Δε μπορείς να επαινέσεις τον Όττο Ρεχάγκελ για την ποδοσφαιρική του ευφυία, αφού όχι μόνο επιμένει να χρησιμοποιεί στην Εθνική Ελλάδος παίκτες, οι οποίοι αποδεδειγμένα δεν μπορούν να προσφέρουν, αλλά και παρουσιάζει μια ομάδα, η οποία παίζει απωθητικό ποδόσφαιρο - ταμπούρι. Ούτε πρόκειται να δούμε το όνομά του με χρυσά γράμματα στη βίβλο του παγκοσμίου ποδοσφαίρου δίπλα σε προπονητές, όπως ο Μπόσκοφ ή ο Χερρέρα.
Ποιός, όμως, περίμενε, ότι μια από τις λιγότερο ταλαντούχες εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου όλων των εποχών στη χώρα μας θα κατάφερνε όχι μόνο να κατακτήσει ένα ευρωπαϊκό κύπελλο κόντρα στα προγνωστικά και ίσως και στη λογική αλλά και θα πετύχαινε, ώστε να προκριθεί σε ένα παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου, παίζοντας κάθε άλλο παρά ελκυστικό ποδόσφαιρο; ΟΚ, κατανοώ, ότι με την πρόκριση αυτή θα αναγκαστούμε να δούμε στον πάγκο της εθνικής μας ομάδος ποδοσφαίρου ένα προπονητή με παρωχημένες αντιλήψεις περί ποδοσφαιρου και κολλήματα, που μόνο προς όφελος της ομάδος αυτής δεν έχουν αποβεί. Αλλά μήπως διαθέτει η χώρα μας περίσσευμα ταλέντου, ώστε να δύναται να αποδώσει καλύτερο ποδόσφαιρο; Δε νομίζω. Και το γεγονός, ότι αυτή την κάθε άλλο παρά σφύζουσα από ταλέντο παρέα παικτών τη μετέτρεψε σε ομάδα ο κ. Ρεχάγκελ, μόνο στα θετικά του μπορει να πιστωθεί. Και αυτή ακριβώς η ομάδα προκρίθηκε στο Μουντιάλ, που θα γίνει του χρόνου στη Ν. Αφρική.
Ειπώθηκε, ότι ίσως θα ήταν προτιμότερο να μην προκριθεί η ομάδα στο Μουντιάλ, ώστε να αναγκαστει η ομοσπονδία ποδοσφαίρου της χώρας μας να διώξει τον κ. Ρεχάγκελ και να αλλάξει η νοοτροπία της ομάδος. Μπορώ να φανταστώ από τώρα τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, αθλητικών και μη, να επιδίδονται σε όργιο θαψίματος και κραξίματος προς τον εν λόγω προπονητή σε περίπτωση, που η ομάδα δεν προκρινόταν στο Μουντιάλ, κατάσταση, που αποδεικνύει, ότι η λογική αυτή κάθε άλλο παρά αποδεκτή είναι στη χώρα της εύκολης κριτικής. Και, βέβαια, η πρόσληψη άλλου προπονητή με ενδεχόμενα πιο ανοικτά ποδοσφαιρικά μυαλά δε συνεπάγεται και την αλλαγή νοοτροπίας σε μια χώρα, που έχει μάθει να επιδιώκει να πετύχει τα πάντα με το λιγότερο δυνατό μόχθο (θυμηθείτε την τύχη του Ιορντανέσκου προ ετών).
Μαγκιά του, λοιπόν, τον κ. Ρεχάγκελ, που δημιούργησε μια ομάδα από την αρχή και, έστω με τις όποιες εμμονές του, την έχει οδηγήσει σε διακρίσεις, που οι σαφώς περισσότεροι ταλαντούχοι αστέρες του ποδοσφαιρικού παρελθόντος της Ελλάδος ούτε στα πιο τρελλά τους όνειρα δεν είχαν δει. Και μαγκιά του, που βούλωσε στόματα ικανά μόνο για κριτική εκ του ασφαλούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου