Η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σύμφωνα με την οποία τα πάσης φύσεως θρησκευτικά σύμβολα θα πρέπει να απομακρυνθούν από τις σχολικές αίθουσες (δείτε , αν γνωρίζετε αγγλικά) θέτει επί τάπητος το θέμα της προβολής μιας θρησκείας από τα κράτη αλλά και το δικαίωμα των γονέων να μεγαλώνουν τα τέκνα τους σε ένα περιβάλλον, από τις κρατικές υπηρεσίες του οποίου θα απουσιάζουν τα πάσης φύσεως θρησκευτικά σύμβολα, τα οποία εκ της υπάρξεώς τους σε αυτές τις υπηρεσίες επιβάλλουν, σύμφωνα με το σκεπτικό του Δικαστηρίου αυτού αλλά και την εκ τρίτου παρέμβαση του Ε.Π.Σ.Ε., εκτός απο επιλεκτική προβολή μιας θρησκείας σε βάρος των άλλων, και το θεσμικό σεβασμό σε αυτά.
Με όλη την ενδεχόμενη υπερβολή, που μπορεί να παρατηρήσει κανείς σε αυτή την απόφαση, αναλογιζόμενος, ότι μεγάλωσε σε μια χώρα, σε κάθε σχολική αίθουσα της οποίας υπήρχαν είτε σταυροί είτε η εικόνα του ίδιου του Εσταυρωμένου και, όμως, ουδέποτε ένοιωσε, ότι του επέβαλαν να ασπαστεί το χριστιανικό ορθόδοξο δόγμα ή να αποβάλλει τις ιδιαίτερες θρησκευτικές του πεποιθήσεις, οφείλουμε να επισημάνουμε, ότι πρόκειται για μια απόφαση κινούμενη σε ένα σωστό δρόμο, αφού επιβάλλει το σεβασμό προς τις θρησκευτικές ιδιαιτερότητες των οικογενειών των μαθητών - στο μέτρο, που δεν παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών αυτών - αλλά και την απουσία αυτών και, κυρίως, καθιερώνει τη θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους ως φορέα προστασίας των δικαιωμάτων όλων των πολιτών ανεξαρτήτως θρησκεύματος.
Η συγκεκριμένη απόφαση θα δοκιμάσει σε μεγάλο βαθμό και την πολιτική ηγεσία της χώρας, η οποία θα κληθεί να αποφανθεί, αν θα πρέπει, επιτέλους, να σεβαστεί τα δικαιώματα των πολιτών της εκείνων, που επιθυμούν τα παιδιά τους να μεγαλώσουν σε ένα σχολικό περιβάλλον, το οποίο όχι μόνο δεν θα προβάλλει μόνο μια θρησκεία σε βάρος των άλλων αλλά και δεν θα επιβάλλει το σεβασμό σε αυτή με την ανάρτηση των σχετικών θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές αίθουσες, τα δικαστήρια και τις δημόσιες υπηρεσίες γενικά. Και αφού, σύμφωνα με ορισμένες παλαιότερες υποσχέσεις του, ο κ. Πρωθυπουργός είχε αναφερθεί στην ανάγκη κατάργησης των συμβόλων αυτών - ομολογώ, ότι πάει πολύς καιρός από τότε, που ανέφερε τα σχετικά θέματα αλλά αφ' ης στιγμής τα ανέφερε δημοσίως, οφείλει, νομίζω, να τα τηρήσει τώρα, λόγω αξιώματος - θεωρώ, ότι έχει την ευκαιρία να ξεπεράσεις τις όποιες αντιδράσεις και να προχωρήσει στην απομάκρυνση των συμβόλων αυτών. Α, και να αποδείξει, ότι δεν θα διστάσει να πάει κόντρα στη λαϊκιστική πολιτική σημαντικού μέρους της αντιπολίτευσης (Ν.Δ. και ΛΑ.Ο.Σ., δηλαδή) και να κάνει ένα πρώτο βήμα για το χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας.
Η περίσταση αυτή, όμως, θα δοκιμάσει σε μεγάλο βαθμό και τις αντοχές της Εκκλησίας της Ελλάδος, αφού η απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων της από τις σχολικές αίθουσες θα σημάνει τον περιορισμό της επιρροής της στον κόσμο. Και, κυρίως, θα αποτελέσει μια πρώτης τάξεως δοκιμασία για τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ο οποίος εμφανίστηκε ως διαλλακτικός και προοδευτικός στο ξεκίνημα της σταδιοδρομίας τους υπό την ιδιότητά του αυτή, είχε αναφερθεί στο παρελθόν στην ανάγκη του χωρισμού Κράτους και Εκκλησίας, προϋπόθεση της οποίας είναι και η απομάκρυνση των θρησκευτικών συμβόλων από τις δημόσιες υπηρεσίες, πλην, όμως, από την άνοδό του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο ουδέν έχει κάνει προς αυτή την κατεύθυνση.
Ιδού η Ρόδος, λοιπόν, για την πολιτική και τη θρησκευτική κεφαλή του τόπου αυτού να κάνουν ένα σημαντικό βήμα προς την απομάκρυνση του Κράτους από την Εκκλησία, η μεν πρώτη εφαρμόζοντάς την η δε δεύτερη σεβόμενη την εφαρμογή της!
Υ.Γ. Ο γράφων δηλώνει Χριστιανός Ορθόδοξος αλλά συμφωνεί με το σκεπτικό της απόφασης του Ε.Δ.Α.Δ., καθόσον η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνειδήσεως ενός προσώπου δεν πρέπει, επ' ουδενί λόγω, να υποστηρίζεται πολλώ δε μάλλον να επηρεάζεται από κανενός είδους κρατική αρωγή. Και απεχθάνεται τις ανόητες εκείνες θεωρίες, που βλέπουν παντού εχθρούς, που επιβουλεύονται τα όσια και τα ιερά του έθνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου