Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008

Ηρεμία, ποια ηρεμία;

Κλείνοντας το γραφείο μου στις 13:30 το Σάββατο, που μας πέρασε,

1) Έπεσα πάνω σε μια κυρία, που είχε καταλάβει το στενό πεζοδρόμιο με τα τρια πιτσιρίκια της, προσπαθώντας να ισιώσει ένα στραβωμένο τσίγκινο κουβά, που το ένα από τα πιτσιρίκια είχε στραβώσει,
2) Υπέστην το μαρτύριο να ακούω τα σουξέ της Έφης Θώδη στη διαπασών από ένα αυτοκίνητο, του οποίου ο οδηγός είχε τη φαεινή έμπνευση να βασανίσει με αυτό τον ιδιαίτερο τρόπο την αισθητική και την ακοή μας,
3) Άκουσα τον τσακωμό ενός οδηγού, που προσπαθούσε να ξεπαρκάρει το αυτοκίνητό του, με την οδηγό ενός δικύκλου, που είχε κρίνει σκόπιμο όχι απλά να το παρκάρει μπροστά από το ανωτέρω αυτοκίνητο αλλά και να το βάλει κολλητά στο αυτοκίνητο αυτό,
4) Κουφάθηκα από τη μπετονιέρα, που χρησιμοποιούσε ένας εργολάβος, που έφτιαχνε το σκαμμένο πεζοδρόμιο μπροστά μου,
5) Λέκιασα τα ωραία μου πατούμενα από τις λάσπες, που είχαν σκορπίσει οι εργάτες του παραπάνω εργολάβου,
6) Περπάτησα στο δρόμο, ώστε να παρακάμψω τις ευγενέστατες κυρίες, που είχαν κρίνει σκόπιμο να πιάσουν το λακριντί καταμεσής του στενού πεζοδρομίου και δεν είχαν τη στοιχειώδη ευγένεια να μεριάσουν, ώστε να διαβαίνουν ανενόχλητοι οι διερχόμενοι,
7) Προηγούμην για 5 λεπτά μιας κυρίας, που έσερνε ένα εξαιρετικά φωνακλάδικο και γκρινιάρικο πιτσιρίκι, που είχε επιλέξει ένα εκκωφαντικό τρόπο, για να εκφράσει τη διαμαρτυρία του, που η μητέρα του δεν του είχε αγοράσει παγωτό,
8) Παρατήρησα την αγενέστατη απάντηση, που ένας νεαρός έδωσε σε ένα αστυνομικό, όταν ο τελευταίος ευγενικά του συνέστησε να φοράει τη ζώνη ασφαλείας του, όταν οδηγεί,
9) Απόλαυσα την αναισθησία μιας κυρίας, που παράτησε το αυτοκίνητό της - χωρίς αλάρμ - πάνω στη ράμπα διάβασης προσώπων με προβλήματα κινητικά και αγνόησε επιδεικτικά την παρατήρηση ενός μαγαζάτορα και
10) Έφαγα τις σκουντιές μιας βαρυφορτωμένης με τσάντες κυρίας, που μάλλον θα πρέπει μαζί με τα ρούχα, που αγόρασε, να αγοράσει και κάποιο εγχειρίδιο καλών τρόπων.
Κατά τα άλλα, είχα τελειώσει τη δουλειά μου και προσπαθούσα να ξεκουραστώ. Κλείστηκα στο σπίτι μου, έβαλα στο αθόρυβο το κινητό μου και σωριάστηκα στον καναπέ μου. Το Σαββατοκύριακο είχε ξεκινήσει.

5 σχόλια:

Pellegrina είπε...

από το Σάββατο μεχρι σημερα εχεις τοσα νευρα;; πωπω!!!

περιούσιος είπε...

@ pellegrina

Φταίει αφενός η δουλειά, που κάνω, αφετέρου το σκηνικό, που περιγράφω στην παρούσα ανάρτηση. Τώρα, πάντως, είμαι πολύ πιο ήρεμος.

Pellegrina είπε...

Ωραία. Συμβουλή τώρα, από άτομο (εμένα) που έχει πάψει προ πολλού να "νευριάζει": ΜΑ, τι ειναι ολα αυτα με τα οποια ασχολεισαι;;; Συγνώμη, αλλά κάθεσαι και γράφεις ολόκληρα ποστα για γάμους, βαφτίσια, παπάδες, βουλευτές και...Νόμπελ (για τα οποία ουδείς νοιάζεται!) Μα, πώς να μην νευριάζεις; Κούλαρε περιούσιε, life is sort και ο δρόμος που κλείνουν οι δύο κυρίες ή το πιτσιρίκι που φωνάζει δεν είναι δα και τόσο σπουδαία προβλήματα! (ξέρω, λειτουργούν σωρευτικά, αλλά..) Έλα να πιούμε ένα καφεδάκι, αν περάσεις από τα μέρη μας! (Αθήνα, κέντρο)

Pellegrina είπε...

καλά, short..

περιούσιος είπε...

@ pellegrina

Έχω το καλό ότι νευριάζω για πολύ λίγο και μετά το έχω ξεπεράσει. Απλά καμμία φορά δεν είναι κακό να νευριάζεις, αρκεί να μην το κρατάς μέσα σου. Καλή η ιδέα του καφέ, όταν ανέβω προς Αθήνα μεριά. Στα υπόψη και ευχαριστώ για την πρόσκληση! Τα δε θέματα των αναρτήσεών μου και όσα σχολιάζω σε αυτά αποτελούν κάποιες παρατηρήσεις μου και τίποτε, που να με εκνευρίζει πραγματικά.