Τόσος πολύς όψιμος ανθρωπισμός;

Αυτές τις μέρες λαμβάνει χώρα ένας πρωτοφανής βομβαρδισμός μηνυμάτων στο Διαδίκτυο, με τα οποία ζητείται η συνδρομή μας για το δοκιμαζόμενο λαό της Αϊτής. Κάποια μηνύματα ομιλούν για οικονομική ενίσχυση, άλλα ζητούν τρόφιμα και ιατροφαρμακευτικό υλικό και κάποια άλλα θέλουν απλά να κάνουμε ένα "κλικ" σε κάποιο κουμπάκι, διότι με αυτό τον τρόπο θα βοηθήσουμε τους πληγέντες της Αϊτής. Τα τελευταία είναι και τα περισσότερα.

Αν αφήσουμε οργανώσεις, όπως τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα αλλά και κάποιες άλλες γνωστές μη κυβερνητικές οργανώσεις με γνωστό και αποδεδειγμένα σημαντικό έργο, απομένουν κάποιοι άγνωστοι, που υπόσχονται βοήθεια στην ταλαιπωρημένη Αϊτή. Δεν υπάρχουν στοιχεία για την οργάνωση, που εκπροσωπούν, δεν ξέρουμε τα ονοματεπώνυμά τους και, βέβαια, δεν γνωρίζουμε το παρελθόν τους. Υπόσχονται απλά, ότι θα βοηθήσουμε τους Αϊτινούς συνανθρώπους μας είτε με ένα "κλίκ" σε συγκεκριμένο σημείο της οθόνης μας είτε απλά με την είσοδο μας ως μελών στο γκρουπ, που έχουν δημιουργήσει κάπου στο Διαδίκτυο.

Δεν είναι παράδοξο να σπεύδει ο αυτοαποκαλούμενος πολιτισμένος κόσμος να βοηθήσει τους συνανθρώπους του στον Τρίτο Κόσμο, μόλις μάθει, ότι τους βρήκε κάποια καταστροφή αλλά και να ζητήσει από τρίτους να το συνδράμουν. Παρόμοια κινητοποίηση είχε λάβει χώρα το 1985, όταν ο λιμός αφάνιζε την Αιθιοπία και παρόμοιες εκκλήσεις για βοήθεια είχαμε και στις χώρες της Άπω Ανατολής, που είχαν πληγεί με το τσουνάμι προ μερικών ετών.

Ωστόσο, αυτή η ξαφνική εμφάνιση αυτόκλητων σωτήρων των πληγέντων συνανθρώπων μας εκεί στην Αϊτή γεννάει αρκετές αμφιβολίες. Πρωτοεμφανιζόμενοι, ανώνυμοι, χωρίς το παραμικρό στοιχείο, από το οποίο να αποδεικνύεται η ταυτότητά τους και με μεθόδους, τύπου "βοηθήστε τα παιδιά στην Αϊτή με ένα κλικ", που δεν ξεκαθαρίζουν, τί είδους βοήθεια παρέχεται στα παιδιά αυτά, προκαλούν ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα των προσώπων, που πρωτοστατούν στις κινήσεις αυτές. Και μιλάμε για πολλές πρωτοβουλίες, που πριν λάβει χώρα ο καταστροφικός σεισμός στην Αϊτή, αμφιβάλλω, αν τα πρόσωπα, που τις ανέλαβαν, εγνώριζαν κατά που πέφτει αυτή η χώρα.

Πόση εμπιστοσύνη μπορούμε να έχουμε στην όψιμη ευαισθητοποίηση των αγνώστων Χ και στις μεθόδους τους;