Στις εκλογές αυτές ψηφίζουμε για τον τόπο κατοικίας μας. Εκλέγουμε ως δημοτικούς μας άρχοντες εκείνα τα πρόσωπα, τα οποία παρέχουν τα περισσότερα δυνατά εχέγγυα, ότι θα μας προσφέρουν μια ποιότητα ζωής στην πόλη μας. Στα πλαίσια αυτά, αποφεύγουμε τα στενά κομματικά στεγανά, στο μέτρο που εξακολουθούμε να πιστεύουμε σε αυτά, και επιλέγουμε πρόσωπα και όχι κόμματα.
Υπό το παραπάνω σκεπτικό, μου προκαλεί ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση η επιλογή αρκετών προσώπων, μεταξύ των οποίων εντάσσονται αρκετοί φίλοι και γνωστοί μου, να μην ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, επικαλούμενοι σωρεία δικαιολογιών, οι οποίες κυμαίνονται από την αδιαφορία τους για τα πολιτικά και φτάνουν έως και τη διαμαρτυρία τους για την πολιτική της κυβέρνησης. Δεν αρνούμαι το δικαίωμά τους να απόσχουν από τις επικείμενες αυτές εκλογές, άλλωστε το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης και της συμμετοχής στα κοινά περιλαμβάνει και την άρνηση συμμετοχής ως μορφή διαμαρτυρίας.
Ωστόσο, η διαβίωσή μας στον τόπο μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις συνθήκες, που επικρατούν σε αυτόν. Η άνεσή μας να κυκλοφορούμε στον τόπο μας, η δυνατότητά μας να απολαμβάνουμε κάποια κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, νερό κ.λπ.) αλλά και η εν γένει εικόνα, που αυτός παρουσιάζει, είναι καταστάσεις, οι οποίες εξαρτώνται από τους τοπικούς άρχοντες, τους οποίους εμείς οι δημότες αυτού του τόπου καλούμαστε να εκλέξουμε. Και επειδή ως δημότες και κάτοικοι του τάδε δήμου γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τις δυνατότητες του κάθε υποψηφίου ή την ανυπαρξία αυτών, έχουμε τη δυνατότητα να ψηφίσουμε εκείνον, ο οποίος θα προσπαθήσει για το καλύτερο στην πόλη μας.
Όσον αφορά την αποχή λόγω διαμαρτυρίας για την κυβερνητική πολιτική, οφείλω να ομολογήσω, ότι τη βλέπω εντελώς άστοχη. Αν επιθυμούμε να διαμαρτυρηθούμε για τις αστοχίες της κυβέρνησης, τότε ας μαυρίσουμε τους υποψηφίους της στις βουλευτικές εκλογές για χάρη των υποψηφίων των εκτός Βουλής κομμάτων. Η αποχή από τις τοπικές εκλογές απλά θα επιτρέψει στους ήδη εκλεγμένους και ενδεχόμενα αποτυχημένους τοπικούς άρχοντες να επανεκλεγούν, ποντάροντας στο πιστό κομματικό ποίμνιό τους, με ό,τι κακό αυτό συνεπάγεται για την πόλη μας. Συνεπώς, η αποχή δεν ενδείκνυται.
Ζώντας σε μια πόλη, η οποία, όσο περνάει ο καιρός, ασχημαίνει, εύχομαι να δω τους συμπολίτες μου να εκλέγουν εκείνο τον υποψήφιο, ο οποίος θα μπορέσει να την ομορφύνει και να δώσει μια ποιότητα ζωής στους δημότες της. Αυτή η σκέψη με ενέπνευσε για το παρόν κείμενο, με την ελπίδα ότι θα δω, επιτέλους, κάτι να αλλάζει προς το καλύτερο στην καθημερινότητά μου στην πόλη μου.
2 σχόλια:
Τι τα θες.. Η παράνοια έχει χτυπήσει κόκκινο! :)
@ Rodia
Σωστή η παρατήρησή σου!
Δημοσίευση σχολίου