Αντιρατσιστής με ρατσιστικές προκαταλήψεις

Δε σταματούσε στιγμή να υποστηρίζει, ότι οι αλλοδαποί στη χώρα μας πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα με εμάς. Είναι αμαρτία μια χώρα, που εξήγαγε μετανάστες σε ολόκληρο τον κόσμο για αιώνες και τους έβλεπε να πέφτουν θύματα ρατσισμού να αντιμετωπίζει με τον ίδιο ρατσισμό τους αλλοδαπούς, που έρχονται να δουλέψουν εδώ, έλεγε και ξανάλεγε. Έτρεχε στα αντιρατσιστικά συλαλλητήρια και φώναζε, διαμαρτυρόταν, όταν γινόταν γνωστή η κακομεταχείριση κάποιου αλλοδαπού στα κρατητήρια, τσακωνόταν, όταν άκουγε τρίτους να εκφράζονται υποτιμητικά για τους ξένους γείτονές τους και επαινούσε όσους συνέλληνες αποφάσιζαν να ξεπεράσουν τις όποιες αναστολές τους και να υποστηρίξουν όσους ξένους έκριναν, ότι ταλαιπωρούνταν εξαιτίας της καταγωγής τους.

Και κάποια στιγμή, γνώρισε την Άννα. Ήταν αρκετά πιο μικρή από αυτόν και δούλευε σε ένα τεχνικό γραφείο, κάνοντας παράλληλα το μεταπτυχιακό της. Η γνωριμία έγινε σε μια καφετέρια, όπου είχαν μαζευτεί κάποια παρέα του και η Άννα ήταν καλεσμένη και αυτή. Του έκανε τρομερή εντύπωση η σεμνότητά της, οι καλοί τρόποι της και, κυρίως, η ωριμότητά της. Για κοπέλα 24 χρονών είναι πολύ κατασταλαγμένη, σκέφτηκε και ένοιωσε μέσα του να φουντώνει η επιθυμία να τη γνωρίσει καλύτερα.

Όμως η κοπέλα ήταν διστακτική απέναντί του. Θα είναι ντροπαλή, υπέθεσε, όταν την πρώτη φορά την πήρε να βγούν και αυτή του αρνήθηκε, λέγοντας, ότι ήταν αργά και ήθελε να καθήσει στο σπίτι της. Μπορεί οι γονείς της να είναι αυστηροί, ήταν η επόμενη σκέψη του. Τη δεύτερη φορά είχε να παραδώσει μια εργασία για το μεταπτυχιακό της αλλά είχε διάθεση για κουβέντα. Του εκμυστηρεύτηκε, ότι επιθυμούσε να ανοίξει δικό της τεχνικό γραφείο αλλά φοβόταν, ότι ο κόσμος δεν θα την εμπιστευόταν. Ε, καλά, της απάντησε, κανένας δεν εμπιστεύεται τους νέους επαγγελματίες αλλά αυτοί σιγά σιγά κερδίζουν την εμπιστοσύνη του κόσμου. Δεν είναι μόνο αυτό, του απάντησε η κοπέλα και άλλαξε αμέσως θέμα ρωτώντας τον, αν είχε επισκεφτεί κάποια καινούργια καφετέρια, που είχε ανοίξει στο κέντρο της πόλης τους. Και αυτός δεν επέμεινε να τη ρωτήσει περισσότερα και αναλώθηκε στα τετριμμένα αλλά απαραίτητα για την προσέγγιση του άλλου φύλου.

Έπειτα από τέσσερις απιτυχημένες προσπάθειες, την έπεισε, τελικά, να βρεθούν για καφέ. Αυτή φορούσε ένα υπέροχο ολόσωμο φόρεμα και το διακριτικό μακιγιάζ της προσέδιδε μια σεμνή ομορφιά και πρόδιδε χαρακτήρα, που απεχθάνεται την αυτοπροβολή. Ένοιωσε την καρδιά του να χτυπάει. Παρήγγειλαν τα ποτά τους και άρχισαν την κουβέντα. Να μια κοπέλα με περιεχόμενο, είπε μέσα του, όταν την άκουσε να μιλάει και αποφάσισε να την πλησιάσει περισσότερο. Πρέπει να με γνωρίσεις καλύτερα, του απάντησε η κοπέλα και ψιλολούφαξε. Μπα, δεν θα είχε αρκετές εμπειρίες στη ζωή της, σκέφτηκε. Όταν την άφησε σπίτι της, είχε αποφασίσει, ότι θα κατέβαλε κάθε προσπάθεια, ώστε να την κάνει κοπέλα του.

Και ένα βράδυ, που την περίμενε να του πει, ότι είναι έτοιμη, για να περάσει να την πάρει, του τηλεφώνησε σε κατάσταση πανικού. Ο αδελφός μου ξέχασε την άδειά του στο σπίτι και τον έπιασε η αστυνομία και τον έχουν στα κρατητήρια, πρέπει να μείνω σπίτι να παρηγορήσω τη μητέρα μου, του είπε. Καλά, μην ανησυχείς, θα του πάτε την άδεια για το μηχανάκι - ήξερε, ότι ο αδελφός της ήταν μηχανικός μοτοσυκλετών - και δεν θα έχετε άλλα μπλεξίματα. Όχι αυτή, την άδεια παραμονής εννοώ, ήταν η απάντηση της Άννας. Ποιάς παραμονής, ρώτησε. Είμαστε από την Αλβανία, ο αδελφός μου είναι μονίμως αφηρημένος και ξεχνάει το διαβατήριό του και ας του το έχουμε πει χιλιάδες φορές να ελέγχει, αν το πήρε μαζί του.

Και τότε συνειδητοποίησε που οφειλόταν, κυρίως, η συστολή της κοπέλας. Η είδηση αυτή τον είχε συνταράξει. Ξαφνικά, συνειδητοποίησε, ότι δεν είχε ξαναπροσεγγίσει στη ζωή του πρόσωπο από άλλο λαό. Όσα χρόνια φώναζε και υπερασπιζόταν τους αλλοδαπούς, που ζουν στην Ελλάδα, δεν είχε συναναστραφεί κανένα τους σε προσωπικό επίπεδο παρά μόνο είτε σε επαγγελματικό επίπεδο είτε στα πλαίσια των εθελοντικών και αντιρατσιστικών οργανώσεων, που ανήκε. Ένοιωσε, ότι φώναζε μεν, πως είναι απαράδεκτο να έχει κανείς αναστολές απέναντι σε ένα συνάνθρωπό του μόνο και μόνο επειδή αυτός είναι οικονομικός μετανάστης προερχόμενος από άλλη χώρα αλλά, στην πραγματικότητα, δεν είχε ξεπεράσει τις δικές του αναστολές. Και κατάλαβε, ότι δεν είχε τη δύναμη ή την επιθυμία να τις ξεπεράσει.

Δεν της ξανατηλεφώνησε έκτοτε. Ούτε αυτή του τηλεφώνησε, ίσως επειδή είχε την αίσθηση, ότι αυτός θα ξέκοβε, μόλις ανακάλυπτε την καταγωγή της. Ίσως και η ίδια να σκαρφίστηκε την ιστορία αυτή, για να τον δοκιμάσει. Και απογοητεύτηκε με τον εαυτό του τόσο, που δεν ξανακατέβηκε σε αντιρατσιστική πορεία ούτε ξαναπάτησε σε οργάνωση για τα δικαιώματα των αλλοδαπών. Και σκεφτόταν, ότι κατηγορούσε τους τρίτους για τα δικά ρατσιστικά αντανακλαστικά αλλά ουδέποτε είχε κοιτάξει μέσα του για να δει, μήπως και ο ίδιος ακολουθούσε όσα έψεγε στους τρίτους.