Σύμφωνοι! Είναι τραγικό να σκοτώνεται ένας άνθρωπος σε τροχαιο ατύχημα, ειδικά όταν πρόκειται για ένα μικρό κορίτσι και ο δράστης είναι ένα πρόσωπο, το οποίο έχει ιδιαίτερη υποχρέωση, λόγω της εργασίας του, να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, εν προκειμένω κατά την οδήγηση του οχήματος, με το οποίο εκτελεί τα εργασιακά του καθήκοντα. Δεκτόν, επίσης, ότι για πολλοστή φορά φαίνεται η εργασιακή ανεπάρκεια όσων προσώπων έχουν επιφορτιστεί με το καθήκον της αστυνόμευσης στη χώρα μας. Δεν έχω λόγο να μην πιστέψω αυτό, που διαβάζω σε αρκετούς ψύχραιμους ιστολόγους και χρήστες του Διαδικτύου, ότι αρκετά μέλη της ομάδος ΔΙ.ΑΣ. οδηγούν σαν καμικάζι και υφίσταται κίνδυνος να σκοτωθεί κόσμος από την ηλιθιότητά τους.
Όμως, όσο τραγικός και απαράδεκτος και αν φαντάζει ο θάνατος από ένα τροχαίο ατύχημα, δεν έχει αποδειχθεί τίποτα, ακόμα, σχετικά με τις συνθήκες του ατυχήματος αυτού. Ούτε ξέρουμε, αν, για παράδειγμα, πετάχτηκε το κοριτσάκι αιφνιδιαστικά στην πορεία του οδηγού, με αποτέλεσμα να μην του αφήσει περιθώρια αποφευκτικού ελιγμού, ούτε γνωρίζουμε, αν ο οδηγός της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. έτρεχε με υπερβολική ταχύτητα ούτε τίποτα απολύτως. Το μόνο, που γνωρίζουμε, είναι, ότι ο δράστης είναι αστυνομικός και, κρίνοντας από τα σχόλια στο Διαδίκτυο, αυτό αρκεί, ώστε να κριθεί ένοχος.
Λησμονούν οι επικριτές του ανωτέρω αστυνομικού, ότι δεν υπάρχει ένοχος πριν την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής αποφάσεως και ότι γι' αυτό το ρημάδι το αξίωμα πάλεψαν χρόνια όσοι υπερασπίστηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία, παρεμπιπτόντως, αφορούν ακόμα και το μεγαλύτερο κάθαρμα του κόσμου. Φυσικά, ούτε λόγος για γνώση της δικογραφίας, που αφορά το συγκεκριμένο ατύχημα. Είπαμε, αφού ο ένοχος είναι "μπάτσος" (όχι αστυνομικός, έχει διαφορά), είναι ένοχος.
Ωστόσο, όταν το Μάιο του 2010 κάηκαν 3 συνάνθρωποί μας στην τράπεζα ΜΑΡΦΙΝ από ενέργειες των λεγόμενων αντιεξουσιαστών, οι παραπάνω κατήγοροι του αστυνομικού έσπευσαν να επιχειρηματολογήσουν, ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις, ότι φταίνε οι αντιεξουσιαστές. Κάποιοι θυμήθηκαν το διαβόητο πόρισμα για τον εμπρησμό του "ΚΑΠΑ - ΜΑΡΟΥΣΗΣ" πριν από αρκετά χρόνια(το οποίο ανάθεμα και αν έχουν υπόψη τους τι ακριβώς έλεγε), όπου αναφερόταν, ότι η φωτιά προκλήθηκε από μέσο εκτοξευθέν από αστυνομικούς(ως συνήθως, άπαξ και την έχουν κάνει μια φορά την ανοησία κάποιοι αστυνομικοί, θα φταίνε για ό,τι παρεμφερές συμβαίνει αλλά και για τα πάντα), άλλοι απόρησαν, γιατί έχει αργήσει τόσο το πόρισμα της πυροσβεστικής σχετικά με τα αίτια της πυρκαγιάς στη ΜΑΡΦΙΝ (ως γνωστόν, όλα τα υπόλοιπα στην Ελλάδα γίνονται τάχιστα), και κάποιοι ισχυρίστηκαν, ότι ήταν παρόντες στο συμβάν και τη φωτιά δεν την έβαλαν αντιεξουσιαστές (μάλλον οι υπόλοιποι αυτόπτες μάρτυρες, μεταξύ των οποίων και αντιεξουσιαστές με πραγματικά αντιεξουσιαστική, ήτοι μη βίαιη, δράση είχαν τυφλωθεί από τους καπνούς εκείνη τη στιγμή). Σέβομαι την επιχειρηματολογία αυτή, άλλωστε σε δημοκρατικό καθεστώς (θέλουμε να λέμε ότι) ζούμε και εκ του λόγου αυτού η πολυφωνία είναι επιβεβλημένη. Αλλά δεν μπορώ να συγκρατήσω την έκπληξη, που αισθάνομαι, όταν βλέπω τη σπουδή, με την οποία καταδικάζονται πρόσωπα, τα οποία όλως τυχαίως είναι εκπρόσωποι της εξουσίας, ενώ σε άλλες περιπτώσεις, όταν φέρονται πρόσωπα του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου να έχουν ενεργήσει παράνομα, οι ίδιοι αμετροεπείς αυτόκλητοι εισαγγελείς ανακαλύπτουν τις αρετές της αμφισβήτησης.
Δυστυχώς είναι η πολλοστή φορά, που αποδεικνύεται, ότι ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας ευαισθητοποιείται σε περιστατικά απώλειας ανθρωπίνων ζωών ανάλογα με το αξίωμα του δράστη και την ταυτότητα του θύματος, αποδεικνύοντας πόσο επιπόλαιοι και υποκριτές είμαστε. Και αν, τέλος πάντων, η επιπολαιότητα συγχωρείται, αφού ο επιπόλαιος άνθρωπος συνήθως λειτουργεί με βάση το θυμικό του και όχι με τη λογική και, συνεπώς, δεν είναι δόλιος, η υποκρισία υποδηλώνει μια βαθύτατη σκοπιμότητα, η οποία ακυρώνει τους όποιους ευγενικούς σκοπούς και μετατρέπει τον άνθρωπο σε επιλεκτικά ευαίσθητο ον, το οποίο άλλοτε ωρύεται και άλλοτε σιωπά, ανάλογα με τις περιστάσεις.
Συμπαθάτε με, λοιπόν, που δεν θα συμμεριστώ τις κραυγές σας κατά του αστυνομικού της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. παρά θα περιμένω το όποιο πόρισμα ή την όποια δικαστική απόφαση, μέχρι να βγάλω τα όποια συμπεράσματά μου.
Όμως, όσο τραγικός και απαράδεκτος και αν φαντάζει ο θάνατος από ένα τροχαίο ατύχημα, δεν έχει αποδειχθεί τίποτα, ακόμα, σχετικά με τις συνθήκες του ατυχήματος αυτού. Ούτε ξέρουμε, αν, για παράδειγμα, πετάχτηκε το κοριτσάκι αιφνιδιαστικά στην πορεία του οδηγού, με αποτέλεσμα να μην του αφήσει περιθώρια αποφευκτικού ελιγμού, ούτε γνωρίζουμε, αν ο οδηγός της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. έτρεχε με υπερβολική ταχύτητα ούτε τίποτα απολύτως. Το μόνο, που γνωρίζουμε, είναι, ότι ο δράστης είναι αστυνομικός και, κρίνοντας από τα σχόλια στο Διαδίκτυο, αυτό αρκεί, ώστε να κριθεί ένοχος.
Λησμονούν οι επικριτές του ανωτέρω αστυνομικού, ότι δεν υπάρχει ένοχος πριν την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής αποφάσεως και ότι γι' αυτό το ρημάδι το αξίωμα πάλεψαν χρόνια όσοι υπερασπίστηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία, παρεμπιπτόντως, αφορούν ακόμα και το μεγαλύτερο κάθαρμα του κόσμου. Φυσικά, ούτε λόγος για γνώση της δικογραφίας, που αφορά το συγκεκριμένο ατύχημα. Είπαμε, αφού ο ένοχος είναι "μπάτσος" (όχι αστυνομικός, έχει διαφορά), είναι ένοχος.
Ωστόσο, όταν το Μάιο του 2010 κάηκαν 3 συνάνθρωποί μας στην τράπεζα ΜΑΡΦΙΝ από ενέργειες των λεγόμενων αντιεξουσιαστών, οι παραπάνω κατήγοροι του αστυνομικού έσπευσαν να επιχειρηματολογήσουν, ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις, ότι φταίνε οι αντιεξουσιαστές. Κάποιοι θυμήθηκαν το διαβόητο πόρισμα για τον εμπρησμό του "ΚΑΠΑ - ΜΑΡΟΥΣΗΣ" πριν από αρκετά χρόνια(το οποίο ανάθεμα και αν έχουν υπόψη τους τι ακριβώς έλεγε), όπου αναφερόταν, ότι η φωτιά προκλήθηκε από μέσο εκτοξευθέν από αστυνομικούς(ως συνήθως, άπαξ και την έχουν κάνει μια φορά την ανοησία κάποιοι αστυνομικοί, θα φταίνε για ό,τι παρεμφερές συμβαίνει αλλά και για τα πάντα), άλλοι απόρησαν, γιατί έχει αργήσει τόσο το πόρισμα της πυροσβεστικής σχετικά με τα αίτια της πυρκαγιάς στη ΜΑΡΦΙΝ (ως γνωστόν, όλα τα υπόλοιπα στην Ελλάδα γίνονται τάχιστα), και κάποιοι ισχυρίστηκαν, ότι ήταν παρόντες στο συμβάν και τη φωτιά δεν την έβαλαν αντιεξουσιαστές (μάλλον οι υπόλοιποι αυτόπτες μάρτυρες, μεταξύ των οποίων και αντιεξουσιαστές με πραγματικά αντιεξουσιαστική, ήτοι μη βίαιη, δράση είχαν τυφλωθεί από τους καπνούς εκείνη τη στιγμή). Σέβομαι την επιχειρηματολογία αυτή, άλλωστε σε δημοκρατικό καθεστώς (θέλουμε να λέμε ότι) ζούμε και εκ του λόγου αυτού η πολυφωνία είναι επιβεβλημένη. Αλλά δεν μπορώ να συγκρατήσω την έκπληξη, που αισθάνομαι, όταν βλέπω τη σπουδή, με την οποία καταδικάζονται πρόσωπα, τα οποία όλως τυχαίως είναι εκπρόσωποι της εξουσίας, ενώ σε άλλες περιπτώσεις, όταν φέρονται πρόσωπα του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου να έχουν ενεργήσει παράνομα, οι ίδιοι αμετροεπείς αυτόκλητοι εισαγγελείς ανακαλύπτουν τις αρετές της αμφισβήτησης.
Δυστυχώς είναι η πολλοστή φορά, που αποδεικνύεται, ότι ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας ευαισθητοποιείται σε περιστατικά απώλειας ανθρωπίνων ζωών ανάλογα με το αξίωμα του δράστη και την ταυτότητα του θύματος, αποδεικνύοντας πόσο επιπόλαιοι και υποκριτές είμαστε. Και αν, τέλος πάντων, η επιπολαιότητα συγχωρείται, αφού ο επιπόλαιος άνθρωπος συνήθως λειτουργεί με βάση το θυμικό του και όχι με τη λογική και, συνεπώς, δεν είναι δόλιος, η υποκρισία υποδηλώνει μια βαθύτατη σκοπιμότητα, η οποία ακυρώνει τους όποιους ευγενικούς σκοπούς και μετατρέπει τον άνθρωπο σε επιλεκτικά ευαίσθητο ον, το οποίο άλλοτε ωρύεται και άλλοτε σιωπά, ανάλογα με τις περιστάσεις.
Συμπαθάτε με, λοιπόν, που δεν θα συμμεριστώ τις κραυγές σας κατά του αστυνομικού της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. παρά θα περιμένω το όποιο πόρισμα ή την όποια δικαστική απόφαση, μέχρι να βγάλω τα όποια συμπεράσματά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου