Είχα ορκιστεί να μην περιαυτολογήσω αλλά ο φίλτατος ιστολόγος άμμος με έβαλε σε πειρασμό, οπότε είπα να ενδώσω, διότι η πολλή εγκράτεια δεν κάνει καλό.
Έχουμε και λέμε, λοιπόν :
Έχουμε και λέμε, λοιπόν :
«Α. Διαβάστε πρώτα το «Κάτω τα χέρια από το Βασιλάκο» στης Ντίβας. Ακολουθήστε και το link για τα βιογραφικάB. Πηγαίντε στο blog σας και γράψτε αντίστοιχης μορφής βιογραφικό.Γ. Καλέστε κατά προτίμηση 5 άτομα να το κάνουν και αυτοί. (το 5 είναι συμβολικό).
Ακολουθεί βιογραφικό :
«Μπορεί να επέλεξα εγώ και όχι τρίτοι το όνομα «περιούσιος» αλλά αυτό ελάχιστα έχει να κάνει με την αντίληψη, που έχω για τον εαυτό μου, η οποία αντίληψη και καθρεφτίζεται στην παντελή απουσία προσωπικών μου στοιχείων στην εισαγωγική του ιστολογίου μου σελίδα. Ψώνιο; Ίσως αλλά προτιμώ να ασχολούμαι με το ιστολογείν παρά να τρέχω στα μπαράκια. Αφήστε, που είμαι σε μια ηλικία, που μοιάζω με τη μάνα του λόχου, όποτε εισβάλλω σε μπαράκι. Και έχει ακριβύνει και το ποτό, ρε παιδί μου.
Πάνε αρκετά χρόνια από τότε, που γεννήθηκα. Τι, να σας πω την ηλικία μου; Δεν έχετε ακούσει για τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα; Μην λακίσουν και οι θαυμάστριές μου (το ψώνιο, που λέγαμε παραπάνω)! Γεννήθηκα στην Αθήνα και αυτή ήταν, μέχρι πρότινος, η μόνη μου σχέση με το κλεινόν άστυ. Διότι έζησα την υπόλοιπη ζωή μου, με μια ευχάριστη και ανανεωτική παρένθεση πέντε ετών φοιτητικής ζωής στη Θεσσαλονίκη, στην επαρχιακή πόλη μου. Εκεί διαμόρφωσα τις πρώτες φιλίες μου, έφαγα τις πρώτες σφαλιάρες μου επαγγελματικά και εκεί συνεχίζω να δημιουργώ φιλίες και να μαζεύω σφαλιάρες. Στη δουλειά μου δεν υπάρχει εργοδότης αλλά Θεός, που επιβλέπει όσα κάνω και αλλοίμονό μου, αν παραστρατήσω. Και οι σφαλιάρες του Θεού είναι οι πιο οδυνηρές και αφήνουν και σημάδι.
Ανήκω στο χώρο των ελευθέρων επαγγελματιών και φοβάμαι ότι το επάγγελμά μου, όσο και αν προσπαθώ να το κρύψω, φανερώνεται από το λεξιλόγιο, που χρησιμοποιώ. Ας είναι, αυτό, μαζί με την οικογένειά μου και τους φίλους μου, με έμαθε να είμαι σεμνός και ταπεινός πολύ πριν χρησιδανειστεί ο κ. Πρωθυπουργός αυτή την ατάκα χωρίς να με ρωτήσει. Τουλάχιστον θέλω να πιστεύω ότι εξακολουθώ να ανήκω στην κατηγορία των σεμνών και ταπεινών. Τι, το έχω ήδη ξεφτιλίσει υποδυόμενος το σεμνό και ταπεινό; Μα βιογραφικό δε μου ζητήσατε, ρε σεις; Τα βιογραφικά είναι σαν τα απομνημονεύματα, προβάλλεις και αποθεώνεις τον εαυτό σου. Τι περιμένατε, να με θάψω; Πριτς!
Η πρώτη φορά, που διάβασα κάποιο ιστολόγιο, ήταν προ διετίας, ενόσω εξασκούμην στο απαιτητικό άθλημα της ιστιοσανίδας εν τω Διαδικτύω. Το ιστολόγιο ανήκε στον κ. Νίκο Δήμου και ανεξάρτητα, αν συμφωνούσα ή όχι με αρκετές από τις απόψεις του, κόλλησα το μικρόβιο του ιστολογείν. Λέτε να είναι ανησυχητικό; Πάντως, τόλμησα να κάνω τα πρώτα μου δειλά βήματα στη χώρα του ιστολογείν προ 8 μηνών και προς το παρόν οι επισκέπτες μου, ως και η χώρα του ιστολογείν ανέχονται την ακατάσχετη φλυαρία μου και την οφθαλμοφανέστατη έπαρσή μου.
Οι γονείς μου ασκούσαν με σοβαρότητα τα καθήκοντά τους ως δημόσιοι υπάλληλοι και δε σταμάτησαν στιγμή να ανησυχούν πως θα εξελισσόταν ο κανακάρης τους αλλά και η αδελφή μου, καθόσον ήταν και είναι γονείς με «γάμμα» κεφαλαίο. Επάγγελμα και πελατεία δεν είχαν να μου κληροδοτήσουν αλλά αυτό το θεωρώ προτέρημα, διότι δε σκοτίζω τα ώτα κανενός υπομονετικού αναγνώστη μου με τις περιαυτολογίες μου.
Δεν είχα φιλοδοξίες να προεδρεύσω κανενός σωματείου, ενώσεως προσώπων ή οποιουδήποτε μορφώματος. Μια φορά προήδρευσα στη ζωή μου κάποιου μορφώματος και το μόνο καλό ήταν ότι γνώρισα και 5-6 άτομα της προκοπής από τον επαγγελματικό μου χώρο. Αφού δεν τα θαλάσσωσα εντελώς, είπα και όρκο έδωσα να μην ξαναπροεδρεύσω σε κανένα μόρφωμα, όποια μορφή και αν έχει. Το βλέπω ότι μπορώ να πατήσω τον όρκο μου, διότι είμαι καλός χριστιανός και μου αρέσει να αμαρταίνω, ώστε γονυπετής να εκλιπαρώ το Θεό (αυτόν πάνω στους ουρανούς, όχι τον εργοδότη μου) για συγχώρεση. Συγχωροχάρτι, πάντως, δεν πρόκειται να αγοράσω, είπαμε δεν έχω λεφτά για πέταμα.
Μέχρι στιγμής, κανείς δεν με παρακάλεσε να ηγηθώ του κινήματος των ιστολόγων. Τόσα ξέρετε, κυρίες και κύριοι! Εσείς θα χάσετε!»
Παραδίδω τη σκυτάλη στους exofthalmi, koprogata, rodia, ritsmas και ange-ta. Καλή έμπνευση!
«Μπορεί να επέλεξα εγώ και όχι τρίτοι το όνομα «περιούσιος» αλλά αυτό ελάχιστα έχει να κάνει με την αντίληψη, που έχω για τον εαυτό μου, η οποία αντίληψη και καθρεφτίζεται στην παντελή απουσία προσωπικών μου στοιχείων στην εισαγωγική του ιστολογίου μου σελίδα. Ψώνιο; Ίσως αλλά προτιμώ να ασχολούμαι με το ιστολογείν παρά να τρέχω στα μπαράκια. Αφήστε, που είμαι σε μια ηλικία, που μοιάζω με τη μάνα του λόχου, όποτε εισβάλλω σε μπαράκι. Και έχει ακριβύνει και το ποτό, ρε παιδί μου.
Πάνε αρκετά χρόνια από τότε, που γεννήθηκα. Τι, να σας πω την ηλικία μου; Δεν έχετε ακούσει για τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα; Μην λακίσουν και οι θαυμάστριές μου (το ψώνιο, που λέγαμε παραπάνω)! Γεννήθηκα στην Αθήνα και αυτή ήταν, μέχρι πρότινος, η μόνη μου σχέση με το κλεινόν άστυ. Διότι έζησα την υπόλοιπη ζωή μου, με μια ευχάριστη και ανανεωτική παρένθεση πέντε ετών φοιτητικής ζωής στη Θεσσαλονίκη, στην επαρχιακή πόλη μου. Εκεί διαμόρφωσα τις πρώτες φιλίες μου, έφαγα τις πρώτες σφαλιάρες μου επαγγελματικά και εκεί συνεχίζω να δημιουργώ φιλίες και να μαζεύω σφαλιάρες. Στη δουλειά μου δεν υπάρχει εργοδότης αλλά Θεός, που επιβλέπει όσα κάνω και αλλοίμονό μου, αν παραστρατήσω. Και οι σφαλιάρες του Θεού είναι οι πιο οδυνηρές και αφήνουν και σημάδι.
Ανήκω στο χώρο των ελευθέρων επαγγελματιών και φοβάμαι ότι το επάγγελμά μου, όσο και αν προσπαθώ να το κρύψω, φανερώνεται από το λεξιλόγιο, που χρησιμοποιώ. Ας είναι, αυτό, μαζί με την οικογένειά μου και τους φίλους μου, με έμαθε να είμαι σεμνός και ταπεινός πολύ πριν χρησιδανειστεί ο κ. Πρωθυπουργός αυτή την ατάκα χωρίς να με ρωτήσει. Τουλάχιστον θέλω να πιστεύω ότι εξακολουθώ να ανήκω στην κατηγορία των σεμνών και ταπεινών. Τι, το έχω ήδη ξεφτιλίσει υποδυόμενος το σεμνό και ταπεινό; Μα βιογραφικό δε μου ζητήσατε, ρε σεις; Τα βιογραφικά είναι σαν τα απομνημονεύματα, προβάλλεις και αποθεώνεις τον εαυτό σου. Τι περιμένατε, να με θάψω; Πριτς!
Η πρώτη φορά, που διάβασα κάποιο ιστολόγιο, ήταν προ διετίας, ενόσω εξασκούμην στο απαιτητικό άθλημα της ιστιοσανίδας εν τω Διαδικτύω. Το ιστολόγιο ανήκε στον κ. Νίκο Δήμου και ανεξάρτητα, αν συμφωνούσα ή όχι με αρκετές από τις απόψεις του, κόλλησα το μικρόβιο του ιστολογείν. Λέτε να είναι ανησυχητικό; Πάντως, τόλμησα να κάνω τα πρώτα μου δειλά βήματα στη χώρα του ιστολογείν προ 8 μηνών και προς το παρόν οι επισκέπτες μου, ως και η χώρα του ιστολογείν ανέχονται την ακατάσχετη φλυαρία μου και την οφθαλμοφανέστατη έπαρσή μου.
Οι γονείς μου ασκούσαν με σοβαρότητα τα καθήκοντά τους ως δημόσιοι υπάλληλοι και δε σταμάτησαν στιγμή να ανησυχούν πως θα εξελισσόταν ο κανακάρης τους αλλά και η αδελφή μου, καθόσον ήταν και είναι γονείς με «γάμμα» κεφαλαίο. Επάγγελμα και πελατεία δεν είχαν να μου κληροδοτήσουν αλλά αυτό το θεωρώ προτέρημα, διότι δε σκοτίζω τα ώτα κανενός υπομονετικού αναγνώστη μου με τις περιαυτολογίες μου.
Δεν είχα φιλοδοξίες να προεδρεύσω κανενός σωματείου, ενώσεως προσώπων ή οποιουδήποτε μορφώματος. Μια φορά προήδρευσα στη ζωή μου κάποιου μορφώματος και το μόνο καλό ήταν ότι γνώρισα και 5-6 άτομα της προκοπής από τον επαγγελματικό μου χώρο. Αφού δεν τα θαλάσσωσα εντελώς, είπα και όρκο έδωσα να μην ξαναπροεδρεύσω σε κανένα μόρφωμα, όποια μορφή και αν έχει. Το βλέπω ότι μπορώ να πατήσω τον όρκο μου, διότι είμαι καλός χριστιανός και μου αρέσει να αμαρταίνω, ώστε γονυπετής να εκλιπαρώ το Θεό (αυτόν πάνω στους ουρανούς, όχι τον εργοδότη μου) για συγχώρεση. Συγχωροχάρτι, πάντως, δεν πρόκειται να αγοράσω, είπαμε δεν έχω λεφτά για πέταμα.
Μέχρι στιγμής, κανείς δεν με παρακάλεσε να ηγηθώ του κινήματος των ιστολόγων. Τόσα ξέρετε, κυρίες και κύριοι! Εσείς θα χάσετε!»
Παραδίδω τη σκυτάλη στους exofthalmi, koprogata, rodia, ritsmas και ange-ta. Καλή έμπνευση!
14 σχόλια:
Οι θαυμάστριες που θα λακίσουν λόγω ηλικίας σου είναι βλαμμένες, οπότε δεν χαίρεσαι που απαλλάσσεσαι; Κατά τα άλλα, μας είπες ένα σωρό αναμενόμενα, αλλά το σπουδαιότερο το αποσιώπησες: σ ύ ζ υ γ ο ς, δικηγόρε παιδί μου, υπάρχει;;;:):)
Ευχαριστώ περιούσιε:)
Θα βάλω τα δυνατά μου να ανταπεξέλθω!
..αν και δίνω τη Μάχη Των Ιών αυτές τις μέρες..
@ pellegrina
Ακόμα όχι, φιλτάτη!Σιγά-σιγά, όμως, δε βιάζομαι.
@ rodia
Σου εύχομαι περαστικά και καλή δύναμη.
Ορίστε τώρα.
Αν δηλώνετε αγαπητέ περιούσιε πως δεν επιθυμείτε να γίνετε Πρόεδρος..πώς θα ζήσουμε εμείς χωρίς "βαρβάρους";
..χαλάτε και την πιάτσα..όπως και να το κάνουμε..
[Καλώς σας βρήκα]
Θα σας μαλώσω για την αποστροφή σας προς τα μπαράκια, αγαπητέ Περιούσιε, πώς θα βρείτε ερωμένη και στη συνέχεια σύζυγο αν δε γκομενίσετε και λίγο; (συγγνώμη για την έκφραση) Ωραία συμμετοχή πάντως.
@ diva
Καλώς ήλθατε στο ταπεινό μου ιστολόγιο! Εγώ ξεκαθάρισα, ότι αποφεύγω να πατάω τους όρκους μου, όπως αυτόν περί μη ανάληψη προεδρικών καθηκόντων, εκτός αν βρεθώ στην ανάγκη να αμαρτήσω, ήτοι να πατήσω τον όρκο μου, ώστε να σπεύσω να μετανοήσω. Αν χαλάω την πιάτσα, ευπειθώς τάσσομαι στην υπηρεσία της σφαίρας του ιστολογείν, ως υποψήφιος πρόεδρος. Θα χορτάσω γονυκλισίες και μετάνοιες μετά.
Καλώς σας βρήκα, επίσης!
@ άμμος
Δεν έχω παραιτηθεί απόλυτα από την επίσκεψή μου στα μπαρ, απλά δεν αποτελεί τον κυρίαρχο τρόπο ψυχαγωγίας μου, όπως κάποτε. Λες να αλλάξω γνώμη;
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
...τωρα εγώ μπερδεύτηκα πάαρα πολύ.........
@ pellegrina
Εννοώ ότι σιγά-σιγά θα υπάρξει και σύζυγος, αν αυτό εννοείς.
καλημέρα Περουσιε!!! Ευχαριστω πολυ για την προσκληση. θα ανταπεξελθω αμέσως!!
@ koprogata
Καλημέρα,κοπρόγατα!Σ' ευχαριστώ!
καλημερα Περουσιε, σου υποσχέθηκα οτι θα το κάνω, και θα το κανω, απλά λόγω προβλημάτων υγειας αγαπημένου προσώπου, θα λειψω λιγακι απο τη μπροκόσφαιρα. Θα προσπαθω να γραφω αυτα που διαβαζω.. απλα λειπει η έμπνευση και κυριως η διαθεση.
@ κοπρόγατα
Οι λόγοι, που επικαλείσαι, είναι απόλυτα σεβαστοί. Με την ησυχία σου, περαστικά στο αγαπημένο σου πρόσωπο και καλή δύναμη!
Δημοσίευση σχολίου