Ο δεκάλογος του "καλού" καταναλωτή

Δέκα "καλοί" λόγοι, για τους οποίους ένα μποϋκοτάζ προϊόντων δεν πρόκειται, εκτός συγκλονιστικού απροοπτου, να πετύχει στην Ελλάδα :

1) Ο Έλλην καταναλωτής δεν έχει την υπομονή να στερηθεί τα βασικά αγαθά του, ιδίως αν αυτά παράγονται από συγκεκριμένες εταιρείες, που δε διστάζουν να ανατιμήσουν καταχρηστικά τα προϊόντα τους. Σιγά μη στερηθεί το "ΦΑΓΕ" γαλατάκι ή το λάδι για τη σαλάτα του! Ζωή χωρίς φραπέ και παπάρα ο τράχηλος του Έλληνα δεν υπομένει.

2) Ο Έλλην καταναλωτής προτιμά να επιρρίψει ευθύνες στην εκάστοτε κυβέρνηση για τις υπερβολικές και συνεχείς ανατιμήσεις των προϊόντων. Κάποιες φορές, θα χειροκροτήσει τους "Ρομπέν των φτωχών", που αρπάζουν τρόφιμα από σούπερ μάρκετ και τα δίνουν στον κόσμο. Και μετά θα επαναλάβει την άποψη, ότι η κυβέρνηση πρέπει να λάβει μέτρα για την πάταξη της αισχροκέρδειας. Αλλά ποτέ δεν θα πάρει την απόφαση να μποϋκοτάρει τα προϊόντα της τάδε εταιρείας, επειδή αυτή έχει αυξήσει την τιμή τους, χωρίς αιτιολογία.

3) Ο Έλλην καταναλωτής τα ξέρει όλα και δεν έχει ανάγκη τις καταναλωτικές ενώσεις ή τις παραινέσεις των όποιων ιδιωτών να μποϋκοτάρει κάποια προϊόντα. Και για να αποδείξει τον υπέρλαμπρο ξερολισμό του, αγνοεί επιμελώς τις όποιες προτάσεις για μποϋκοτάζ και ρίχνεται με ακόμα μεγαλύτερο πάθος στον καταναλωτισμό.

4) Ο Έλλην καταναλωτής πιστεύει, ότι πίσω από τις εταιρείες προστασίας καταναλωτών υπάρχουν οργανωμένα συμφέροντα, που προωθούν πρόσωπα με πολιτικές βλέψεις. Και γιατί, τότε, να τους κάνω πλάτες, σκέφτεται, και "γράφει¨τις παραινέσεις τους στα παλαιότερα των υποδημάτων του.

5) Ο Έλλην καταναλωτής δεν αποκλείεται να πιστεύει, ότι οι κακοί Αμερικανοί, οι Εβραίοι, οι Ελοχίμ ή οι εξωγήινοι κρύβονται πίσω από την αύξηση των τιμών των αγαθών, επειδή επιθυμούν να αποσταθεροποιήσουν την πολιτική κατάσταση της χώρας μας. Και αφού ξεσπάσει κατά αυτών, θα σπεύσει στο πρώτο σούπερ μάρκετ να αλαφρώσει το πορτοφόλι του.

6) Ο Έλλην καταναλωτής δεν επιθυμεί να οργανωθεί σε κάποιο σύλλογο, ώστε να ενημερωθεί για τον παραλογισμό των ανατιμήσεων και να μάθει να λαμβάνει πρωτοβουλίες για την πάταξη της αισχροκέρδειας. Είπαμε, τα ξέρει όλα, είναι γεννημένος αυτόφωτος (θα έλεγα τι είδους αλλά έχω καλή αγωγή) και δεν δέχεται συμβουλές από κανένα.

7) Ο Έλλην καταναλωτής μεγαλοπιάνεται. Δεν αντέχει στην ιδέα, ότι οι επισκέπτες της οικίας του θα έλθουν και θα βρουν άδειο το ψυγείο του, λες και το πρώτο πράγμα, που παρατηρούμε, όταν πηγαίνουμε σε ξένα σπίτια, είναι η πληρότητα του ψυγείου του οικοδεσπότη.

8) Ο Έλλην καταναλωτής δεν θέλει να βλέπουν οι γύρω του ότι στερείται. Δεν είναι τυχαίο, ότι τα παχύτερα παιδιά στην Ευρώπη είναι τα δικά μας. Ούτε ότι οι ενήλικες Έλληνες είμαστε από τους παχύτερους παγκοσμίως.

9) Ο Έλλην καταναλωτής είναι πολυμήχανος. Θα σκεφτεί, ότι δεν πρέπει να στερήσει από τα παιδιά του πολλά βασικά αγαθά, διότι είναι στην ανάπτυξη και πρέπει να τρέφονται καλά, σα να μην υπάρχουν και άλλες εταιρείες, πέρα από τις αισχροκερδείς, που να παράγουν και αυτές βασικά αγαθά σε πιο συμφέρουσες τιμές. Ή ότι δεν θα μπορέσει να αποδώσει στη δουλειά του, αν είναι νηστικός ή έστω δεν έχει τραφεί καλά. Μποϋκοτάζ είναι, ρε παιδιά, όχι απεργία πείνας ή Ραμαζάνι.

10) Ο Έλλην καταναλωτής διακατέχεται από μια ωχαδερφιστική τάση.Σιγά μην αλλάξω εγώ τον κόσμο, αναρωτιέται, και καλεί τους τρίτους, κατά προτίμηση τους κυβερνώντες, να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, όσο αυτός θα αδειάζει το βαλάντιό του για να αγοράσει ολοένα και ακριβότερα προϊόντα.

Υ.Γ. Το Υπουργείο Ανάπτυξης έδωσε στη δημοσιότητα τα ονόματα των εταιρειών εκείνων, που επιδίδονται στο σπορ της υπερβολικής έως αισχρής ανατίμησης (οράτε www.imerisia.gr/article.asp?catid=12333&subid=2&tag=12498&pubid=5425154). Απορίας άξιον είναι, γιατί δεν κάνει το ίδιο για τα σούπερ μάρκετ.