Δημοφιλείς αναρτήσεις

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Ποιός νοιάζεται για την παραγραφή;

Η ανακοίνωση στη Βουλή, ότι έχουν παραγραφεί τα αδικήματα, τα οποία τέλεσαν γνωστά πολιτικά πρόσωπα σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, ήταν αναμενόμενη. Η τάση των δύο μεγάλων κομμάτων να αλληλοπροστατεύονται υπερίσχυσε, για μια, ακόμα, φορά της όποιας νομιμότητας και του όποιου φιλότιμου.
Εκείνο, που δεν γίνεται κατανοητό, είναι η απόλυτη αδιαφορία, με την οποία υποδέχθηκε ο κόσμος την είδηση αυτή. Πέρα από σχόλια, κουτσομπολιά, βρισίδια και απειλές σε καφενειακό ή διαδικτυακό επίπεδο - ενίοτε αυτά τα δύο ταυτίζονται - δεν υπήρξε κάποια αντίδραση, που να πιστοποιεί την εξωτερίκευση αυτής της οργής του κόσμου. Δεν εννοώ, βέβαια, να βγει κόσμος στους δρόμους και να πετάει μολότωφ και αγκωνάρια αριστερά και δεξιά αλλά να κατέβει και να διαμαρτυρηθεί πέρα από κόμματα και ιδεολογίες, να φωνάξει, ότι δεν πάει άλλο η ατιμωρησία των πολιτικών, που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση.
Χτες έγινε γνωστή η αρνητική εισήγηση του εισηγητού Αρεοπαγίτη στην υπόθεση της μονιμοποίησης των μαθητευομένων του Ελληνικού Δημοσίου. Οι συγκεντρωμένοι έξω από τον Άρειο Πάγο μαθητευόμενοι αντέδρασαν με κραυγές, ύβρεις, ρίψεις αντικειμένων και συμπλοκές με την Αστυνομία. Οι εκπρόσωποί τους φώναζαν για την αδικία, που έγινε στο πρόσωπό τους, και υποσχέθηκαν, ότι δεν θα σταματήσουν, έως ότου δικαιωθούν.
Τα παραπάνω δύο περιστατικά αποδεικνύουν, για πολλοστή φορά, ότι οι πραγματικές προθέσεις του νεοέλληνα είναι αυστηρά ωφελιμιστικές και οι κραυγές του κατά των πολιτικών είναι στην πλειονότητά τους υποκριτικές. Οι πολιτικοί, που κυβερνούν αυτή τη χώρα είναι πρόσωπα κατ' εικόνα και ομοίωση των πολιτών, οι οποίοι ονειρεύονται, τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς, τη στιγμή, που είτε θα φτάσουν στο επίπεδο εξουσίας των πολιτικών είτε, τουλάχιστον, η ατιμωρησία, που απολαμβάνουν οι πολιτικοί ,αθ επεκταθεί και σε αυτούς.
Σε κάθε περίπτωση, το βόλεμα, ο υπέρτατος σκοπός των περισσοτέρων πολιτικών μας, δείχνει να παραμένει ο απώτατος στόχος ενός σημαντικού μέρους του πληθυσμού αυτής της χώρας. Γι' αυτό ο νεοέλληνας είναι πρόθυμος να θυσιάσει ατελείωτες ώρες αναμονής σε πολιτικά γραφεία, να τσαλακώσει την αξιοπρέπειά του, να προσκυνήσει πρόσωπα, τα οποία υπό άλλες συνθήκες και αντιλήψεις δεν θα ήθελε ούτε ζωγραφιστά να δει, ακόμα και να παραβιάσει το νόμο. Δεν θα κολλώσει να ξελαρυγγιαστεί, έτσι και δεν ικανοποιηθεί ο πόθος του για μια θεσούλα στο Δημόσιο, θα επικαλεστεί ανύπαρκτα δίκαια και τους πολιτικούς, που τον κορόιδεψαν, αποδεχόμενος ότι αφενός είναι ηλίθιος, αφού δέχθηκε να τον δουλέψουν ψιλό γαζί πρόσωπα αποδεδειγμένα επιρρεπή στο ψέμα, αφετέρου ότι έχει γραμμένο το γενικότερο συμφέρον της κοινωνίας και της χώρας του γραμμένα στα ίδια αντικείμενα, όπου τα έχουν τοποθετήσει και οι πολιτικοί, τους οποίους τώρα βρίζει και απειλεί.
Και, φυσικά, όσο διαρκεί αυτή η κατάσταση, οι πολιτικοί μας θα μπορούν ανενόχλητοι να ρημάζουν τη χώρα μας, ενώ εμείς θα διεκδικούμε με κάθε μέσο, ακόμα και δια της βίας, την κατάληψη μιας θέσης στο Δημόσιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: