Ο μιθριδατισμός στην ανοησία

Ανοίγεις ένα Δελτίο Ειδήσεων ή μια ενημερωτική εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης τη στιγμή, που αναφέρονται στο σεισμό στην Ιαπωνία, και αισθάνεσαι, ότι αυτός έλαβε χώρα στην Ελλάδα και η χώρα μας μετρά νεκρούς, τραυματίες, αγνοούμενους και φυσικές καταστροφές ή θα εύχονταν οι συντελεστές αυτών των εκπομπών - τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς - να είχε χτυπήσει ένας τέτοιος σεισμός τη χώρα μας. Η ανοησία και η παραπληροφόρηση ξεχειλίζουν από στόματα μη ειδικών, οι οποίοι με βαρυσήμαντο ύφος αποκαλύπτουν τους κινδύνους, που, δήθεν, διατρέχουμε, εάν συμβούν όσα με ύφος ειδήμονα αναφέρουν. Η καταστροφολογία εξέρχεται ωσάν παρανοϊκό κύμα έτοιμο να καταστρέψει ό,τι λογικό και σώφρον βρει στο διάβα του.
Θα μου πείτε, ότι δεν είναι η πρώτη φορά, που η ανοησία κάνει την εμφάνισή της στην καθημερινότητά μας. Σε μια χώρα, όπου η πλειονότητα του λαού είναι απαίδευτη και, όμως, επιθυμεί να έχει άποψη για το καθετί αλλά και να λαμβάνει πεισματικά ως αληθινό ό,τι του παρουσιάζεται με ελκυστικό τρόπο, και ας είναι μια μπαρούφα και μισή, επόμενη είναι η εμφάνιση και πύκνωση του φαινομένου της παραπληροφόρησης όσο και της διατύπωσης μιας άποψης από πρόσωπα, τα οποία δεν έχουν την κατάρτιση προς αυτό αλλά φρονούν, ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους να μπουρδολογούν ασύστολα, και του φαινομένου άλλοι να αποδέχονται την μπουρδολογία ως επιστημονική άλλως τεκμηριωμένη άποψη.
Το ανησυχητικό, όμως, είναι ο μιθριδατισμός του κόσμου στην ανοησία, που διαχέεται από τα Μ.Μ.Ε. Αντί, δηλαδή, να κλείσουν την τηλεόρασή τους ή να παύσουν να διαβάζουν την τάδε εφημερίδα οι αποδέκτες αυτών των βλακειών, τις ασπάζονται και τις διαχέουν περαιτέρω, με τη λογική, ότι, αφού προβάλλονται, θα έχουν κάποια βάση. Και ενώ σε αρκετές περιπτώσεις γνωρίζουν, ότι ο εκφραστής της τάδε άποψης είναι ένας τσαρλατάνος και μισός, που συνηθίζει να δουλεύει ψιλό γαζί τον κόσμο, ωστόσο όχι μόνο δεν διαμαρτύρονται για το στασίδι, που φαίνεται εργολαβικά να κατέχει σε κάποιο Μ.Μ.Ε., αλλά τον παρακολουθούν και συχνότατα επηρεάζονται από τη γνώμη του. Η κριτική ικανότητα ενός λαού, που βασικά δεν είναι καθόλου ανόητος, πηγαίνει περίπατο μπροστά στις θεωρίες των ημεδαπών αστέρων της παντογνωσίας αλλά και τη λαγνεία των Μ.Μ.Ε. και το θαυματουργό τηλεχειριστήριο καταδικάζεται σε αχρησία μπροστά στην επέλαση της βλακείας made in Greece, που σαρώνει κάθε κόκκο λογικής.
Τουλάχιστον ο αυθεντικός Μιθριδάτης εθιζόταν στα δηλητήρια της εποχής του, ώστε να αποφύγει το ενδεχόμενο να τον δολοφονήσουν. Οι καταναλωτές της εγχώριας ανοησίας, που κατασκευάζουν πολλά Μ.Μ.Ε. σε τί ωφελούνται από αυτό τον εθισμό;