Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

Η κοσμικότητα του κυρίου Αφραγκόπουλου

Μερικές φορές αναρωτιέμαι, μήπως έχουμε μάθει να γκρινιάζουμε για την ακρίβεια, που μαστίζει τη χώρα μας, από συνήθεια, αφού στο τέλος εμείς οι ίδιοι ενισχύουμε την κατάσταση αυτή, ακολουθώντας ακριβώς εκείνες τις συμπεριφορές, που μας οδηγούν στα αίτια της γκρίνιας. Η περίοδος των θερινών διακοπών αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για την απόδειξη του φαινομένου αυτού. Και η παρακάτω ιστορία καταδεικνύει το μέγεθός του.
Ένα φιλικό μου ζευγάρι έλαχε να αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες, εξαιτίας μιας αγοράς διαμερίσματος, στην οποία προέβη. Εξ αυτού του λόγου, λοιπόν, αποφάσισε να περάσεις τις διακοπές του στο χωριό του παππού της κοπέλας. Βέβαια, όταν μιλάμε για χωριό, μη φανταστείτε κανένα ανεπτυγμένο θέρετρο με όλες τις απαραίτητες τουριστικές υποδομές. Απλά, είναι ένας παραθαλάσσιος δρόμος, πάνω στον οποίο υπάρχουν 2-3 ταβερνεία χωρίς μεγάλη ποικιλία εδεσμάτων και δύο παλιομοδίτικα παντοπωλεία, τα οποία πωλούν από παγωτά μέχρι τσατσάρες. Διαθέτει, όμως, αυτό το μέρος απόλυτη ησυχία, πεντακάθαρη θάλασσα, τιμές χαμηλές σε ό,τι και αν αγοράσεις και, αν θελήσει κανείς βαβούρα, πετάγεται μέχρι το Γαλαξείδι, το οποίο απέχει 10 λεπτά με το αυτοκίνητο και βρίσκεται στην καρδιά του τζέρτζελου και της κοσμικότητας.
Στο άκουσμα αυτής της τουριστικής επιλογής, έτερο φιλικό μου ζευγάρι σούφρωσε τα χείλια σε ένδειξη αποδοκιμασίας. "Στο χωριό του παππού, πενήντα χρόνια πίσω γυρίσατε", δήλωσε. Και με ύφος δήλωσε, ότι θα πάνε στη Μύκονο φέτος τον Αύγουστο. Γνωρίζοντας, ότι τα οικονομικά του δεύτερου αυτού ζευγαριού δεν είναι, επίσης, ανθηρά, ρώτησα, με ποια λογική επέλεξαν ένα νησί, το οποίο φημίζεται για την αισχροκέρδεια, με την οποία αντιμετωπίζει τους τουρίστες. Απάντησαν, ότι δεν μπορούν να επιλέξουν κάποιο τουριστικό προορισμό, ο οποίος να μην έχει νεαρόκοσμο και ευκαιρίες για ψυχαγωγία - οράτε πολλά μπαράκια, κλαμπάκια, μπουζουκομάγαζα και λοιπά συμπαρομαρτούντα - και, κυρίως, γουστάρουν την κοσμικότητα, που υποτίθεται, ότι προσφέρει η εν λόγω νήσος. Και στην τελική, που θα λέμε στους φίλους μας ότι περάσαμε τις καλοκαιρινές μας διακοπές, ήταν η περίοδος κατακλείδα.
Δεν τρέφω καμμία αμφιβολία, ότι παρόμοια νοοτροπία, δηλαδή σαν αυτή του στριμωγμένου οικονομικά δεύτερου ζευγαριού, έχει διαποτίσει τα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα της Ελλάδος. Άνθρωποι με χαμηλές οικονομικές απολαβές και ανύπαρκτες οικονομίες επιλέγουν ως τόπο τουριστικής αναψυχής πανάκριβες περιοχές, με σκοπό αφενός να ζήσουν μια, δήθεν, κοσμικότητα αφετέρου να έχουν να δείχνονται στους φίλους τους για την εμπειρία να ζει κανείς τις διακοπές του σε ένα κοσμοπολίτικο ή έστω πολυσύχναστο μέρος. Ο δε υπολογισμός των συνολικών δαπανών στο δημοφιλή προορισμό κατά τον οικογενειακό προγραμματισμό, που, συνήθως, ακολουθεί την περιόδο των διακοπών, μπορεί να οδηγήσει σε κατάρες προς το κράτος, που δε λέει να συμμαζέψει τους αισχροκερδείς, που λυιμαίνονται τους ταλαίπωρους τουρίστες, αλλά επ' ουδενί λόγω πρόκειται να αποτελέσει τη βάση για ένα ορθολογικότερο τρόπο επένδυσης του χρόνου των διακοπών. Τουτέστιν, όλα οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι ο κύριος Αφραγκόπουλος θα επαναλάβει το εγχείρημά του να επισκεφτεί το δημοφιλή και συνάμα πανάκριβο προορισμό, αντί να συμμορφωθεί προς την εν γένει οικονομική του κατάσταση και να επιλέξει ένα λιγότερο κοσμικό και διαφημισμένο μέρος, χτυπώντας έτσι και την αισχροκέρδεια, που μαστίζει αρκετούς εκ των προτιμωμένων τουριστικών θερέτρων της ημεδαπής και σεβόμενος περισσότερο τα όρια της τσέπης του.
Ποιός, όμως, έχασε το μυαλό του για να το βρει ο περιορισμένων οικονομικών υπερκαταναλωτής καυχησιάρης νεοέλληνας;

7 σχόλια:

Pellegrina είπε...

γιεάαα σου γκρινιάρη (που δίκιο ε΄χεις) καλοκαιρινέ!!
σου ξεφέυγει (;;;;) κατι βασικό: οι άνθρωποι πανε σε πολύβουα μέρη (και κατά κανόνα με "παρέα") ("ήμασταν τρία ζευγάρια"), γιατι στο χωριουδάκι θα πήξουν: δεν έχουν ΤΙΠΟΤΑ να πουν μεταξύ τους. πρέπει συνεχώς να "κάνουν" πράγματα, δηλαδή να καταναλώνουν, αλλιώε σφάζονται. Είναι τρομακτικό αν το σκεφτείς...

Ανώνυμος είπε...

Αυτο που αναφερετε ειναι ενα μονο παραδειγμα της ελληνικης καταναλωτικης αμαθειας. Ο λαος που τρεφεται με κινητα, δωρεαν μια ωρα ομιλιας επιπλεον, και αυτοκινητα αγορασμενα με δανειο που δεν προκειται να αποπληρωθει, αξιζει τη Μυκονο και την καθε παρομοια συμπεριφορα.
Ο ελληνας, δε θελει να διδαχτει, να ζησει ευτυχισμενος, αλλά ......χορτασμενος....

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
περιούσιος είπε...

@ pellegrina

Εξαρτάται τι σκοπό έχουν, όταν πάνε διακοπές. Μου έχει τύχει στο παρελθόν να πάμε μεγάλη παρέα, ήτοι πάνω από 4 άτομα, διακοπές σε νησιά, τα οποία δεν ήταν τότε ακόμα πολυσύχναστα και περάσαμε περίφημα.Γνωρίζω επίσης πολύ κόσμο, ο οποιος περνά τις διακοπές του σε ήσυχα μέρη και βρίσκει άφθονα πράγματα για να περάσει το χρόνο του, ήτοι διαβάζει, κοιμάται, συζητάει με την υπόλοιπη παρέα του ή γνωρίζεται με άλλους εκδρομείς και, γενικά, χαλαρώνει.

περιούσιος είπε...

@ exofthalmi

Πράγματι, αξίζει τη Μύκονο και την κάθε Μύκονο, μέχρι να στραγγίξει τελείως από λεφτά, να χωθεί μέχρι το λαιμό στα δάνεια,μήπως και πάρει χαμπάρι, ότι πρέπει ν' αλλάξει μυαλό (λέμε τώρα).
"Ο ελληνας, δε θελει να διδαχτει, να ζησει ευτυχισμενος, αλλά ......χορτασμενος...." : Πολύ καλό!

Ανώνυμος είπε...

Στο τελος της ημερας, εαν κανουμε απολογισμο, θα δουμε τιποτα δεν ειναι ανεξαρτητο απο το μεγα κεφαλαιο που ονομαζεται ''ΠΑΙΔΕΙΑ''.
Εαν αυτη απουσιαζει, τοτε, καλυτερα να εγκαταλειψουμε τη χωρα....

περιούσιος είπε...

@ exofthalmi

Πραγματικά, η παιδεία είναι η αρχή και το τέλος κάθε συμπεριφοράς. Και η απουσία της είναι χτυπητή σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Ελλάδος. Απόδειξη αποτελεί και το υπό σχολιασμό φαινόμενο.