Έζησαν για εκατονταετίες περιπλανώμενοι, χωρίς πατρίδα και, το χειρότερο, ανεπιθύμητοι. Βίωσαν στο πετσί τους τη μοίρα του αποδιοπομπαίου τράγου. Διώχθηκαν και ταλαιπωρήθηκαν σχεδόν σε όλες τις χώρες, στις οποίες εγκαταστάθηκαν. Έζησαν ποικίλους περιορισμούς, που κυμαίνονταν από την υποχρέωσή τους να κατοικούν σε συγκεκριμένες περιοχές (τα γνωστά "γκέττο") έως την υποχρέωσή τους να φορούν συγκεκριμένα ενδύματα και διακριτικά. Και, σαν κερασάκι στην τούρτα της μισαλλοδοξίας, εξοντώθηκαν από ένα λαό, ο οποίος είχε ασπαστεί το σύνολο των προκαταλήψεων, που τους αφορούσαν.
Μεταπολεμικά κατάφεραν να αποκτήσουν μια κρατική υπόσταση και να μπορέσουν, επιτέλους, να ζήσουν, χωρίς να αισθάνονται παρείσακτοι. Και θα περίμενε κανείς, ότι μετά από τόσους αιώνες διωγμών θα είχαν αξιολογήσει όσα πέρασαν και θα απέφευγαν να τα εφαρμόσουν σε τρίτους.
Δυστυχώς, η πολιτική της χώρας αυτής διέψευσε ακόμα και τους πιο αισιόδοξους. Αρχικά έχοντας ως σκοπό να υπερασπιστεί τα εδάφη, που της είχαν αποδοθεί βάσει διεθνών συνθηκών και, αργότερα, με καθαρά επιθετικές βλέψεις, καταπάτησε συνθήκες και διεθνές δίκαιο, καταλαμβάνοντας εδάφη, που δεν της ανήκαν, εγείροντας οικισμούς σε περιοχές, που δεν δικαιούνταν, αφού πρώτα εξεδίωκε τους αραβόφωνους κατοίκους τους, ενίοτε, μάλιστα, εξόντωνε ορισμένους εξ όσων διαφωνούσαν με την εκδίωξη των πληθυσμών αυτών και την εν γένει επεκτατική πολιτική του (περίπτωση Ρέιτσελ Κόρι). Φυσικά, ένα σημαντικό μέρος του λαού αυτής της χώρας αλλά και πάμπολλα εβραϊκής καταγωγής πρόσωπα αντιδρούσαν σφόδρα στην πολιτική αυτή αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Αποκορύφωμα αυτής της περιφρόνησης για τους κανόνες του διεθνούς δικαίου αποτέλεσε και η πρόσφατη επίθεση σε βάρος των επονομασθέντων πλοίων της Ελευθερίας, που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια για τους κατοίκους της αποκλεισμένης από το Ισραήλ Λωρίδας της Γάζας.
Η διεθνής κατακραυγή είναι δεδομένη, όπως και οι συνήθεις ακρότητες σε βάρος του λαού του Ισραήλ αλλά και των απανταχού Εβραίων, ως εάν μόνη η ιδιότητά τους να ευθύνεται για τα δεινά των Παλαιστινίων ή η πολιτική του Ισραήλ να τυγχάνει της έγκρισης όλων των εβραϊκής καταγωγής κατοίκων της υφηλίου. Είναι, όμως, πραγματικά τραγικό να ανήκεις σε ένα λαό, ο οποίος επί σειρά αιώνων κατεδιώκετο χωρίς ουσιαστικό λόγο και επιθυμούσε κάποια γη, για να στεριώσει και να φτιάξει το κράτος του, και σήμερα, που έχεις και γη και κράτος, να διαθέτεις μια κυβέρνηση, η οποία κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, ώστε να προκαλέσει τη διεθνή αποστροφή. Διότι έτσι το μόνο, που επιτυγχάνεται, είναι να στραφεί περισσότερος κόσμος όχι τόσο εναντίον του κράτους, που η πολιτική του προκαλεί την κατάσταση αυτή, αλλά εναντίον του λαού του και όσων έχουν εβραϊκή καταγωγή, οι οποίοι και αποτελούν τον εύκολο στόχο των απανταχού αντισημιτών στο όνομα, δήθεν, της αγανάκτησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου