ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και στόχοι για τη χώρα

Τις γιορτινές αυτές μέρες διάλεξε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., προκειμένου να δώσει στη δημοσιότητα τους στόχους του κόμματός του. Δεν ξέρω κατά πόσο αποτελούν το χριστουγεννιάτικο δώρο στους φίλους και τους ψηφοφόρους του αλλά σίγουρα εκφράζουν το νόμιμο δικαίωμα ενός κόμματος να ασκεί πολιτική και, κυρίως, να τη δημοσιοποιεί. Και η αλήθεια, επίσης, είναι ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. διακρίνεται για την ευθύτητά του σε αρκετά θέματα, όπου τα λοιπά κόμματα αρκούνται στην τακτική του στρουθοκαμηλισμού και της διγλωσσίας, ανάλογα με το κοινό, στο οποίο απευθύνονται, και τις περιστάσεις.

Ιδού οι στόχοι, λοιπόν : "Στους 15 άμεσους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται, η αποχώρηση της Ελλάδος απο το ΝΑΤΟ και το κλείσιμο των βάσεων της Σούδας και του Άκτιου, η άμεση απόσυρση της υπογραφής της Ελλάδας απο τη συνθήκη της Λισαβόνας και η κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας, η επάνοδος υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο όλων των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, καθώς και η ανάκτηση του δημόσιου ελέγχου στις υποδομές της χώρας.
Περιλαμβάνονται, επίσης, ο αφοπλισμός των αστυνομικών μονάδων στη διάρκεια κινηματικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών εκδηλώσεων, η κατάργηση των Ειδικών Μονάδων και η απαγόρευση χρήσης χημικών, η άμεση εξίσωση των κατώτερων αποδοχών με το μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης των “15″, η κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και των ανεργατικών νομοθετικών ρυθμίσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η δημιουργία 100 χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας και των κοινωνικών υπηρεσιών, η ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ο χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους, η εθνική στρατηγική για την αγροτική ανάπτυξη και η προώθηση μιας νέας στρατηγικής στήριξης των μικρομεσαίων και ιδιαίτερα των πολύ μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων."

Και κάπου εδώ αρχίζουν οι παρατηρήσεις. Συμφωνώ, ότι κανένα κόμμα δεν μπορεί να διαθέτει το τέλειο ή το αποδεκτό απ' όλους πρόγραμμα αλλά υπάρχουν κάποια σημεία των στόχων του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που χρήζουν διερεύνησης.

"Αποχώρηση της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ" : Οι επιρροές από το κόμμα, όπου θήτευσαν αρκετά από τα σημερινά στελέχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο παρελθόν, είναι εμφανείς. Μόνο, που ο απομονωτισμός ουδέποτε υπήρξε η καλύτερη διεθνής πρακτική για μια χώρα, που ούτε τη δυνατότητα να είναι αυτάρκης έχει ούτε περιστοιχίζεται από τους πλέον φιλικούς γείτονες. Εκτός αν οι θιασώτες της αποχώρησης από τους διεθνείς οργανισμούς λησμονούν, ότι ο καλύτερος τρόπος επίλυσης των προβλημάτων προέρχεται από τη διεθνή συνεργασία άλλως από την καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση της διπλωματίας.

"Κλείσιμο των βάσεων της Σούδας και του Ακτίου": Θεωρώ πιθανότερο να προλάβουν να τις κλείσουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί, όπως έγινε με τη Νέα Μάκρη και το Ελληνικό. Πέρα από αυτό, όμως, αν η χώρα μας επιθυμεί να αποκτήσει περισσότερη δύναμη, ο χειρότερος τρόπος να το πράξει αυτό είναι οι λεονταρισμοί τέτοιου τύπου, που παραπέμπουν στην εύκολη και αδιέξοδη συνθηματολογία περασμένων δεκαετιών, η οποία γνωρίζουμε που (δεν) οδήγησε.

"Άμεση απόσυρση της υπογραφής της Ελλάδας απο τη συνθήκη της Λισαβόνας και η κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας" : Θα χαρακτήριζα συνεπή το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αν αρνούνταν το σύνολο της πολιτικής της Ε.Ε., επομένως και τα οφέλη της, όπως τα οικονομικά πακέτα στήριξης, τη δυνατότητα των Ελλήνων να ταξιδεύουν και να εργάζονται στις χώρες - μέλη της Ε.Ε. χωρίς τις αφόρητες διατυπώσεις άλλων εποχών κ.λπ.Όταν, όμως, αποδέχεσαι ασμένως τα όποια οφέλη της Ε.Ε., τότε οφείλεις να αποδέχεσαι και τα, τυχόν, δυσμενή μέτρα της. Αλλιώς, υποκρίνεσαι τον αντιδραστικό.

"Επάνοδος υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο όλων των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών" : Ναι αλλά πώς θα γίνει αυτό; Σε δύσκολες οικονομικά εποχές για τη χώρα, ποιός μπορεί να εγγυηθεί, ότι η δημοσιονομική πολιτική μας δεν θα επηρεαστεί από την, τυχόν, εξαγορά των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών(εκτός αν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. επιθυμεί βίαιες εθνικοποιήσεις κατά το πρότυπο καθεστώτων, που θαυμάζει); Και, εντέλει, η μεταβίβαση των επιχειρήσεων και οργανισμών αυτών υπήρξε απαραίτητα βλαπτική για τη χώρα μας; 'Αλλως, την εποχή, που οι οργανισμοί αυτοί ανήκαν καθ' ολοκληρίαν στο Δημόσιο, λειτουργούσαν επαρκώς; Αν, πράγματι, πίστευε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τα περί επανόδου, θα έπρεπε να προβάλει και ένα πρόγραμμα επανόδου. Αλλά δεν το είδαμε.

"Ανάκτηση του δημόσιου ελέγχου στις υποδομές της χώρας" : Ισχύουν λίγο πολύ όσα και στον προηγούμενο στόχο.

"Ο αφοπλισμός των αστυνομικών μονάδων στη διάρκεια κινηματικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών εκδηλώσεων" : Καμμία αντίρρηση, αρκεί οι ίδιοι οι κινηματίες, συνδικαλιστές και διοργανωτές της οποίας εκδήλωσης να φροντίσουν, ώστε να υπάρχει περιφρούρηση. Διότι οι δικαιολογίες περί αυθόρμητων εκδηλώσεων, όπου δεν υπάρχει, υποτίθεται, η δυνατότητα περιφρούρησης, επιτρέψτε μου, δεν ευσταθούν για ένα κόμμα, το οποίο έχει αποφύγει επιμελώς να καταδικάσει τα όποια έκτροπα σε πορείες, όπως οι παραπάνω.

"Η κατάργηση των Ειδικών Μονάδων και η απαγόρευση χρήσης χημικών": Μάλιστα, άρα να μην ξαναπατήσουμε π.χ. σε γήπεδο, αν είναι να κινδυνεύουμε να φάμε το ξύλο της ζωής μας από τους χουλιγκάνους της εξέδρας. Προφανώς πίσω από κάθε ταραξία ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. βλέπει εξεγερμένους νέους, που αντιστέκονται, πράγμα εκτός πραγματικότητας.

Για την απαγόρευση της χρήσης χημικών θα συμφωνήσω.

"Άμεση εξίσωση των κατώτερων αποδοχών με το μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης των “15″": Αυτό προϋποθέτει μια απαραιτητη αναπροσαρμογή της δημοσιομικής πολιτικής της χώρας, ήτοι την ανάπτυξη ανάλογων οικονομικών υποδομών με αυτές, που υπάρχουν στις χώρες της Ε.Ε. Αλλιώς θα μιλάμε για εύκολη παροχολογία, που μας θυμίζει άλλες εποχές.

"Η κατάργηση όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και των ανεργατικών νομοθετικών ρυθμίσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης" : Όταν ανήκεις στην Ε.Ε., οφείλεις να ακολουθείς τις πολιτικές της, εκτός αν έχεις τη δυνατότητα να τις αλλάξεις. Και, σε κάθε περίπτωση, οι νομοθετικές ρυθμίσεις της Ε.Ε. περί τα εργατικά δεν είναι τόσο το πρόβλημα όσο οι εργασιακές συνθήκες, που επικρατούν στην Ελλάδα σε αρκετούς τομείς. Αν επιθυμεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να επιλύσει το θέμα, ας στραφεί στην αναδιάρθρωση των Επιθεωρήσεων Εργασίας, στην εξασφάλιση των προϋποθέσεων, ώστε να εξασκούν καλύτερα το έργο τους, στην επιβολή αυστηρών κυρώσεων στους εργοδότες, που παραβαίνουν την εργατική νομοθεσία κ.λπ. Εκτός αν σκοπός του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι τα επιτεθεί με σφοδρότητα εναντίον της Ε.Ε.

"Η δημιουργία 100 χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας και των κοινωνικών υπηρεσιών" : Μου θυμίζει λίγο τις εξαγγελίες του κυβερνώντος κόμματος πριν τις εκλογές του 2004, που υποσχόταν και αυτό αθρόες προσλήψεις στο Δημόσιο. Δεν γνωρίζω, αν αυτές είναι οι πραγματικές ανάγκες του Δημοσίου, ώστε να καταστεί αποδοτικό αλλά θα προτιμούσα να ακούσω, ότι θα πρέπει να προσηφθούν πρόσωπα σε συγκεκριμένους τομείς, όπως η Ειδική Αγωγή, τα Ψυχιατρεία, τον Ο.ΚΑ.ΝΑ., χωρίς αναφορά σε υπέρογκους αριθμούς και γενικόλογα, που προδίδουν ψηφοθηρική τακτική.

"Η ελεύθερη πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση" : Δώσε μου και μένα, μπάρμπα, θέση σε ΑΕΙ και ΑΤΕΙ! Μα αντέχουν οι υποδομές των πανεπιστημίων της χώρας να δεχθούν όλους τους αποφοίτους του Λυκείου; Ή πώς θα γίνεται η κατανομή των αποφοίτων ανά σχολή; Και με ποιά αξιολόγηση θα γίνεται η εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ; Γιούρια; Περισσότερο ελκυστική μου φαινεται η πρόταση του κ. Βερέμη, που, χωρίς να με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, τουλάχιστον φανερώνει, ότι προηγήθηκε κάποιος προβληματισμός για το μέλλον της εκπαίδευσης στη χώρα μας. Διότι η αντίστοιχη υπό σχολιασμό πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι τόσο γενικόλογη, που αποκαλύπτει, ότι ελάχιστη φαιά ουσία δαπανήθηκε για την εκπόνησή της.

"Ο χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους" : Εδώ συμφωνώ απόλυτα, αρκεί να δούμε μια θέση ανάλογη με αυτή, που υποστήριξε το Κ.Κ.Ε., ήτοι με προτάσεις και πιθανά νομοσχέδια.

"Η εθνική στρατηγική για την αγροτική ανάπτυξη και η προώθηση μιας νέας στρατηγικής στήριξης των μικρομεσαίων και ιδιαίτερα των πολύ μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων" : Ελκυστικότατη πρόταση αλλά θα ήταν ακόμα καλύτερη, αν συνοδευόταν και από τον τρόπο υλοποίησης αυτής της στρατηγικής. Αλλά τέτοια στρατηγική δεν είδαμε. Και, δυστυχώς, ελάχιστα διαφέρει από τις προγραμματικές δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού, τις οποίες μέμφεται, και πολύ σωστά, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αλλά, δυστυχώς, τις μιμείται.

Εν κατακλείδι, αν επιθυμεί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να διαφοροποιηθεί από τα λοιπά κόμματα του κοινοβουλίου μας, οφείλει να καταφεύγει σε σταράτα λόγια και εφικτές λύσεις. Αλλά ακριβώς αυτά τα λόγια δεν ακούστηκαν παραπάνω.