Δημοφιλείς αναρτήσεις

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

2 χρόνια πέρασαν (και ψυχραιμία ακόμα δεν υπάρχει)

Σας σήμερα πριν από δύο χρόνια, χρειάστηκε η δολοφονική ηλιθιότητα ενός ανεγκέφαλου ειδικού φρουρού, για να ξεσπάσουν οι χειρότερες, ίσως, ταραχές στη χώρα μας από τη Μεταπολίτευση. Ένας έφηβος νεκρός, χιλιάδες περιουσιές κατεστραμμένες και ένας λαός φοβισμένος από επεισόδια, τα οποία ερμηνεύτηκαν ποικιλοτρόπως, χωρίς κάποια ερμηνεία να αποδεικνύεται επαρκής και με αρκετούς υποστηρικτές της μιας άποψης για τις ταραχές αυτές να εκτοξεύουν βολές σε βάρος των φίλων των άλλων απόψεων, αποδεικνύοντας ότι είναι, τελικά, ευκολότερο να παγώσει η Κόλαση παρά να μάθει ο νεοέλληνας να μάθει να συζητάει.
Υποστηρίχθηκε, ότι η Αστυνομία άφησε τους ταραχοποιούς να καταστρέψουν το κέντρο της Αθήνας αλλά και άλλων πόλεων, ενώ θα έπρεπε να είναι πιο σκληρή απέναντί τους. Όσο και αν με ενόχλησε η καταστροφολαγνεία των ημερών εκείνων, δεν μπορώ να φανταστώ, πόσες περισσότερες καταστροφές θα γίνονταν, αν η Αστυνομία δρούσε διαφορετικά. Μιλάμε για μια Αστυνομία ελάχιστα εκπαιδευμένη, με προσωπικό που αδυνατεί πολλές φορές να συγκρατήσει την ψυχραιμία του, το οποίο πιστώνεται με αρκετές πράξεις άσκοπης βίας, που έχουν πυροδοτήσει χειρότερα επεισόδια από αυτά, που σκόπευαν να αποσοβήσουν.
Εδώ και μερικές ημέρες γίνεται τακτική υπενθύμιση από αρκετό κόσμο, είτε στα παραδοσιακά Μ.Μ.Ε. είτε στα ηλεκτρονικά, της επετείου από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Επειδή γνωρίζω, ότι σε τέτοιες επετείους πολύς κόσμος σπεύδει να καπηλευτεί τη μνήμη ενός νεκρού παιδιού, με σκοπό να προβεί σε φθορές ξένης ιδιοκτησίας ή να δικαιολογήσει τις φθορές ,που άλλοι προκαλούν, οφείλω να επισημάνω, ότι από τις περισσότερες αναφορές στη θλιβερή αυτή επέτειο απουσιάζουν οι συστάσεις για ψυχραιμία σε όσους θα συμμετάσχουν στις σχετικές πορείες. Σε μια χώρα, που κυριαρχεί η άποψη, ότι όσο περισσότερος ντόρος προκληθεί τόσο περισσότερες πιθανότητες να πάρει η εξουσία το μήνυμά της υπάρχουν και με δεδομένη την τάση για καταστροφές όσων πιστεύουν, ότι έτσι θα αλλάξουν τον κόσμο, έχω κάθε δικαίωμα να φοβάμαι και να αγανακτώ με την τακτική αυτή. Φοβάμαι, επειδή κανένας δεν φροντίζει, ώστε να παύσουν αυτοί οι ελάχιστοι ανόητοι να αμαυρώνουν τις πορείες μνήμης αλλά και αγανακτώ, επειδή οι ίδιοι οι ειρηνικοί διαδηλωτές αποφεύγουν επιμελώς να εμποδίσουν τους ελάχιστους ανεγκέφαλους να τελέσουν το "θεάρεστο" έργο τους.
Δεν τρέφω ελπίδες, ότι θα είναι εντελώς ειρηνικές οι αυριανές πορείες. Εκεί, που φτάσαμε, κατέληξα και εγώ να εύχομαι να είναι λιγότερα από πέρσυ τα επεισόδια, που αύριο θα λάβουν χώρα και τα οποία θα επισκιάσουν μια επέτειο, η οποία θα έπρεπε να εξελιχθεί σε μια πορεία κατά της βίας απ' όπου και αν προέρχεται. Αλλά όταν ακούγονται φωνές, που μιλάνε για νόμιμη βία - η οποία, όλως τυχαίως, είναι αυτή, που στρέφεται κατά του κράτους και των "μικροαστών" -, δεν μπορώ να περιμένω, ότι θα υπάρξει ποτέ καθολική καταδίκη της βίας στην Ελλάδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: