Θρησκευτικές ακρότητες και Αποκριές

Η γιορτή των Αποκριών ουδέποτε υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητή στους εκκλησιαστικούς κύκλους. Και τούτο, διότι η ελευθεροστομία, η ιλαρότητα, η περιπαικτική διάθεση και η εν γένει κυριαρχία ενός άτακτου πνεύματος ουδέποτε αποτελούσαν μέρος ενός εκκλησιαστικού κηρύγματος. Αν, μάλιστα, λάβουμε υπόψη μας, ότι η εν λόγω εορτή έλκει την καταγωγή της από παγανιστικές εορτές, κατάλοιπα των οποίων διατηρούνται έως σήμερα στις καρναβαλικές εκδηλώσεις, τότε εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς την αλλεργία, που ενσκήπτει στους κόλπους της Εκκλησίας της Ελλάδος κάθε καρναβαλική περίοδο. Σίγουρα, πάντως, η τελευταία δεν αντιλαμβάνεται, ότι, αφού η ίδια έχει δεχθεί ασμένως ουκ ολίγες επιρροές από την αρχαιοελληνική παράδοση, από τις ιδέες και τα υλικά για την κατασκευή χριστιανικών ναών έως την επινόηση αγίων κατ' εικόνα και ομοίωση θεοτήτων της αρχαιότητας, τότε οφείλει να δέχεται, ότι υπάρχει περίπτωση και πρόσωπα εκτός του κύκλου της να μιμούνται τις τάσεις των αρχαιων πολιτισμών.

Το Καρναβάλι της Πάτρας υπήρξε ένας από τους προσφιλέστερους στόχους των πιο συντηρητικών χριστιανικών κύκλων της Ελλάδος. Κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει τους διαβόητους αφορισμούς του Μητροπολίτου Αυγουστίνου (Καντιώτη) εις βάρος όσων συμμετείχαν στον εν λόγω θεσμό αλλά και τα φυλλάδια, που διανέμουν διάφορες εκκλησιαστικές και παραεκκλησιαστικές οργανώσεις κατά των ειδωλολατρών και σαρκολατρών καρναβαλιστών.

Μόνο, που φέτος κάποιοι εκκλησιαστικοί κύκλοι αποφάσισαν να κάνουν πιο αισθητή την παρουσία τους. Με εξώδικο, που κοινοποιήθηκε στο Δήμο Πατρέων, η εκκλησιαστική οργάνωση "Άγιος Μάρκος Ευγενικός" ζητεί την απόσυρση ενός άρματος, το οποίο παριστάνει το διάσημο, πλέον, ηγούμενο της Μονής Βατοπεδίου, Εφραίμ, επειδή "Προσβάλλεται βάναυσα το θρσηκευτικό μας συναίσθημα, καθόσον πληροφορούμαστε καθημερινά από τον ημερήσιο τοπικό Τύπο αλλά και από τα ΜΜΕ - και όχι μόνο τα τοπικά - ότι στις καρναβαλικές εκδηλώσεις εφέτος, μεταξύ των αρμάτων που παρελαύνουν, θα υπάρχει και ένα τουλάχιστον άρμα που διασύρεται και γελοιοποιείται η Ορθόδοξος Εκκλησία". Στην πορεία, απειλήθηκαν και ασφαλιστικά μέτρα, ώστε να απαγορευθεί η κυκλοφορία του εν λόγω άρματος στην καρναβαλική παρέλαση, ενώ διέρρευσε, ότι αποστολή μοναχών του Αγίου Όρους προτίθεται να κατέλθει στην Πάτρα, ώστε να ζητήσει την απόσυρση του εν λόγω άρματος και το θέμα έχει φτάσει έως το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Φυσικά, μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει το εν λόγω εξώδικο. Καθένας έχει το δικαίωμα να θίγεται, βέβαια, απ' όσα πράγματα τον ενοχλούν και ακόμα περισσότερο δεν έχει την υποχρέωση να δεχθεί καταστάσεις, οι οποίες θίγουν την ευρεία εννοία προσωπικότητά του.

Ωστόσο

.- Είναι, τουλάχιστον, υποκριτικό να ξεσηκώνεται ένας θρησκευτικός σύλλογος με αφορμή τη σάτιρα εις βάρος ενός προσώπου, που εσκεμμένα απασχόλησε τα Μ.Μ.Ε. για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ η δράση του έχει ήδη επισύρει και ποινικές ευθύνες, τη στιγμή, που τήρησε σιγή ιχθύος, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου αλλά και παλαιότερα, επί εποχής οικονομικών και σεξουαλικών σκανδάλων της Εκκλησίας της Ελλάδος.

.- Είναι πολύ προτιμότερο ένας θρησκευτικός σύλλογος να ακούγεται για το φιλανθρωπικό έργο του, όπως λ.χ. συμβαίνει με τον "Ονήσιμο", το σύλλογο, που συμπαρίσταται ποικιλοτρόπως στους φυλακισμένους, παρά για τη, δήθεν, ευθιξία του, τη στιγμή, που, κατά τα παραπάνω, ουδόλως έδειξε να θίγεται από τις αμαρτίες ορισμένων στελεχών της Εκκλησίας της Ελλάδος.

.- Ένα πρόσωπο, το οποίο βαρύνεται με μια σειρά από σοβαρά αδικήματα, έστω και αν δεν έχει, ακόμα, καταδικαστεί τελεσίδικα, δεν μπορεί, σε καμμία περίπτωση, να εκπροσωπεί την Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως εσφαλμένως διατείνονται τα διαμαρτυρόμενα μέλη του παραπάνω σωματείου. Αν, όμως, δέχονται, ότι ο ηγούμενος Εφραίμ εκπροσωπεί την Ορθοδοξία, τότε προφανώς υποτιμούν εκείνες τις ελάχιστες μορφές της Ορθοδοξίας, που αποτελούν υποδειγματα ανθρώπων, όπως ο π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, αλλά και επιχειρούν να προβάλλουν και ενδεχόμενα να καθιερώσουν μια κάθε άλλο παρά ελκυστική εικόνα της Ορθοδοξίας, που φανερώνει πρόσωπα εκτός πραγματικότητας.

.- Στο δρόμο, που κάποτε χάραξαν κάποιοι υπερευαίσθητοι χριστιανοί, που ζήτησαν και πέτυχαν την απαγόρευση της προβολής της ταινίας "Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ", τα μέλη του εν λόγω συλλόγου επιχειρούν να επιβάλουν τις δικές τους θρησκευτικές πεποιθήσεις κατά τρόπο αντιβαίνοντα στην ελευθερία των τρίτων, που δε θίγονται από τη σατιρική απεικόνιση του ηγουμένου Εφραίμ, να απολαύσουν την παρέλαση ενός σατιρικού άρματος. Διότι τέτοιου τύπου επιβολές είναι ανεπίτρεπτες σε μια κοινωνία, που θέλει να παρουσιάζεται απελευθερωμένη.

.- Όταν τα πάντα κρίνονται και, εφόσον δώσουν την αφορμή, διακωμωδούνται, είναι ανεπίτρεπτο οι παράγοντες ενός σωματείου να επιθυμούν να παραμείνει στο απυρόβλητο ένα πρόσωπο, που έδωσε ουκ ολίγες αφορμές για δυσμενή σχόλια. Και φανερώνει μια επιθυμία να κουκουλωθούν τα κακώς κείμενα της Εκκλησίας της Ελλάδος, πράγμα, που, βέβαια, δε βοηθάει στην κάθαρσή της από τα στοιχεία εκείνα, που την ντροπιάζουν.

.- Και, βέβαια, η Κοινότητα του Αγίου Όρους αλλά και το Πατριαρχείο, αν ισχύει η ενόχλησή τους για το επίδικο άρμα, δικαιώνουν όσους θεωρούν, ότι η υποκρισία ζει και βασιλεύει στους κόλπους της Ορθοδοξίας.

Το παρήγορο είναι, ότι οι παράγοντες του Δήμου Πατρέων, που ασχολούνται με τα του Καρναβαλιού, αρνήθηκαν να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις των εξωδίκως διαμαρτυρομένων συμπολιτών τους. Το άσχημο είναι, ότι αυτή δεν ήταν παρά η πρώτη μάχη, οπότε δεν αποκλείεται στην πορεια να μη δούμε το επίδικο άρμα να παρελαύνει στους δρόμους των Πατρών, επειδή κάποιος τοπικός άρχοντας είδε στους κύκλους, που αντιδρούν στην παρέλαση του εν λόγω άρματος, μια δεξαμενή ψήφων.

Υ.Γ. Τελικά, οι 20 Μονές του Αγιου Όρους έστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας προς το Δήμο Πατρέων, ζητώντας να αποσυρθεί το παραπάνω άρμα. Η απάντηση του Δήμου ήταν αρνητική.

Υ.Γ2. Στη σημερινή "ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ" (ημερησία πατραϊκή εφημερίδα), ο αρχιμανδρίτης κ. Παπασταύρου υπενθυμίζει στον κ. Δήμαρχο Πατρών, ότι οι ψηφοφόροι του είναι χριστιανοί, οι οποίοι και ξέρουν να εκτιμούν και να ... θυμούνται(τα αποσιωποιητικά του ίδιου του κ. αρχιμανδρίτου). Η εν λόγω ενέργεια του σεβασμιωτάτου έχει τόση σχέση με το χριστιανισμό όση και ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Και επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω.