Ξανά το γούστο της πλειοψηφίας στο προσκήνιο

Με αφορμή την επικείμενη ψήφιση του νόμου για την απόδοση της ελληνικής υπηκοότητας σε όσους μετανάστες πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις, που ο εν λόγω νόμος θέτει, αλλά και τη συμμετοχή τους στις εκλογές της πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης, το Διαδίκτυο έχει πάρει φωτιά από τους ένθερμους εχθρούς της κίνησης αυτής. Πέρα από τα σχόλια, που μπορεί κανείς να απολαύσει εδώ και τα οποία είναι ενδεικτικά του πολιτισμού μας(διόλου τυχαία τα πιο ανορθόγραφα σχόλια ανήκουν στους πολέμιους του εν λόγω νόμου), κυριαρχεί το αίτημα περί διενέργειας δημοψηφίσματος για το αν πρέπει, τελικά, να αλλάξει ο νόμος για τη χορήγηση της ελληνικής υπηκοότητας στους μετανάστες.
Προφανώς η πολεμική αυτή εμπνέεται από την πρόσφατη περίπτωση της Ελβετίας, όπου οι πολίτες κλήθηκαν να αποφασίσουν, αν θα πρέπει να επιτραπεί η ανέγερση μιναρέδων στο τζαμιά, που υπάρχουν στη χώρα τους. Οι Ελβετοί ενέκριναν, τελικά, τη σχετική πρόταση απαγόρευσης στο οριακό ποσοστο του 57%, εκπλήσσοντας όσους θεωρούσαν, ότι είναι μια απελευθερωμένη από προκαταλήψεις κοινωνία και, ταυτόχρονα, πυροδοτώντας ποικίλες αντιδράσεις ανά τον κόσμο. Βέβαια, η Ελβετία είναι μια χώρα με μακρά παράδοση σε παρόμοια δημοψηφίσματα, ενώ υπάρχει και η σχετική πρόβλεψη στο σύνταγμά της.
Όμως :

.- Για να έχει συνέπειες το εν λόγω δημοψήφισμα, θα πρέπει να γίνει δεκτό από την πλειονότητα των καντονιών της Ελβετίας. Με δεδομένη την αντίθεση της ελβετικής κυβέρνησης αλλά και του ελβετικού κοινοβουλίου στο δημοψήφισμα αυτό, η αποδοχή του από τα καντόνια δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

.- Στο ελληνικό Σύνταγμα δεν υπάρχει ανάλογη πρόβλεψη για δημοψήφισμα. Οι σχετικές προβλέψεις των άρθρων 35 παρ. 3, 44 παρ. 2 και 100 παρ. 1 περ. β' αυτού δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες. Συνεπώς, αδίκως αιτούνται τη διενέργεια αυτού οι διαμαρτυρόμενοι συμπολίτες μας αλλά και ο νεοκόπος πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Σαμαράς.

.- Ζητήματα, που άπτονται θεμελιωδών ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν μπορούν να ρυθμιστούν με δημοψήφισμα, χωρίς να τεθεί υπό αμφισβήτηση η συνταγματικότητά τους. Ακόμα και αν η πλειονότητα του πληθυσμού μιας χώρας ζητήσει να διεξαχθεί δημοψήφισμα για το ζήτημα της απόδοσης της ελληνικής υπηκοότητας και του δικαιώματος του εκλέγειν στους μετανάστες εκείνους, που συγκεντρώνουν ορισμένες νόμιμες προϋποθέσεις, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει, ότι δίκαιο δεν μπορεί να αποτελεί η προσταγή των περισσοτέρων. Το δίκαιο εφαρμόζεται σε κάθε περίσταση και, κυρίως, όταν πλήττονται τα δικαιώματα μιας μειονότητας προσώπων. Και καμμία πλειονότητα δεν δικαιούται να επιβάλει με οποιαδήποτε νομικιστική κατασκευή καταστάσεις, οι οποίες κάθε άλλο παρά δικαιικούς σκοπούς εξυπηρετούν.

Είναι στο χέρι της νέας κυβέρνησης να μην τρομάξει από τις φωνές των αντιρρησιών του νομοσχεδίου αυτού και να προβεί σε μια σημαντική τομή, η οποία θα εμπλουτίσει το δυναμικό της χώρας μας και σε πολιτικό επίπεδο. Οψόμεθα.