Διαβάζοντας τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Καρατζαφέρη, σχετικά με την πρόθεσή του να είναι υποψήφιοι του κόμματός του οι κ.κ. Ανατολάκης και Ψινάκης(www.express.gr/news/politics/208727oz_20090908208727.php3), αντιλαμβάνεται κανείς, τον τρόπο, που ορισμένα κόμματα επιλέγουν, ώστε να προσελκύσουν ψηφοφόρους, εμπλουτίζοντας τα ψηφοδέλτιά τους με πρόσωπα της πεζής επικαιρότητας.
Φυσικά, κανείς δεν αρνείται το δικαίωμα στο κάθε κόμμα να επιλέγει τα πρόσωπα της αρεσκείας του αλλά και σε κάθε Έλληνα πολίτη να πολιτεύεται. Ούτε ο κ. Καρατζαφέρης είναι ο πρώτος διδάξας στο συγκεκριμένο τομέα, αν κρίνουμε από τις υποψηφιότητες και άλλων προσώπων της πεζής επικαιρότητας, τα οποία στο πρόσφατο παρελθόν επέλεξαν να πολιτευτούν με τα δύο μεγάλα κόμματα.
Ομως, με την επιλογή των παραπάνω προσώπων διαφαίνεται απροκάλυπτα μια ένδεια πολιτικών θέσεων, την οποία το εν λόγω κόμμα επιχειρεί να καλύψει και υποκαταστήσει με πρόσωπα, τα οποία (υποτίθεται ότι) απολαμβάνουν μια αναγνωρισιμότητα, λόγω της τακτικής παρουσίας τους στα Μ.Μ.Ε. Και εκεί, βέβαια, δεν διακρίνονται για τον πολιτικό τους λόγο ή έστω για το επίπεδό τους παρά για τις ατάκες τους και τον εν γένει τηλεοπτικό τους βίο, φτάνοντας έως και τα όρια της προσβολής της τιμής και της προσωπικότητος των συνομιλητών τους, αν και οι τελευταίοι συχνά δείχνουν να απολαμβάνουν το προνόμιο αυτό να τους στολίζουν τα παραπάνω πρόσωπα. Και αν, τέλος πάντων, ο κ. Ανατολάκης δεν έδωσε ιδιαίτερες αφορμές, κυρίως τα τελευταία χρόνια, λόγω και της αποχώρησής του από την ενεργό δράση, ο κ. Ψινάκης είχε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το απαράμιλλο ταλέντο του στην μέσω της συμμετοχής του σε αρκετές τηλεοπτικές εκπομπές, κυρίως διαγωνισμούς ταλέντων. Και, βέβαια, ούτε ο ένας ούτε ο άλλος διακρίθηκαν για τις όποιες ευαισθησίες τους σε θέματα, που πρέπει να άπτονται του ενδιαφέροντος ενός προσώπου, που θέλει να λέγεται πολιτευτής.
Είναι φανερή η εκμετάλλευση της δημοσιότητας, που τα εν λόγω πρόσωπα έχουν. Ο κ. Ανατολάκης μπορεί να αποτελέσει ή, τουλάχιστον, έτσι ευελπιστεί ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. πόλο έλξης του ποδοσφαιρόφιλου κοινού, κυρίως αυτού της μόνιμης πρωταθλήτριας ομάδος ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού, ο δε κ. Ψινάκης θεωρητικά μπορεί να προσελκύσει τους λάτρεις των τηλεοπτικών εκπομπών, ιδίως εκείνων, που δεν αξιώνουν ιδιαίτερη πνευματική κατάρτιση από τον τηλεθεατή. Και αυτός είναι ο στόχος του εν λόγω κόμματος, το οποίο ουδέποτε φημιζόταν για το πολιτικό του πρόγραμμα αλλά και ουδέποτε περιφρόνησε τη δύναμη της τηλεόρασης και τη φήμη, που απολαμβάνουν ορισμένοι αστέρες της.
Η αιτιολογία, που ο κ. Καρατζαφέρης επικαλείται, ώστε να δικαιολογήσει την πρόσκληση στους δύο παραπάνω κυρίους, αποκαλύπτει ακόμα περισσότερο τη νοοτροπία αυτή. "Προσπαθώ να βρω πρόσωπα, που θα φέρουν στην πολιτική, εκείνους που της έχουν γυρίσει την πλάτη.Τα νέα παιδιά ή ακόμα και εκείνες τις γυναίκες των μεσημβρινών ζωνών της τηλεόρασης", ανέφερε χαρακτηριστικά σε σχετική συνέντευξη. Μόνο, που οι συγκεκριμένοι υποψήφιοι δεν πρόκειται να φέρουν στην πολιτική όσους της έχουν γυρίσει την πλάτη, αφού, όπως προείπαμε, ουδένα πολιτικό λόγο είναι σε θέση να αρθρώσουν, ενώ το μόνο ουσιαστικό προσόν τους είναι η αναγνωρισιμότητά τους, ελέω τηλεόρασης. Αλλού, ο κ. Καρατζαφέρης αναφέρει, ότι "η πολιτική δεν είναι μόνο για τα σκουρόχρωμα κουστούμια". Ουδεμία αντίρρηση! Αρκεί ο πολέμιος των σκουρόχρωμων κοστουμιών να διαθέτει πολιτικό λόγο, καθόσον η πολιτική δεν είναι θέμα γκαρνταρόμπας. Και με ατάκες, όπως η παραπάνω, οι πραγματικές προθέσεις του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., ήτοι να εκμεταλλευτεί την εφήμερη φήμη των προσώπων της τηλοψίας , καθίσταται ολοφάνερη.
Δεν τρέφω αυταπάτες, ότι, κυρίως, τα δύο μεγάλα κόμματα φημίζονται για το ξεκάθαρο πολιτικό τους πρόγραμμα σε σχέση με το ΛΑ.Ο.Σ. Αναρωτιέμαι, όμως, αν, τελικά, έχουμε τα κόμματα, που μας αξίζουν, δηλαδή είτε κόμματα, που νέμονται την εξουσία επί σειρά ετών, εκμεταλλευόμενα την απροθυμία μας να τα "μαυρίσουμε", είτε μικρότερες πολιτικές παρατάξεις, οι οποίες επιδιώκουν να καρπωθούν οφέλη από τους αστέρες της πρόσκαιρης τηλεοπτικής λάμψης, χωρίς να ενδιαφέρονται για την όποια πολιτική τους τοποθέτηση, αν υποτεθεί ότι αυτοί διαθέτουν τέτοια.
Φυσικά, κανείς δεν αρνείται το δικαίωμα στο κάθε κόμμα να επιλέγει τα πρόσωπα της αρεσκείας του αλλά και σε κάθε Έλληνα πολίτη να πολιτεύεται. Ούτε ο κ. Καρατζαφέρης είναι ο πρώτος διδάξας στο συγκεκριμένο τομέα, αν κρίνουμε από τις υποψηφιότητες και άλλων προσώπων της πεζής επικαιρότητας, τα οποία στο πρόσφατο παρελθόν επέλεξαν να πολιτευτούν με τα δύο μεγάλα κόμματα.
Ομως, με την επιλογή των παραπάνω προσώπων διαφαίνεται απροκάλυπτα μια ένδεια πολιτικών θέσεων, την οποία το εν λόγω κόμμα επιχειρεί να καλύψει και υποκαταστήσει με πρόσωπα, τα οποία (υποτίθεται ότι) απολαμβάνουν μια αναγνωρισιμότητα, λόγω της τακτικής παρουσίας τους στα Μ.Μ.Ε. Και εκεί, βέβαια, δεν διακρίνονται για τον πολιτικό τους λόγο ή έστω για το επίπεδό τους παρά για τις ατάκες τους και τον εν γένει τηλεοπτικό τους βίο, φτάνοντας έως και τα όρια της προσβολής της τιμής και της προσωπικότητος των συνομιλητών τους, αν και οι τελευταίοι συχνά δείχνουν να απολαμβάνουν το προνόμιο αυτό να τους στολίζουν τα παραπάνω πρόσωπα. Και αν, τέλος πάντων, ο κ. Ανατολάκης δεν έδωσε ιδιαίτερες αφορμές, κυρίως τα τελευταία χρόνια, λόγω και της αποχώρησής του από την ενεργό δράση, ο κ. Ψινάκης είχε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το απαράμιλλο ταλέντο του στην μέσω της συμμετοχής του σε αρκετές τηλεοπτικές εκπομπές, κυρίως διαγωνισμούς ταλέντων. Και, βέβαια, ούτε ο ένας ούτε ο άλλος διακρίθηκαν για τις όποιες ευαισθησίες τους σε θέματα, που πρέπει να άπτονται του ενδιαφέροντος ενός προσώπου, που θέλει να λέγεται πολιτευτής.
Είναι φανερή η εκμετάλλευση της δημοσιότητας, που τα εν λόγω πρόσωπα έχουν. Ο κ. Ανατολάκης μπορεί να αποτελέσει ή, τουλάχιστον, έτσι ευελπιστεί ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. πόλο έλξης του ποδοσφαιρόφιλου κοινού, κυρίως αυτού της μόνιμης πρωταθλήτριας ομάδος ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού, ο δε κ. Ψινάκης θεωρητικά μπορεί να προσελκύσει τους λάτρεις των τηλεοπτικών εκπομπών, ιδίως εκείνων, που δεν αξιώνουν ιδιαίτερη πνευματική κατάρτιση από τον τηλεθεατή. Και αυτός είναι ο στόχος του εν λόγω κόμματος, το οποίο ουδέποτε φημιζόταν για το πολιτικό του πρόγραμμα αλλά και ουδέποτε περιφρόνησε τη δύναμη της τηλεόρασης και τη φήμη, που απολαμβάνουν ορισμένοι αστέρες της.
Η αιτιολογία, που ο κ. Καρατζαφέρης επικαλείται, ώστε να δικαιολογήσει την πρόσκληση στους δύο παραπάνω κυρίους, αποκαλύπτει ακόμα περισσότερο τη νοοτροπία αυτή. "Προσπαθώ να βρω πρόσωπα, που θα φέρουν στην πολιτική, εκείνους που της έχουν γυρίσει την πλάτη.Τα νέα παιδιά ή ακόμα και εκείνες τις γυναίκες των μεσημβρινών ζωνών της τηλεόρασης", ανέφερε χαρακτηριστικά σε σχετική συνέντευξη. Μόνο, που οι συγκεκριμένοι υποψήφιοι δεν πρόκειται να φέρουν στην πολιτική όσους της έχουν γυρίσει την πλάτη, αφού, όπως προείπαμε, ουδένα πολιτικό λόγο είναι σε θέση να αρθρώσουν, ενώ το μόνο ουσιαστικό προσόν τους είναι η αναγνωρισιμότητά τους, ελέω τηλεόρασης. Αλλού, ο κ. Καρατζαφέρης αναφέρει, ότι "η πολιτική δεν είναι μόνο για τα σκουρόχρωμα κουστούμια". Ουδεμία αντίρρηση! Αρκεί ο πολέμιος των σκουρόχρωμων κοστουμιών να διαθέτει πολιτικό λόγο, καθόσον η πολιτική δεν είναι θέμα γκαρνταρόμπας. Και με ατάκες, όπως η παραπάνω, οι πραγματικές προθέσεις του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., ήτοι να εκμεταλλευτεί την εφήμερη φήμη των προσώπων της τηλοψίας , καθίσταται ολοφάνερη.
Δεν τρέφω αυταπάτες, ότι, κυρίως, τα δύο μεγάλα κόμματα φημίζονται για το ξεκάθαρο πολιτικό τους πρόγραμμα σε σχέση με το ΛΑ.Ο.Σ. Αναρωτιέμαι, όμως, αν, τελικά, έχουμε τα κόμματα, που μας αξίζουν, δηλαδή είτε κόμματα, που νέμονται την εξουσία επί σειρά ετών, εκμεταλλευόμενα την απροθυμία μας να τα "μαυρίσουμε", είτε μικρότερες πολιτικές παρατάξεις, οι οποίες επιδιώκουν να καρπωθούν οφέλη από τους αστέρες της πρόσκαιρης τηλεοπτικής λάμψης, χωρίς να ενδιαφέρονται για την όποια πολιτική τους τοποθέτηση, αν υποτεθεί ότι αυτοί διαθέτουν τέτοια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου