Αυτές τις μέρες μαίνονται οι ταραχές στην Κερατέα με αφορμή την επικείμενη δημιουργία ΧΥΤΥ στη θέση "ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ". Περιττεύουν οι όποιες λεπτομέρειες, αφού η εικόνα, που μεταδίδεται από πολλά Μ.Μ.Ε. είναι ενδεικτική του βίαιου κλίματος, που επικρατεί.
Επειδή έχουν ακουστεί πολλά για την αντιστασιακή δράση των κατοίκων της Κερατέας και κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο αρκετές σχετικές αναφορές, καλό θα είναι να δούμε κάποια πράγματα με ψυχραιμία, διότι στη χώρα, όπου είσαι ό,τι δηλώσεις, είναι πανεύκολο να βαφτίζεται κανείς αντιστασιακός και αντιεξουσιαστής.
Κατ' αρχάς, οι κάτοικοι της Κερατέας ξεσηκώθηκαν όχι ενάντια στην κρατική πολιτική εν γένει αλλά ενάντια στην εγκατάσταση ΧΥΤΥ στην περιοχή τους. Εξ όσων γνωρίζω, ουδεμία άλλη αντιστασιακή δράση έχει να επιδείξει η περιοχή, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια. Και ο αντιστασιακός κρίνεται εκ της εν γένει πολιτείας του και όχι επειδή αποφάσισε να ανάψει μια φωτιά στο δρόμο ή να εκτοξεύσει ένα καρδόνι στα ΜΑΤ.
Ας υποθέσουμε, περαιτέρω, ότι αποφασίζει αύριο μεθαύριο η κυβέρνηση να μη δημιουργηθεί ΧΥΤΥ στην παραπάνω περιοχή και επιλέγεται μια άλλη περιοχή της Αττικής, όπως το Σούνιο (τυχαίο το παράδειγμα). Δε νομίζω, ότι η αντιστασιακή και αντιεξουσιαστική δράση των κατοίκων της Κερατέας θα συνεχιστεί με εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τους κατοίκους του Σουνίου, αφού είναι γνωστή η κρατούσα στην Ελλάδα τακτική "μακρυά από μένα και ας είναι και ένας πόντος". Η ιστορία θυμίζει τους διαβόητους αντιστασιακούς κατοίκους του ηρωικού Βραχασίου στην Κρήτη, που αντιστέκονταν στη συνένωση της κοινότητάς τους με το γειτονικό Δήμο προ ετών. Όταν το 2004 αποφασίστηκε, ότι το Βραχάσι θα παραμείνει ανεξάρτητη κοινότητα, οι κάτοικοί του επέστρεψαν στην καθημερινότητά τους και ουδεμία δράση τους υπέρ του τάδε ή του δείνα εξουσιαζόμενου χωριού ή προσώπου ακούστηκε.
Ακόμα, γίνεται επίκληση του ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και της αρχαιολογικής αξίας της περιοχής. Όλως τυχαίως, κανένα από τα δύο δεν προστατεύεται ιδιαίτερα και ας υπάρχει το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο. Και μιλάμε για περιοχές, οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ως ανωτέρω με νόμους είτε από το 1980 (ΦΕΚ 1070/Β/03-09-1980, για το χαρακτηρισμό της περιοχής ως ιδιαίτερου φυσικού κάλλους) είτε από το 1995 (ΦΕΚ 107/Β/29-12-1995 για την αρχαιολογική σημασία της περιοχής). Δεν θυμάμαι όλ' αυτά τα χρόνια να υπήρξε κάποια φωνή από τους κατοίκους της Κερατέας για τα παραπάνω.
Γιατί δεν πάνε το ΧΥΤΥ σε μια περιοχή, όπου ζουν προνομιούχοι, ερωτάται από κάποιους κατοίκους της περιοχής αλλά και από υποστηρικτές τους. Η απάντηση είναι, ότι σκουπίδια παράγει κάθε Έλληνας είτε πλούσιος είτε φτωχός ή έστω μη προνομιούχος και δεν αποτελεί λύση να πάει όπου αλλού θέλει ο ΧΥΤΥ εκτός από το σπίτι μας. Αυτό δεν είναι επαναστατική αντίληψη αλλά μικροαστική και ωφελιμιστική τακτική, αφού ξεφορτωνόμαστε το ΧΥΤΥ και, βέβαια, όταν αυτός εγκατασταθεί κάπου, όπου οι αντιστάσεις των κατοίκων θα είναι λιγότερες, δεν θα μας ενοχλήσει ιδιαίτερα να στέλνουμε εκεί και τα δικά μας σκουπίδια.
Το όλο πρόβλημα ξεκινάει από την άρνηση των δύο πλευρών να συνεννοηθούν. Δεν υπάρχει περιθώριο διαβουλεύσεων, ώστε να επιλεγεί η συμφερότερη για όλους λύση, δεν υπάρχει ενημέρωση, ώστε ο κάθε αντιστασιακός ή υποστηρικτής των αντιστασιακών να γνωρίζει, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις και σε τι θα οφείλονται, και, κυρίως, δεν υπάρχει καλή θέληση για να βρεθεί μια κοινώς αποδεκτή λύση.
Ξεκαθαρίζω, ότι δεν υποστηρίζω τους ξυλοδαρμούς, που φέρονται να υφίστανται κάποιοι κάτοικοι της Κερατέας από τις δυνάμεις ασφαλείας, όπως απεχθάνομαι και τις εκδηλώσεις βίας κάποιων κατοίκων της περιοχής εναντίον των δυνάμεων αυτών. Δεν αναγνωρίζω, όμως, και κάποιο αντιστασιακό και αντιεξουσιαστικό χαρακτήρα στις κινήσεις των κατοίκων αυτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου