγγενούς του και 5 στενών συνεργατών του. Για την ακρίβεια, οι καταδικασθέντες πετάχθηκαν γυμνοί σε ένα κλουβί και, στη συνέχεια, 120, σκυλιά, νηστικά επί 3 μέρες, ρίχτηκαν στο ίδιο κλουβί και τους κατεσπάραξαν, ενώ ο ίδιος ο ηγέτης της χώρας παρακολούθησε το «θέαμα» μαζί με 300 αξιωματούχους. Η είδηση έκανε το γύρο του Διαδικτύου, συνοδεύτηκε από σχόλια, πολλά εκ των οποίων εμπίπτουν στο νόμο περί τύπου, και προβλήθηκε ως η πραγματική εικόνα μιας απομονωμένης χώρας, που κυβερνάται από μια σκληρή δικτατορία.

            Ως είθισται, η συζήτηση φούντωσε και σε πολλές περιπτώσεις ξεπέρασε και τα όρια της ευπρέπειας. Οι σχολιαστές χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα. Το ένα υποστήριζε, ότι η είδηση είναι απόλυτα αληθινή και από ένα καθεστώς, όπως αυτό της Β. Κορέας, πρέπει να περιμένουμε τα χειρότερα. Το άλλο υπήρξε περισσότερο επιφυλακτικό στην επίμαχη είδηση και υποστήριξε, ότι δεν υπήρχε κάποιος λόγος, για να διαταχθεί τέτοιος τρόπος εκτέλεσης.

            Μια πιο προσεκτική αναζήτηση απέδειξε, ότι, τελικά, η είδηση δεν ήταν αληθινή. Ναι μεν ο παραβάτης θείος θανατώθηκε αλλά από εκτελεστικό απόσπασμα, όπως άλλωστε άρμοζε στο αξίωμά του, και όχι από 120 πεινασμένα σκυλιά. Η αναληθής είδηση δημοσιεύθηκε σε μια εφημερίδα του Χονγκ-Κονγκ, η οποία, όμως, δεν αναφέρει πηγή και, επιπλέον, δεν δημοσιεύθηκε καν στον τύπο της Κίνας ή της Νοτίου Κορέας. Η αναφορά στις δύο τελευταίες χώρες δεν είναι τυχαία. Η μεν Κίνα αποτελεί ένα σημαντικό οικονομικό εταίρο της Β. Κορέας και θα επεδίωκε να ασκήσει πιέσεις για τυχόν στενότερη συνεργασία, δημοσιεύοντας μια είδηση άκρως δυσφημιστική ακόμα και για ένα στυγνό δικτατορικό καθεστώς. Στη δε Ν. Κορέα, παράξενες και συχνά ακραίες ειδήσεις από τη B. Κορέα είναι περιζήτητες και αποτελούν μια καλή αφορμή για το καθεστώς της Σεούλ να ασκήσει έντονη κριτική στα πεπραγμένα των Κιμ. Η εν λόγω είδηση θα ήταν βούτυρο στο ψωμί και των δύο αυτών χωρών. Σε κανένα, όμως, μέσο των εν λόγω χωρών δεν δημοσιεύθηκε.

            Περαιτέρω, ο φερόμενος ως τρόπος εκτέλεσης του Γιανγκ και των 5 στενών συνεργατών του φαντάζει υπερβολικά ακραίος και ασύμβατος για τα δεδομένα του συγκεκριμένου τύπου καθεστώτος. Σε ένα καθεστώς, τύπου Μποκάσα ή Αμιν Νταντά, μια τόσο κραυγαλέα εκτέλεση δεν θα παραξένευε κανένα. Σε ένα κομμουνιστικό έστω κατ’ όνομα, όμως; Στον 20ο αιώνα, σε αρκετές χώρες κυριάρχησαν οι κομμουνιστικές κυβερνήσεις. Σχεδόν όλες τους διακρίθηκαν στον τομέα της εξόντωσης αντιφρονούντων ή στις εκκαθαρίσεις των υψηλόβαθμων στελεχών. Καμμία, όμως, δεν προέβη σε τέτοιου είδους εκτελέσεις.  Όσα κομμουνιστικά καθεστώτα διέπρεψαν στον τομέα της εξαφάνισης των ανεπιθύμητων προσώπων, το έκαναν με πολύ πιο πρακτικές μεθόδους. Τους έστελναν σε στρατόπεδα εργασίας στις πιο αφιλόξενες περιοχές της επικρατείας τους, όπου οι περισσότεροι από αυτούς πέθαιναν από εξάντληση ή από αναρίθμητες αρρώστιες, ή τους έκλειναν σε φρικτές φυλακές, όπου, επίσης, πέθαιναν από τις κακουχίες ή τους εκτελούσαν δια τυφεκισμού, απαγχονισμού ή, στην περίπτωση των Ερυθρών Χμερ, με σιδηρόβεργες. Και αυτό διότι, πολύ απλά, δεν είχαν κανένα λόγο να καταφύγουν σε θεατρικές εκτελέσεις, αφού μπορούσαν να πετύχουν το ίδιο αποτέλεσμα, ήτοι την εξόντωση των εχθρών τους και τον ταυτόχρονο εκφοβισμό των υπηκόων τους, με πολύ πιο λιτούς τρόπους. Επιπλέον, κανένας ηγέτης κομμουνιστικής χώρας δεν παρίστατο μαζί με τους εκλεκτούς του σε αυτές τις εκτελέσεις, διότι πολύ απλά δεν είχε κανένα λόγο να παραστεί. Για τους διαφόρους ηγέτες αυτών των καθεστώτων, η βιολογική εξόντωση των εχθρών τους δεν ήταν κάποιο άξιο παρακολούθησης θέαμα αλλά αποτελούσε μια διαδικασία, την οποία είχαν επωμιστεί διάφοροι υφιστάμενοί τους και δεν υπήρχε καμμία αμφιβολία, ότι θα την έφερναν εις πέρας με επαγγελματική συνέπεια.

            Υποστηρίχθηκε, ότι ο Τζάνγκ ήταν μια απειλή για το νέο ηγέτη της Β. Κορέας. Είναι πολύ πιθανό, ότι ο ανιψιός έβλεπε το θείο του σαν ένα πιθανό αγκάθι, που έπρεπε να κοπεί. Πέρα από τα αξιώματα, που είχε ο Τζανγκ, υπάρχουν φήμες, ότι διήγε έκλυτο βίο και είχε συσσωρεύσει ανήκουστο για τα δεδομένα της χώρας του πλούτο. Άλλωστε, μια από τις εις βάρος του κατηγορίες ήταν και αυτή της διαφθοράς. Όλα είναι πιθανά και όλα τίθενται σε αμφισβήτηση σε μια χώρα, όπου η πληροφόρηση είναι ελεγχόμενη και αμφιβόλου βασιμότητος. Κάθε αλλαγή ηγεσίας στα κομμουνιστικά καθεστώτα συνοδεύτηκε από εκκαθαρίσεις, κάποιες εκ των οποίων ήταν αιματηρές. Και πάλι, όμως, η εξουσία του σημερινού ηγέτη της εν λόγω χώρας ήταν αρκετή, ώστε να καθαιρεθεί, συλληφθεί, δικαστεί, καταδικαστεί και εκτελεστεί ο ανεπιθύμητος συγγενής άμεσα και χωρίς να υπάρχει ανάγκη για μια «φαντεζί» εκτέλεση.

            Και ο Χίτλερ έκανε τα απίστευτα αίσχη και πολλά από αυτά δεν έγιναν γνωστά παρά μόνο μετά την πτώση του. Καμμία αντίρρηση επ’ αυτού! Αλλά οι μέθοδοι εξόντωσης των ανεπιθυμήτων για το ναζιστικό καθεστώς δεν περιελάμβαναν τόσο επιδεικτικές εκτελέσεις και, μάλιστα, για μονοψήφιο αριθμό καταδικασμένων σε θάνατο. Ούτε ο Χίτλερ παρίστατο στις εκτελέσεις των εχθρών του καθεστώτος του για τους ίδιους λόγους που δεν παρίσταντο οι ηγέτες των κομμουνιστικών χωρών.

            Έτσι, όμως, αμφισβητούμε το χαρακτήρα του καθεστώτος της Β. Κορέας και μας διαφεύγει, ότι ένας άνθρωπος εκτελέστηκε με αμφιβόλου βασιμότητος κατηγορίες. Όχι, βέβαια! Κανένας λογικός άνθρωπος δεν αμφισβητεί, ότι η αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής είναι από μόνη της μια βάρβαρη πράξη. Επίσης, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί με λογικά κριτήρια, ότι το καθεστώς της Πιονγκ-Γιανγκ είναι απάνθρωπο και ελάχιστο σεβασμό δείχνει στις ατομικές και πολιτικές ελευθερίες. Αυτό, όμως, δεν συνεπάγεται, ότι, όποια είδηση το αφορά, είναι οπωσδήποτε αληθινή. Μην ξεχνάμε, επίσης, ότι πρόκειται για μια χώρα, όπου δεν υπάρχουν ελεύθερα Μ.Μ.Ε. και, συνεπώς, οι ειδήσεις, που βγαίνουν στη δημοσιότητα, είναι αυστηρά φιλτραρισμένες και δεν δείχνουν πολλά πράγματα από την πραγματικότητα σε αυτή τη χώρα (άλλος ένας λόγος, για να είμαστε επικριτικοί με το συγκεκριμένο καθεστώς). Συνεπώς, δεν πρέπει να καταπίνουμε αμάσητη κάθε τερατολογία, που αφορά αυτή τη χώρα. Η λογική, ότι «όλα μπορούμε να τα περιμένουμε από το Β. Κορέα», απλά δεν ευσταθεί, διότι οδηγεί στην αποδοχή κάθε ακρότητας, μόνο και μόνο επειδή έχουμε να κάνουμε με μια στυγνή δικτατορία.

            Τέλος πάντων, το πιο σημαντικό δεν είναι η θεαματική είδηση, ότι τάχαμου κάποιοι άνθρωποι εκτελέστηκαν από 120 πεινασμένα σκυλιά, αλλά ότι ο περισσότερος κόσμος προτίμησε να τη πιστέψει ασυζητητί. Αυτός ήταν μάλλον και ο σκοπός του εμπνευστή αυτής της ιστορίας. Αν, πάντως, κάποιος θέλει να σχηματίσει μια πρώτη και ψύχραιμη άποψη για τα τεκταινόμενα σε αυτή την απομονωμένη χώρα, υπάρχουν δεκάδες αναφορές από ανθρωπιστικές οργανώσεις, επισκέπτες αλλά και κατοίκους της. Είναι πολύ πιο σοβαρές και αποφεύγουν τις υπερβολές.