Ο Αύγουστος μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ να τον προϋπαντήσουμε στη θάλασσα και, πάντως, μακρυά από τη βαβούρα και τις έγνοιες του εργασιακού μας χώρου! Και, βέβαια, θα τον υποδεχθώ και φέτος με μια αγκαλιά βιβλία, τα οποία θα μου κρατήσουνε συντροφιά τις στιγμές εκείνες, που δεν θα επιδιώκω την παρέα καλών φίλων.
"Μοιρασμένος ουρανός", της Κρίστα Βολφ. Το θεωρούμενο από πολλούς αριστούργημα της πρώην Ανατολικογερμανίδος συγγραφέως αποτέλεσε επί σειρά ετών ένα απτό δείγμα ζωής της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, πολύ πριν οι βιονικοί αθλητές της κατακτήσουν τους αθλητικούς χώρους. Ένας έρωτας ανάμεσα σε μια αθώα κοπέλα μετεφηβικής ηλικίας και ένα μεγαλύτερό της κυνικό επιστήμονα συντρίβεται, όταν ο τελευταίος αυτομολεί στη Δύση. Μέσα από τα μάτια της κοπέλας περνούν οι στιγμές της γνωριμίας και της σχέσης της με τον άνδρα αλλά και στιγμές από την καθημερινότητα της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Και η ηρωίδα χάνει σταδιακά την αθωότητά της, χωρίς να σκληρύνει ο χαρακτήρας της από την οδυνηρή απώλεια.
"Η αρχαία σκουριά", της Μάρως Δούκα. Η πορεία της Μυρσίνης μέχρι τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, η ένταξή της στους πολιτικούς αγώνες της εποχής της και η προσπάθειά της να συμβιβάσει την αστική καταγωγή της με τις πολιτικές αντιλήψεις της μέσα από ένα εμβληματικό και κλασσικό, πλέον, μυθιστόρημα, το οποίο καθιέρωσε τη συγγραφέα του ως μια από τις πιο δυνατές πένες της εποχής μας.
"Το κορίτσι με το τατουάζ", του Στιγκ Λάρσον. Η φρενίτιδα, που κατέλαβε τους βιβλιόφιλους της Δυτικής Ευρώπης με αυτό το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι αναμφισβήτητη. Ευκαιρία, λοιπόν, να δούμε, αν θα ξεσηκώσει ανάλογο ντόρο στην ημεδαπή! Μια βουτιά στο σύγχρονο κόσμο, κυρίως στις πιο σκοτεινές πλευρές του, από ένα μαέστρο του αστυνομικού θρίλερ, ο οποίος αναμένεται να κερδίσει ορκισμένους οπαδούς και στην Ελλάδα.
"Η αυτολογοκριμένη μνήμη: τα τάγματα ασφαλείας και η μεταπολεμική εθνικοφροσύνη", του Τάσου Κωστόπουλου. Την απουσία μιας αναλυτικής μελέτης για ένα αμαρτωλό κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας μας έρχεται να καλύψει το εν λόγω βιβλίο. Γνωστός από τη συμμετοχή του στη δημοσιογραφική ομάδα του "ΙΟΥ" της "Ελευθεροτυπίας", με ορκισμένους φίλους αλλά ακόμα πιο ορκισμένους εχθρούς, ο συγγραφέας αναζητάει τα αίτια δημιουργίας των συγκεκριμένων στρατιωτικών ομάδων, το ποιόν των μελών τους αλλά και τους λόγους της ατιμωρησίας τους μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Σύντομο, περιεκτικό και αποκαλυπτικό του τρόπου, με τον οποίο η σύγχρονη Ελλάδα προτιμά να καταχωνιάζει τις μαύρες στιγμές της, όσο και αν ορισμένες απόψεις του συγγραφέα με βρίσκουν αντίθετο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου