Το δυνατό καταφύγιο του λαϊκιστή

Η δύναμη της τηλεόρασης παραμένει ισχυρή ακόμα και στις μέρες μας, που το Διαδίκτυο κερδίζει πόντους. Ειδικά στην Ελλάδα, όπου η τεχνοφοβία αλλά και η συνήθεια εξακολουθεί να διακατέχει ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας της, η τηλεόραση εξακολουθεί να διαμορφώνει απόψεις και συνειδήσεις. Οι μέθοδοι, βέβαια, των διαμορφωτών, που εργάζονται στο παραπάνω μέσο, είναι συζητήσιμες αλλά δεν παύουν να διαμορφώνουν την άποψη ενός μεγάλου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας.
Εδώ και μερικές μέρες έχει ξεσπάσει μια θύελλα αντιδράσεων σχετικά με την αποκάλυψη της συνέντευξης του κ. Ντομινίκ Στρος-Καν και, συγκεκριμένα, εκείνου του κομματιού της, το οποίο αποκαλύπτει, ότι ο Πρωθυπουργός, κ. Γ. Παπανδρέου, είχε έλθει σε συνεννόηση με το Δ.Ν.Τ. για την υπαγωγή της χώρας μας σε αυτό πριν τις εκλογές του 2009. Η είδηση αυτή μεταδόθηκε από γνωστή σατιρική-πολιτική εκπομπή ως "αποκάλυψη" των ψεμμάτων, που ο κ. Πρωθυπουργός ταΐζει τον ελληνικό λαό. Φυσικά, τη σκυτάλη πήραν αρκετά Μ.Μ.Ε. αλλά και πολύς κόσμος, που είθισται να επηρεάζεται από τέτοιες ειδήσεις, χωρίς προηγουμένως να ελέγξει τη βασιμότητά τους.
Αναφέρθηκα στη βασιμότητα της ειδήσεως αυτής, διότι πολύ απλά, όταν πρόκειται να προβεί κανείς σε μια ανακοίνωση, οφείλει να ελέγξει, αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Επειδή, λοιπόν, η συγκεκριμένη εκπομπή έχει ένα παρελθόν στη διασπορά αβασίμων ειδήσεων, κάποιος καλός ιστολόγος το έψαξε λιγάκι παραπάνω το θέμα και ανακάλυψε, ότι ουδέποτε ο κ. Πρωθυπουργός έκρυψε, ότι ευρίσκετο σε επαφές με το Δ.Ν.Τ. Εν ολίγοις, άνθρακες ο θησαυρός της εν λόγω εκπομπής!
Παρ' όλ' αυτά, ελάχιστοι έδειξαν να συγκινούνται. Σε εποχές, που όλοι στοχοποιούν τον κ. Πρωθυπουργό - όχι άδικα αρκετές φορές - οποιαδήποτε κατηγορία σε βάρος του γίνεται πιστευτή, ακόμα και φήμες σχετικά με την εβραϊκή καταγωγή του, οι οποίες αρκούν για κάποιους, ώστε να θεμελιωθεί σε βάρος του η κατηγορία περί ανθελληνισμού. Αν, μάλιστα, προέρχονται από το πιο δημοφιλές και διαδεδομένο μέσο, όπως είναι η τηλεόραση, εκεί, πλέον, αποκτούν τη δύναμη θέσφατου. Η δύναμη της τηλεόρασης παραμένει τέτοια, ώστε οποιαδήποτε ανοησία εκστομιστεί από οποιοδήποτε πρόσωπο και αυτή μεταδοθεί από την τηλεόραση, αυτή κατοχυρώνεται και δεν ανατρέπεται στη συνείδηση των πολλών.
Ίσως η δύναμη της τηλεόρασης, τελικά, να έγκειται στο χαρακτηριστικό της, ότι παραμορφώνει την πραγματικότητα και μετατρέπει το ευτελές σε σημαντικό και το ανυπόστατο σε αληθές. Αυτή, όμως, η δύναμη παραμένει επικίνδυνη ακόμα και στις μέρες μας, όπου η τηλεόραση μοιάζει να χάνει έδαφος. Και γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη, όταν παρέχει καταφύγιο στους πάσης φύσεως λαϊκιστές.