Αυτές τις μέρες, παραμονές βουλευτικών εκλογών, έχουν παρελάσει δεκάδες πολιτικοί, αρχηγοί κομμάτων και υποψήφιοι βουλευτές, με σκοπό να κερδίσουν την ψήφο των πολιτών. Η μέθοδος προσέλκυσης ψηφοφόρων είναι γνωστή από καταβολής του νεοελληνικού κράτους. Τάζουν λαγούς με πετραχήλια, κυρίως διορισμούς στο Δημόσιο (σήμερα κιόλας, ευρισκόμουν σε μια Δ.Ο.Υ. στην πόλη μου και ένας υπάλληλός της συνέστηνε στους συναδέλφους του έαν νεαρό, που θα ξεκινούσε από Δευτέρα να εργάζεται εκεί με stage), νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων και πολλά άλλα. Οι αρχηγοί των κομμάτων, πάντως, προσπαθούν να επιλέξουν λιγότερο πεζούς τρόπους προσέλκυσης ψηφοφόρων, υποσχόμενοι ιδίως κατάργηση του Ε.Τ.Α.Κ., ελάφρυνση της φορολογίας, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας κ.λπ.
Κατευθυνόμενος προς το γραφείο μου παρατήρησα μια τεράστια πινακίδα πλάι στο δρόμο μου, όπου διαφημιζόταν κάποιος αρχηγός ενός εκ των κομμάτων, που εκπροσωπούνται στη Βουλή - δεν έχει σημασία ποιος. Η συγκεκριμένη πινακίδα είναι τεράστια και στο σημείο, όπου ευρίσκεται, περιορίζει την ορατότητα όσων εισέρχονται στην οδό, όπου εγώ εκινούμην. Χώρια, που είναι αρκετά παλαιά και έχει ήδη παρουσιάσει σημεία οξείδωσης στη βάση της, με αποτέλεσμα να τίθεται και θέμα στατικότητάς της.
Γιατί με έπιασε και ασχολούμαι με την πινακίδα αυτή; Διότι, απλούστατα, θυμάμαι τις κατά καιρούς συζητήσεις στα Μ.Μ.Ε. περί της ανάγκης αποξήλωσης των πινακίδων αυτών, οι οποίες είναι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, παράνομες και, όμως, παραμένουν στη θέση τους, προκειμένου να διαφημίζονται οι ενδιαφερόμενοι. Στις συζητήσεις αυτές πρωτοστατούσαν πολιτικοί σε περίοδο, όπου οι εκλογές φάνταζαν μακρυνό ενδεχόμενο, οι οποίοι δε δίσταζαν να κατακεραυνώσουν τους υπευθύνους για τη μη αποξήλωση των πινακίδων αυτών, επισημαίνοντας τους κινδύνους, που εγκυμονεί η διατήρησή τους. Και δε λησμονώ τις κατά καιρούς διαφημιστικές εκστρατείες των εκάστοτε κυβερνήσεων, οι οποίες συνιστούν προσοχή στους οδηγούς κατά την οδήγηση.
Αυτές τις μέρες, όμως, διαπιστώνω, ότι ουδείς πολιτικός υποσχέθηκε, ότι θα βελτιώσει τις συνθήκες οδήγησης στην επικράτεια. Δεν εννοώ, ότι έτσι θα βάλει μυαλό ο καυλοτίμονος νεοέλληνας και θα σεβαστεί, επιτέλους, τον Κ.Ο.Κ., διότι κάτι τέτοιο απαιτεί ρεκτιφιέ στη νοοτροπία του. Αναφέρομαι, όμως, στη δυνατότητα, που έχει το κράτος να εξαλείψει εκείνους ακριβώς τους κινδύνους, που καθιστούν επικινδυνότερη την οδήγηση. Και ένας εξ αυτών είναι οι εκατοντάδες παράνομες διαφημιστικές πινακίδες, που είναι εγκατεσπαρμένες σε όλη την ελληνική επικράτεια και αποτελούν ένα σημαντικό κίνδυνο για τους οδηγούς.
Το χειρότερο είναι, ότι ακριβώς εκείνοι, οι οποίοι θα έπρεπε να κόπτονται για την ασφάλειά μας κατά την οδήγηση, έσπευσαν αυτές τις μέρες να εκμεταλλευτούν τη διατήρηση αυτών ακριβώς των πινακίδων, ώστε να διαφημίσουν την ελπίδα, που επιθυμούν να πουλήσουν σε μας. Δεκάδες αφίσες, κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων, έχουν αναρτηθεί σε αμφιβόλου νομιμότητος και σταθερότητος πινακίδες ανά το οδικό δίκτυο όλης της Ελλάδος, όπου το όραμα, που προσφέρουν τα κόμματα αυτά, συνυπάρχει με τους κινδύνους, που διατρέχουν οι διερχόμενοι οδηγοί από τις πινακίδες αυτές. Και να μη λησμονούμε τον υπερκομματικό Ο.Τ.Ε., ο οποίος έχει καταχωρίσει ουκ ολίγες διαφημίσεις του ακριβώς στις πινακίδες αυτές.
Και αναρωτιέμαι, με ποια λογική και πειθώ θα εγκαινιάσει αύριο κάποια κυβέρνηση μια εκστρατεία κατά της επικίνδυνης οδήγησης, όταν εμμένει στη διατήρηση ενός εκ των μεγαλυτέρων κινδύνων του οδικού μας δικτύου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου