Έφτασε Μεγάλη Τετάρτη και είναι η πρώτη φορά, που οι ευχές για "Καλό Πάσχα" και "Καλή Ανάσταση" έβγαιναν με το σταγονόμετρο από τα περισσότερα στόματα. Έμοιαζε σα να είχε πέσει μια επιδημία κατήφειας σε όλο τον κόσμο με συμπτώματα ανησυχητικά και κάθε άλλο παρά συνηθισμένα. Και εκεί, που άλλες εποχές, έως και πέρσυ, άκουγες τέτοιες μέρες τις γνωστές πασχαλινές ευχές, τώρα αυτές είχαν λιγοστέψει. Και, το χειρότερο, συνοδεύονταν από κατσούφικα πρόσωπα.
Δεν ξέρω, αν είμαι ο μόνος, που αισθάνθηκε κάπως έτσι σήμερα το πρωί, όταν βγήκα για τις καθημερινές εργασίες μου. Μπορώ, όμως, να πω, ότι άκουγα ελάχιστες ευχές στο δρόμο, τα καταστήματα και τις υπηρεσίες και τις περισσότερες από αυτές βεβιασμένες και άχρωμες, από εκείνες, που τις λες χωρίς, πραγματικά, να τις εννοείς, μια αγγαρεία, που απλά πρέπει να γίνει μέρες που είναι.
Ίσως να φταίει η οικονομική κρίση, που έχει γονατίσει τον κόσμο, αφού του έχει αφαιρέσει ή περιορίσει δραστικά το κυριότερο μέσο για την εκπλήρωση των αναγκών του. Πιθανότατα η ιεράρχηση των αναγκών μας να είναι, πλέον, τέτοια, που η έκφραση ευχών προς τρίτους να έχει στριμωχτεί κάπου προς το τέλος όσων έχουμε κατατάξει στις υποχρεώσεις μας, ενώ κυριαρχεί η επιθυμία μας να κερδίσουμε περισσότερα χρήματα ή να αγοράσουμε περισσότερα καταναλωτικά αγαθά. Και επειδή μια τάση για αποξένωση υπήρχε και προτού η αγορά βυθιστεί στην υφισταμένη οικονομική κρίση, αυτή ακριβώς η τάση αυξήθηκε, μόλις άρχισαν οι οικονομικές δυσκολίες των περισσοτέρων ή πολύς κόσμος υπέκυψε στον άκρατο καταναλωτισμό.
Μάλλον πλέον ούτε οι γιορτές αρκούν, ώστε να αναστρέψουν ένα ήδη αρνητικό κλίμα στην καθημερινότητά μας. Και αυτό δεν είναι το καλύτερο σημάδι για την κοινωνία μας, εκτός αν αυτή η δυσαρέσκεια αποτελέσει τον κινητήριο μοχλό, ώστε να εξελιχθούμε σαν άνθρωποι μέσα από την επισήμανση των στραβών και ανάποδων της χώρας μας και την προσπάθεια για την καταπολέμησή τους. Αλλά κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα, οπότε θα μας μείνει η κατήφεια να μας συντροφεύει αυτές τις μέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου