Εκτός από τόπος λατρείας, αποθήκευσης πολεμοφοδίων, στρατωνισμού, πολεμικών συγκρούσεων και κατοικίας, έμελλε, τελικά, της Ακρόπολης να καταστεί και πεδίο συμβάντων (happenings ελληνιστί). Αναφέρομαι, φυσικά, στην ανάρτηση πανώ από ομάδα φοιτητών, που θέλησαν με τον τρόπο αυτό να εκφράσουν την υποστήριξή τους προς τις διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών στη χώρα μας. Και, βέβαια, η εικόνα της στολισμένης Ακρόπολης έκανε το γύρο του κόσμου.
Προσωπικά, ελάχιστα με ενδιαφέρει, αν θα μας κατακρίνουν τα Μ.Μ.Ε. της αλλοδαπής για την επιλογή μερικών φοιτητών να αναρτήσουν τα πανώ αυτά στο συγκεκριμένο τόπο. Όταν υπάρχουν ξένα Μ.Μ.Ε., που απορούν, πως ειναι δυνατό να υπάρχουν, ακόμα, αναρχικοί στην εποχή μας ή αναζητούν την άποψη των φοιτητικών αδελφοτήτων των πανεπιστημίων μας(;;;;), τότε αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα, ότι η χώρα μας παραμένει άγνωστη γη για πολλούς αλλοδαπούς, ακόμα και για όσους γράφουν γι' αυτή. Και, εντέλει, δεν κατανοώ, γιατί θα πρέπει να με ενδιαφέρει η άποψη των ξένων για την Ελλάδα, όταν εγώ ως πολίτης την έχω παρατήσει στο έλεος των καιροσκόπων. Τέλος πάντων!
Περισσότερο με απασχολεί η επιλογή των διαμαρτυρόμενων νέων να επιλέξουν την Ακρόπολη ως τόπο ανάρτησης των όποιων μηνυμάτων τους. Δε θα συμμεριστώ τις οιμωγές όσων θεωρούν, ότι οι ανωτέρω νέοι διέπραξαν ιεροσυλία, καθόσον θεωρώ μεγαλύτερο ανοσιούργημα την αδιαφορία μας για το περιβάλλον, που κυκλώνει το ιστορικό αυτό μνημείο, ως και την απροθυμία μας να το επισκεπτόμαστε τακτικά, μήπως και εμπνευστούμε κάτι από τους αρχαίους προγόνους μας. Ούτε θα δώσω δίκιο σε όσους θεωρούν, ότι, αφού επιθυμούμε να ασπαζόμαστε την άποψη περί της αδιατάρακτης συνέχειας του ελληνισμού, θα πρέπει να δεχθούμε το δικαίωμα των φοιτητών να χρησιμοποιήσουν την Ακρόπολη για τον αγώνα τους.
Και εδώ ήθελα να σταθώ, ήτοι στο συμβάν με τα πανώ διαμαρτυρίας στην Ακρόπολη. Οι τελευταίες μέρες έδειξαν, ότι υπήρχε πολλή οργή συσσωρευμένη στους νέους, κυρίως, ανθρώπους της χώρας μας, η οποία βρήκε αφορμή από το φόνο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου να εξωτερικευτεί. Και το δικαίωμα στη διαμαρτυρία ειναι αναφαίρετο και είναι παρήγορο, που δεν το κατέπνιξαν οι πολλοί παρά το άφησαν να ξεσπάσει σα μια κραυγή εις ώτα, δυστυχώς, μη ακουόντων πολιτικών. Βέβαια, το ξέσπασμα αυτό συνοδεύτηκε από αρκετές καταστροφές, τις οποίες έχω κατακρίνει σε παλαιότερες αναρτήσεις μου αλλά, τουλάχιστον, ακούστηκε η οργή των νέων μας και αυτό είναι σημαντικό.
Ωστόσο, το εν λόγω συμβάν εντάσσεται σε μια μόδα αρκετά δημοφιλή στην αλλοδαπή, η οποία εμφανίστηκε και στην ημεδαπή, ως απόδειξη, ότι είμαστε πρόθυμοι να μιμηθούμε τα εύπεπτα και ακίνδυνα του εξωτερικού. Αναφέρομαι στις παρόμοιες αναρτήσεις πανώ στον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι, το Άγαλμα του Χριστού Στο Ρίο ντε Τζανέιρο και αλλού. Συμπαθάτε με, που χαρακτηρίζω ως εύπεπτα τα συμβάντα αυτά, αλλά θεωρώ, ότι θα έπρεπε λογικά, πέρα από αυτά και τα συνθήματα, που δόνησαν τις πόλεις μας τις τελευταίες μέρες και τα έχουμε ακούσει πάμπολλες φορές, να ακολουθήσουν και κάποιες προτάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας αυτής. Η ανάρτηση ενός πανώ ή το κρέμασμα σκουπιδιών στο χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Σύνταγμα μπορεί να αποτελούν ένα τρόπο έκφρασης μιας διαμαρτυρίας αλλά δε συνοδεύτηκαν από κάποιες προτάσεις ικανές να φανερώσουν ένα πολιτικό λόγο, που θα χαρακτήριζε μια νέα γενιά ικανή να προτείνει λύσεις και να αλλάξει τα κακώς κείμενα στη χώρα μας. Και η επανάληψη τέτοιων συμβάντων οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εκτόνωση της όποιας οργής, την οποία εκτόνωση θα ακολουθήσει η ένταξη των διαμαρτυρόμενων νέων εκ νέου σε ένα τρόπο ζωής σύμφωνο με το σύστημα, που πολεμούν αυτή τη στιγμή.
Με άλλα λόγια, δεν είναι κακή η τέλεση διαφόρων συμβάντων, ώστε να γίνεται αντιληπτό, ότι κάτι κινείται στην κοινωνία μας αλλά το επόμενο βήμα ποιό θα είναι; Και, κυρίως, πώς θα φροντίσουν οι επαναστατημένοι νέοι μας, ώστε το επόμενο βήμα να μην είναι η επανάληψη της ανούσιας βίας των προηγουμένων ημερών; Διότι η εκτόνωση μέσω συμβάντων και συνθημάτων θα είναι ό,τι χειρότερο για ένα κίνημα, που θέλει να αλλάξει πολλά και κινδυνεύει, στο τέλος, να μην αλλάξει τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου