Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Πικρή γεύση σε γιορτινές μέρες

Αυτές οι μέρες στιγματίστηκαν από ένα άσχημο συμβάν, αυτό του διαμελισμού ενός ανθρώπου από το Αφγανιστάν αλλά και του σοβαρού τραυματισμού μελών της οικογένειάς του. Δε νομίζω, ότι υπάρχει άνθρωπος, που θέλει να λέγεται, άνθρωπος, που να μη συγκινήθηκε από την ιστορία αυτή.
Ωστόσο, αν κάτι άφησε άσχημη γεύση σε αυτή την ιστορία, αυτό είναι :
.- Η μικρόνοια εκείνων των προσώπων, που τοποθέτησαν τη βόμβα αυτή. Σε μια εποχή, που πληθαίνουν οι εικόνες εξαθλιωμένων συνανθρώπων μας, οι οποίοι ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγώσιμα, καύσιμα ή και είδη ρουχισμού, όσοι επιμένουν, ότι με τις βόμβες απαντούν σε όσα τους απασχολούν, είναι απλά ανεγκέφαλοι, που αποδέχονται το ενδεχόμενο να σκοτωθεί ή έστω τραυματιστεί σοβαρά κάποιος από τους συνανθρώπους μας αυτούς αλλά δεν κάνουν κάτι, ώστε να το αποτρέψουν.
.- Η αδιαφορία του κράτους απέναντι στους πρόσφυγες. Όταν προέρχεσαι από μια χώρα, η οποία εδώ και 30, τουλάχιστον, χρόνια, βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση και καταφεύγεις σε μια τρίτη χώρα, υποτίθεται, ότι θα έπρεπε να υπάρχει κάποια μέριμνα για σένα. Ήτοι να υπάρχει κάποιο κέντρο ή κάποια αρχή, που θα σε παραλαμβάνει κατά την έλευσή σου στην Ελλάδα, θα σου εξασφαλίζει κατάλυμα και θα εξετάζει το αίτημά σου για πολιτικό άσυλο. Η εικόνα μεταναστών, που περιφέρονται άστεγοι και πένητες αναζητώντας στους σκουπιδοντενεκέδες τρόφιμα ή οτιδήποτε άλλο χρήσιμο, δεν ποιεί καμμία τιμή στη χώρα μας. Και δείχνει, με όλο το σεβασμό, που γράφουμε τις συνθήκες για την προστασία των προσφύγων.
.- Η άκρα του τάφου σιωπή της πολιτείας αλλά και της Εκκλησίας της Ελλάδος στο θέμα αυτό. Ένα κράτος, που αδιαφορεί για τις συνθήκες, που έχει υπογράψει σχετικά με την προστασία των προσφύγων, αλλά και για τις στοιχειώδεις ανθρωπιστικές αρχές, θα μπορούσε να φροντίσει για την άμεση αποκατάσταση της οικογένειας αυτής, ήτοι την κάλυψη της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των πληγέντων μελών της τραγικής αυτής οικογένειας αλλά και την αποδοχή του αιτήματός της για χορήγηση πολιτικού ασύλου. Η κάλυψη της περίθαλψης αυτής θα μπορούσε να αναληφθεί και από την Εκκλησία της Ελλάδος. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν το έχουμε, ακόμα, δει.
.- Ο καιροσκοπισμός εκείνου του τηλεοπτικού καναλιού, που έσπευσε να βάλει τον τραγικό πατέρα και σύζυγό να βάζει τις φωνές με τα ταπεινά ελληνικά του για το κακό, που τον βρήκε, ώστε να τσιμπήσει (το κανάλι) λίγη παραπάνω τηλεθέαση. Δέχομαι, ότι θα μπορούσε ο τραγικός πατέρας και σύζυγός να αποφύγει αυτή την έκθεση στις τηλεοπτικές κάμερες αλλά πόσες αντοχές, άραγε, να έχει ένας άνθρωπος πρόσφυγας, ανέστιος, χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα και χρήματα και, εσχάτως, χωρίς ένα μέλος της οικογένειάς του; Ένα σωστό Ε.Σ.Ρ. θα μπορούσε να πατάξει το αναίσχυντο κανάλι, που έσπευσε να εκμεταλλευτεί την οδύνη του ανθρώπου αυτού.
Με τί καρδιά να ευχηθείς "Χριστός ανέστη";

Δεν υπάρχουν σχόλια: