Δεν έχω αμφιβολία, ότι αρκετά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών διαθέτουν λαμπρό μυαλό. Κάποιοι εξ αυτών έχουν διαπρέψει και επαγγελματικά, εκτός από επιστημονικά. Άλλοι ίσως έχουν περγαμηνές και σε κοινωνικούς αγώνες. Εν πάσει περιπτώσει, τα μέλη αυτού του οργανισμού δείχνουν, ότι μπορούν να ξεχωρίσουν από το μίζερο μέσο όρο της ημεδαπής.
Και ξάφνου έρχεται η βράβευση μιας δασκάλας, η οποία θεοποιήθηκε από εθνικιστικά και ακροδεξιά ιστολόγια αλλά και από ένα δημοσιογράφο, ο οποιος δείχνει να προβάλλει ό,τι υπερασπίζονται τα παραπάνω ιστολόγια, και διαπιστώνεις, ότι η Ακαδημία Αθηνών είναι σαρξ εκ της σαρκός μας μέχρι το μεδούλι. Η ίδια επιπολαιότητα, η ίδια εθνολαγνεία, η ίδια αδιαφορία, όταν η βραβευθείσα έσπευσε να εκφωνήσει τον εθνοπατριωτικό λόγο της, μηδέν αντιδράσεις! Μιλάμε για μια εκπαιδευτικό, η οποία δεν σεβάστηκε το πρόγραμμα εκπαίδευσης της μουσουλμανικής μειονότητας, το οποίο με μεγάλο κόπο εξεπόνησαν κάποιοι πεφωτισμένοι καθηγητές, προκειμένου να νοιώσουν επιτέλους οι μειονοτικοί, ότι είναι ισότιμοι συμπολίτες μας.
Μένω με το στόμα ανοιχτό, όταν ακούω τα ποιήματα της κας. Δημουλά - και ας μην είναι η ποίηση το φόρτε μου - συγκλονίζομαι, όταν διαβάζω την "Ορθοκωστά" του κ. Βαλτινού, και χαίρομαι, όταν ακούω για τις διακρίσεις στο εξωτερικό επιστημόνων, όπως οι κ.κ. Φωκάς και Νανόπουλος. Αλλά περιμένω από αυτούς να αντιστέκονται, όταν το επιστημονικό σώμα, στο οποίο ανήκουν, προβαίνει σε μια απόκοτη βράβευση. Θέλω να διαφοροποιούνται από την ωχαδερφική μάζα, που αποτελεί την πλειονότητα των κατοίκων αυτής της χώρας, και να ορθώνουν το ανάστημά τους, όταν κάποια επιπόλαιη εκπαιδευτικός καπηλεύεται τη θέση της, για να διχάσει τους κατοίκους μιας περιοχής. Και ποιός τάχα μου από του ακαδημαϊκούς μας, η πλειονότητα των οποίων ευρίσκεται ήδη σε μια ηλικία, που και αναμνήσεις από το ζοφερό μετεμφυλιακό κράτος και τις διχαστικές τακτικές του έχει και την εμπειρία, για να αντιληφθεί πόσο επικίνδυνες είναι οι εθνικιστικές ρητορείες και πρακτικές της κας. Νικοπούλου, διαθέτει;
Μα κρίνεις ένα επιστημονικό σώμα μόνο και μόνο από μια έστω εσφαλμένη εκτίμηση και εντεύθεν βράβευση, θα αναρωτηθείτε. Όχι, εκτιμώ και σέβομαι τα μέλη της Ακαδημίας Αθηνών για την επιστημονική προσφορά τους. Όμως, επιφυλάσσω για τον εαυτό μου κάθε δικαίωμα να τους μεμφθώ για μια ενέργεια, που δεν αρμόζει σε ένα πνευματικό ίδρυμα, το οποίο οφείλει να διαφοροποιείται από το απαίδευτο σύνολο αυτής της χώρας.
Ή μήπως, τελικά, η Ακαδημία Αθηνών δεν διαφέρει και τόσο από εμάς τους υπολοίπους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου