Θα μπορούσε να είναι ένα από τα χιλιάδες παιδιά, που, αφού πάλεψαν να εισαχθούν σε μια πανεπιστημιακή σχολή και μετά να την τελειώσουν, μπήκαν στην επαγγελματική ζούγκλα της Ελλάδος και προσπάθησαν με κάποιο καλό βύσμα να εισαχθούν στο ποθητό Ελληνικό Δημόσιο. Δεν θεωρώ απαραίτητα κακή τη σκέψη περί διορισμού εκεί, καθόσον ο καθένας έχει το δικαίωμα να θέτει κάποιες φιλοδοξίες στη ζωή του ή έστω να τις περιορίζει, όπως αυτός νομίζει. Οπωσδήποτε, δεν μπορούν να έχουν όλοι τα μεγαλεπήβολα σχέδια για τη ζωή τους, αλλιώς θα είχαμε διαγκωνισμό στη ζωή πραγματικών επιστημόνων και σωστών ανθρώπων και όχι πτυχιούχων με επίφαση επιστημονικότητας και επιθυμία να διοριστούν κάπου μόνιμα στο Ελληνικό Δημόσιο πάση θυσία και συχνά χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς.
Την επιστημονικότητα της κα. Τσέκου θα αποφύγω να την κρίνω, κυρίως διότι δεν τη γνωρίζω προσωπικά. Πάντως, μια κοπέλα, που εισάγεται πρώτη στην πρώτη σχολή προτίμησής της, σαφώς δεν είναι αδιάφορη, καθώς είτε θα πρόκειται για ένα πανέξυπνο πρόσωπο είτε για μια επιμελέστατη μαθήτρια, αφού η παλαιά Τρίτη Δέσμη δεν αξίωνε απαραίτητα να είσαι διάνοια, ώστε να εισαχθείς σε κάποια από τις περιζήτητες τότε σχολές της.
Κάποια στιγμή, η κα. Τσέκου μονοπώλησε το ενδιαφέρον των Μ.Μ.Ε., όχι, όμως, λόγω της επιστημονικής της κατάρτισης αλλά εξαιτίας του δεσμού της με τον Προϊστάμενό της στο Υπουργείο Πολιτισμού, τέως Γενικό Γραμματέα, κ. Ζαχόπουλο ούσα συμβασιούχος υπάλληλος. Και η προσωπική ζωή του παρανόμου αυτού ζεύγους, καθότι έγγαμος ο κ. Ζαχόπουλος, θα περνούσε στα κρυφά, αν δεν μεσολαβούσε η παραίτηση και η απόπειρα ανθρωποκτονίας του πάλαι ποτέ ισχυρού ανδρός του Υπουργείου Πολιτισμού και η σύνδεση των παραπάνω ενεργειών με τη φημολογούμενη κατηγορία εκβιασμού, στην οποία προέβη η κα. Τσέκου εις βάρος του κ. Ζαχόπουλου. Τελικά, της απαγγέλθηκε κατηγορία, κρατήθηκε προσωρινά, για να αρθεί το μέτρο αυτό, ύστερα από λίγο καιρό και, έκτοτε, η κα. Τσέκου πέρασε σε δεύτερη (και βάλτε) μοίρα για τα Μ.Μ.Ε.
Εσχάτως, η κα. Τσέκου αποτέλεσε εκ νέου αντικείμενο προβολής από τα Μ.Μ.Ε., με αφορμή το υπό έκδοση, κατά δήλωσή της βιβλίο της, όπου θα αναφέρεται στα όσα διαδραματίστηκαν κατά τη θητεία της ως συμβασιούχου υπαλλήλου του Υπουργείου Πολιτισμού και, κυρίως, κατά την εποχή της σχέσεώς της με τον κ. Ζαχόπουλο. Μάλιστα, νεόκοπη εφημερίδα προτίθεται να το προσφέρει στους αναγνώστες της.
Προσωπικά, θεωρώ, ότι, όταν κάποιο πρόσωπο δε διστάζει να σχετιστεί με έναν άνθρωπο, που ναι μεν δε διαθέτει την υπέρτατη εξωτερική γοητεία, που αξιώνει κάποια γυναίκα αλλά έχει πολλή εξουσία στα χέρια του και δη εξουσία τέτοια, ώστε να υπόσχεται διορισμούς στο Ελληνικό Δημόσιο (οι φιλοδοξίες, που λέγαμε παραπάνω), αφήνει ουκ ολίγα ερωτηματικά για τη διαγωγή του αλλά και τους, τυχόν, ηθικούς ενδοιασμούς του. Με άλλα λόγια, αν δεν θέλεις ο ίδιος/η ίδια να υποστείς το ενδεχόμενο να σε αγκαλιάζει, στην καλύτερη περίπτωση, ένας κάθε άλλο παρά εμφανίσιμος αλλά με πολιτική ισχύ άνδρας, απλά και εσύ διατηρείς την ηθική σου ακεραιότητα και δε δίνεις λαβή για σχόλια.
Για την κα. Τσέκου, όμως, η θεώρηση των πραγμάτων ήταν μάλλον διαφορετική, γι’ αυτό και η πρόσφατη ιστορία της έγινε «βούκινο» στα ημεδαπά Μ.Μ.Ε. Δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα δεν έχει σημασία, άλλωστε, όταν ο κόσμος δέχεται να τρέφεται με τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά, έντυπα και ηλεκτρονικά υποπροϊόντα, τότε νομιμοποιεί τον κάθε ιδιοκτήτη Μ.Μ.Ε. να προσφέρει αυτή τη δίαιτα σε ολοένα και μεγαλύτερες μερίδες.
Η επικείμενη, λοιπόν, έκδοση του βιβλίου της κα. Τσέκου, δυστυχώς, φανερώνει με το χειρότερο τρόπο ένα τρόπο σκέψης, που ούτε επιστήμονα προδίδει ούτε καν στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Απλά αναδεικνύει μια τάση εκδικητικότητας εναντίον εκείνων, στους οποίους κάποτε η ίδια η συγγραφέας προσέτρεξε να διοριστεί και προέβη στις όποιες παραχωρήσεις. Φυσικά, δεν μπορώ να γνωρίζω το περιεχόμενο του εν λόγω βιβλίου αλλά φαντάζομαι, ότι θα είναι κάτι ανάμεσα σε μια διεκτραγώδηση της ζωής της και την καταγγελία όσων είχαν τη δύναμη να την εκμεταλλευτούν.
Σαφέστατα και δεν είναι η κα. Τσέκου το πρώτο πρόσωπο, που λαμβάνει υποσχέσεις για διορισμό στο Ελληνικό Δημόσιο με ηθικά ανταλλάγματα και αντιδρά άσχημα. Είναι, όμως, ίσως μια απτή απόδειξη του επιπέδου ενός σημαντικού κομματιού των συμπολιτών μας, που δεν ορρωδεί προ ουδενός, προκειμένου να επιτύχει το διορισμό του στο Ελληνικό Δημόσιο και, κυρίως, προτίθεται να καταστρέψει όσους το χρησιμοποίησαν κα απεδείχθη ότι το κορόιδεψαν και, τελικά, δεν το διόρισαν. Και, λόγω της προβολής της από τα Μ.Μ.Ε. η όλη εικόνα φαντάζει ακόμα πιο αποκρουστική. Και εκμηδενίζει παν πιθανό ελαφρυντικό υπέρ της επίδοξης ερωμένης, μετέπειτα κρατουμένης και, τελικώς, εκδικούμενης συγγραφέως.
Την επιστημονικότητα της κα. Τσέκου θα αποφύγω να την κρίνω, κυρίως διότι δεν τη γνωρίζω προσωπικά. Πάντως, μια κοπέλα, που εισάγεται πρώτη στην πρώτη σχολή προτίμησής της, σαφώς δεν είναι αδιάφορη, καθώς είτε θα πρόκειται για ένα πανέξυπνο πρόσωπο είτε για μια επιμελέστατη μαθήτρια, αφού η παλαιά Τρίτη Δέσμη δεν αξίωνε απαραίτητα να είσαι διάνοια, ώστε να εισαχθείς σε κάποια από τις περιζήτητες τότε σχολές της.
Κάποια στιγμή, η κα. Τσέκου μονοπώλησε το ενδιαφέρον των Μ.Μ.Ε., όχι, όμως, λόγω της επιστημονικής της κατάρτισης αλλά εξαιτίας του δεσμού της με τον Προϊστάμενό της στο Υπουργείο Πολιτισμού, τέως Γενικό Γραμματέα, κ. Ζαχόπουλο ούσα συμβασιούχος υπάλληλος. Και η προσωπική ζωή του παρανόμου αυτού ζεύγους, καθότι έγγαμος ο κ. Ζαχόπουλος, θα περνούσε στα κρυφά, αν δεν μεσολαβούσε η παραίτηση και η απόπειρα ανθρωποκτονίας του πάλαι ποτέ ισχυρού ανδρός του Υπουργείου Πολιτισμού και η σύνδεση των παραπάνω ενεργειών με τη φημολογούμενη κατηγορία εκβιασμού, στην οποία προέβη η κα. Τσέκου εις βάρος του κ. Ζαχόπουλου. Τελικά, της απαγγέλθηκε κατηγορία, κρατήθηκε προσωρινά, για να αρθεί το μέτρο αυτό, ύστερα από λίγο καιρό και, έκτοτε, η κα. Τσέκου πέρασε σε δεύτερη (και βάλτε) μοίρα για τα Μ.Μ.Ε.
Εσχάτως, η κα. Τσέκου αποτέλεσε εκ νέου αντικείμενο προβολής από τα Μ.Μ.Ε., με αφορμή το υπό έκδοση, κατά δήλωσή της βιβλίο της, όπου θα αναφέρεται στα όσα διαδραματίστηκαν κατά τη θητεία της ως συμβασιούχου υπαλλήλου του Υπουργείου Πολιτισμού και, κυρίως, κατά την εποχή της σχέσεώς της με τον κ. Ζαχόπουλο. Μάλιστα, νεόκοπη εφημερίδα προτίθεται να το προσφέρει στους αναγνώστες της.
Προσωπικά, θεωρώ, ότι, όταν κάποιο πρόσωπο δε διστάζει να σχετιστεί με έναν άνθρωπο, που ναι μεν δε διαθέτει την υπέρτατη εξωτερική γοητεία, που αξιώνει κάποια γυναίκα αλλά έχει πολλή εξουσία στα χέρια του και δη εξουσία τέτοια, ώστε να υπόσχεται διορισμούς στο Ελληνικό Δημόσιο (οι φιλοδοξίες, που λέγαμε παραπάνω), αφήνει ουκ ολίγα ερωτηματικά για τη διαγωγή του αλλά και τους, τυχόν, ηθικούς ενδοιασμούς του. Με άλλα λόγια, αν δεν θέλεις ο ίδιος/η ίδια να υποστείς το ενδεχόμενο να σε αγκαλιάζει, στην καλύτερη περίπτωση, ένας κάθε άλλο παρά εμφανίσιμος αλλά με πολιτική ισχύ άνδρας, απλά και εσύ διατηρείς την ηθική σου ακεραιότητα και δε δίνεις λαβή για σχόλια.
Για την κα. Τσέκου, όμως, η θεώρηση των πραγμάτων ήταν μάλλον διαφορετική, γι’ αυτό και η πρόσφατη ιστορία της έγινε «βούκινο» στα ημεδαπά Μ.Μ.Ε. Δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα δεν έχει σημασία, άλλωστε, όταν ο κόσμος δέχεται να τρέφεται με τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά, έντυπα και ηλεκτρονικά υποπροϊόντα, τότε νομιμοποιεί τον κάθε ιδιοκτήτη Μ.Μ.Ε. να προσφέρει αυτή τη δίαιτα σε ολοένα και μεγαλύτερες μερίδες.
Η επικείμενη, λοιπόν, έκδοση του βιβλίου της κα. Τσέκου, δυστυχώς, φανερώνει με το χειρότερο τρόπο ένα τρόπο σκέψης, που ούτε επιστήμονα προδίδει ούτε καν στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Απλά αναδεικνύει μια τάση εκδικητικότητας εναντίον εκείνων, στους οποίους κάποτε η ίδια η συγγραφέας προσέτρεξε να διοριστεί και προέβη στις όποιες παραχωρήσεις. Φυσικά, δεν μπορώ να γνωρίζω το περιεχόμενο του εν λόγω βιβλίου αλλά φαντάζομαι, ότι θα είναι κάτι ανάμεσα σε μια διεκτραγώδηση της ζωής της και την καταγγελία όσων είχαν τη δύναμη να την εκμεταλλευτούν.
Σαφέστατα και δεν είναι η κα. Τσέκου το πρώτο πρόσωπο, που λαμβάνει υποσχέσεις για διορισμό στο Ελληνικό Δημόσιο με ηθικά ανταλλάγματα και αντιδρά άσχημα. Είναι, όμως, ίσως μια απτή απόδειξη του επιπέδου ενός σημαντικού κομματιού των συμπολιτών μας, που δεν ορρωδεί προ ουδενός, προκειμένου να επιτύχει το διορισμό του στο Ελληνικό Δημόσιο και, κυρίως, προτίθεται να καταστρέψει όσους το χρησιμοποίησαν κα απεδείχθη ότι το κορόιδεψαν και, τελικά, δεν το διόρισαν. Και, λόγω της προβολής της από τα Μ.Μ.Ε. η όλη εικόνα φαντάζει ακόμα πιο αποκρουστική. Και εκμηδενίζει παν πιθανό ελαφρυντικό υπέρ της επίδοξης ερωμένης, μετέπειτα κρατουμένης και, τελικώς, εκδικούμενης συγγραφέως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου