Η επίθεση στον καθηγητή κ. Γουότσον κατά την τελετή προς τιμή του στο Πανεπιστήμιο Πατρών αποτελεί ένα, ακόμα, βίαιο επεισόδιο της κοινωνίας μας. Περίπου 20 κουκουλοφόροι εισήλθαν στην αίθουσα τελετών του εν λόγω ιδρύματος με διάθεση να διακόψουν την τελετή, ενώ ένας από αυτούς αποπειράθηκε να επιτεθεί στον κ. Γουότσον. Τελικά, το πλήθος των παρευρισκομένων αποδοκίμασε τους εισβολείς αλλά η ρετσινιά έμεινε.
Το κακό δεν είναι, ότι πληθαίνουν τέτοια επεισόδια στη χώρα μας ούτε ότι οι πολλοί αδιαφορούν γι' αυτά. Με τη γνωστοποίηση του περιστατικού αυτού, έσπευσαν ουκ ολίγοι συνέλληνες να δικαιολογήσουν τη βιαιοπραγία των γνωστών αγνώστων, που εμφανίζονται συχνά στα πανεπιστήμιά μας, προβάλλοντας το επιχείρημα, ότι ο κ. Γουότσον είχε εκφράσει στο παρελθόν ρατσιστικές ιδέες. Φυσικά, ούτε που πέρασε από το νου τους, ότι ο άνθρωπος αυτός πιστώνεται με μια από τις μεγαλύτερες επιστημονικές ανακαλύψεις όλων των εποχών. Εν πάσει περιπτώσει, όποιες και αν είναι οι φυλετικές ιδέες του κ. Γουότσον, δεν εκλήθη να μιλήσει γι' αυτές στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Και, τέλος πάντων, θεωρώ απαράβατη υποχρέωση του καθενός να μην εμποδίζει κανένα να εκφέρει την άποψή του, ειδικά όταν αυτή λαμβάνει χώρα εντός χώρου, ο οποίος προστατεύεται από το πανεπιστημιακό άσυλο, το οποίο, παρεμπιπτόντως, οι παραπάνω κουκουλοφόροι επικαλούνται, όποτε επιθυμούν να περάσουν τις δικές τους ιδέες.
Μια κοινωνία κρίνεται ως φασιστική όχι μόνο, όταν πληθαίνουν σε αυτή φασίζουσες συμπεριφορές, αλλά από τη στάση, που τηρεί απέναντι σε αυτές την επομένη ημέρα της εκδήλωσής τους. Τότε, που έχει αρχίσει να καταλαγιάζει κάπως η ένταση από τα επεισόδια αυτά και να καθαρίζει ο νους, είναι ευκολότερο να διαπιστώσει κανείς, πως μια κοινωνία αποτιμά αυτές τις καταστάσεις.
Δυστυχώς, η ετυμηγορία για την κοινωνία μας δεν είναι ευνοϊκή. Η κοινωνία μας όχι μόνο αδιαφορεί για τα περιστατικά βίας αλλά σε πολλές περιπτώσεις προσπαθεί να τα δικαιολογήσει, όταν δεν σηκώνει αδιάφορα τους ώμους της. Ποιός μπορεί να ξεχάσει την ατάκα "τι ήθελε 15 χρονών παιδί βράδυ Σαββάτου στα Εξάρχεια" την επομένη της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου; Ή ήταν λιγότερο ανατριχιαστικό το συμπέρασμα "καλά να πάθουν οι 3 της Μαρφίν, αφού ήταν απεργοσπάστες";
Δέχομαι, ότι σε κάθε κοινωνία, ακόμα και στην πιο ανεπτυγμένη, υπάρχουν άνθρωποι, που καταφεύγουν σε βιαιοπραγίες, προκειμένου να καλύψουν τις όποιες μειονεξίες τους αλλά και για άλλους λόγους. Ωστόσο, στις ανεπτυγμένες κοινωνίες υπάρχουν τα κατάλληλα αντανακλαστικά, που ωθούν στους πολλούς να καταδικάσουν το όποιο επεισόδιο και να αναζητήσουν τρόπους, ώστε αυτό να μην επαναληφθεί. Επίσης, στίς ίδιες αυτές ανεπτυγμένες κοινωνίες εφαρμόζονται οι νόμοι απαρέγκλιτα. Στη δική μας κοινωνία, αντίθετα, υπάρχει μια σπουδή να δικαιολογηθούν φασίζουσες συμπεριφορές με την επίκληση των πιο παράδοξων ελαφρυντικών, η οποία, σε συνδυασμό με την αδιαφορία των πολλών για τέτοια περιστατικά, επίσης, με την επίκληση δικαιολογιών που θα έκαναν τους πιο φημισμένους φιλοσόφους της ιστορίας μα βγουν από τα ρούχα τους, μπλοκάρει ουσιαστικά κάθε προσπάθεια για οργανωμένη καταδίκη της βίας. Για το θέμα της ανομίας ας μη μιλήσουμε καλύτερα, διότι είναι γνωστό στους πολλούς.
Μια σωστή κοινωνία, που διδάσκεται από τα λάθη της ιστορίας και, ειδικότερα, της δικής της ιστορίας, οφείλει να αντιδρά σε φαινόμενα βίας, καταδικάζοντάς τα χωρίς δισταγμό. Αλλιώς όχι απλά έχει κάνει ένα βήμα προς το φασισμό αλλά ήδη βρίσκεται στην αγκαλιά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου