Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Τα όρια στην ελευθερία της έκφρασης στο Διαδίκτυο : η περίπτωση του Greek University Reform

Μπορώ να δεχθώ, ότι η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία απαγορεύθηκε η ανάρτηση των προσωπικών δεδομένων μιας υποψηφίας για θέση διδακτικού προσωπικού στο Α.Π.Θ. σε κάθε δημόσια προσβάσιμη ιστοσελίδα είναι αμφιλεγόμενη νομικά, καθόσον δεν απεδείχθη πλήρως, ότι ο καθ' ου η αίτηση, επί της οποίας εξεδόθη η ανωτέρω απόφαση, προέβη σε δημοσίευση στο facebook των στοιχείων της αιτούσης, όσο και αν στα ασφαλιστικά μέτρα η πιθανολόγηση είναι αρκετή, ώστε να σχηματιστεί δικανική πεποίθηση. Μπορώ, επίσης, να δεχθώ, ότι ο διαχειριστής του Greek University Reform, κ. Λαζαρίδης, δεν είχε καμμία πρόθεση να συκοφαντήσει την αιτούσα, όταν είχε αναρτήσει στο ιστολόγιό τους τις αμφιβολίες του σχετικά με την πραγματική πανεπιστημιακή της κατάρτιση και απλά πλήρωσε, ευτυχώς προσωρινά, τον απόηχο της ανωτέρω αποφάσεως.
Επειδή, όμως, διάβασα πολλά περί λογοκρισίας και φίμωσης της ελευθερίας του λόγου, καλό είναι να αναλογιστούμε, μήπως μερικές φορές οι ιστολόγοι αξιώνουμε να λέμε ό,τι θέλουμε, χωρίς να υφιστάμεθα την παραμικρή συνέπεια των πράξεών μας. Και τούτο το λέω, έχοντας κατά καιρούς επισκεφτεί διάφορα ιστολόγια, όπου έχω διαβάσει κείμενα, τα οποία εμπίπτουν στις διατάξεις περί προσβολής της τιμής, της προσωπικότητας κ.ο.κ., χωρίς να υπάρξει κάποια αντίδραση. Δε νομίζω, ότι είμαι ο μόνος, που είχε την εμπειρία να διαβάσει τέτοια απανθίσματα καλωσύνης και ευγένειας, άλλωστε η σφαίρα του ιστολογείν έδωσε την ευκαιρία όχι μόνο στους καταρτισμένους και ευγενικούς συμπολίτες μας να αρθρώσουν ένα σημαντικό λόγο αλλά και στους φέροντες πλείστα όσα συμπλέγματα να γράψουν ό,τι τους βοηθούσε να τα ξεπεράσουν ή, μάλλον, να τα εξωτερικεύσουν. Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει, ότι ακόμα και αν κλείσει ένα ιστολόγιο για οποιονδήποτε λόγο, τα κείμενά του βρίσκονται αποθηκευμένα στο Google, οπότε δεν μπορούμε να μιλήσουμε για λογοκρισία.
Προφανώς δεν εντάσσω τον κ. Λαζαρίδη στην κατηγορία των συμπλεγματικών. Απεναντίας, όσο και αν μερικές φωνές διαφωνώ με τις απόψεις του, θεωρώ, ότι η φωνή, που αρθρώνει ενάντια στα φαινόμενα παθογένειας, που μαστίζουν το ελληνικό πανεπιστήμιο, είναι από τις πιο σημαντικές. Και πιστεύω, ότι δεν είχε την παραμικρή πρόθεση να θίξει προσωπικά την αιτούσα τα ασφαλιστικά μέτρα. Ωστόσο, όμως, ανάμεσα στην έκδοση της αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και την προσωρινή αναστολή λειτουργίας του Greek University Reform μεσολάβησαν 10, τουλάχιστον, ημέρες, ικανό χρονικό διάστημα, ώστε ο κ. Λαζαρίδης να προβεί σε μερικές απαραίτητες διορθωτικές ενέργειες, όπως να αναρτήσει τη σχετική απόφαση στο ιστολόγιό του, ώστε να μπορέσουν οι αναγνώστες του να κρίνουν τί έχει συμβεί. Η επιμονή του να διατηρήσει την ανάρτησή του, χωρίς, παράλληλα, να δημοσιεύσει την επίμαχη απόφαση, τον έφερε αντιμέτωπο με τις συνέπειες του νόμου. Σημειωτέον, ότι είχε προηγηθεί προσωρινή διαταγή στις 31.3.2009, με την οποία απαγορευόταν μέχρι την έκδοση αποφάσεως επί της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων της αιτούσας πάσα ανάρτηση προσωπικών δεδομένων της στο Διαδίκτυο.
Μα δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς μια τόσο αυστηρή και άδικη απόφαση, θα αναρωτηθείτε. Κατ' αρχάς, όσο αυστηρή και αν είναι μια απόφαση, δεν έχουμε τη διακριτική ευχέρεια να αρνηθούμε να συμμορφωθούμε με το διατακτικό της, εκτός αν θέλουμε να ταυτιστούμε με εκείνη την πολυάριθμη συνωμοταξία των συμπολιτών μας, που θεωρεί μαγκιά της να παραβαίνει το νόμο και την οποία, ως γνωστόν, ψέγουμε σε τακτική βάση από τα ιστολόγιά μας. Κανένας δεν εμποδίζεται, βέβαια, να εκφράσει τις αντιρρήσεις του για τη βασιμότητα της αποφάσεως αυτής αλλά οι όποιες αμφιβολίες για το θέμα αυτό δεν πρέπει να φτάνουν έως και την άρνηση συμμόρφωσης. Εν προκειμένω, κανένας δεν αποκλείει στο τέλος να αποδειχθεί, ότι τα γραφόμενα του κ. Λαζαρίδη είναι τα ορθά. Μέχρι, όμως, τότε, ισχύει, καλώς ή κακώς, η ανωτέρω απόφαση, η οποία και απαγορεύει πάσα δημοσίευση των προσωπικών δεδομένων της αιτούσης στο Διαδίκτυο και επιβάλλει τη συμμόρφωση με αυτή. Και προσωπικά πιστεύω, ότι η ολοένα μεγαλύτερη τριβή των δικαστών μας, ιδίως των νεότερων, που έζησαν την έκρηξη των υπολογιστών, θα σημάνει και την έκδοση αποφάσεων, των οποίων το σκεπτικό θα διαφέρει από αυτό της παραπάνω αποφάσεως, ήτοι δεν θα καταλήγει σε έστω προσωρινή αναστολή της λειτουργίας ιστολογίων.
Αν κάτι φαίνεται να ενόχλησε αρκετούς ιστολόγους, αυτό είναι το γεγονός, ότι την πρωτοβουλία για την όλη ιστορία την ανέλαβε κάποιος δημοφιλής ιστολόγος, ο e-lawyer, ο οποίος έχει επανειλημμένως αναφερθεί στο ιστολόγιό του σε θέματα ελευθερίας του λόγου. Η αλήθεια, όμως, είναι, ότι ουδέποτε ο εν λόγω ιστολόγος υπεραμύνθηκε της απόλυτης ελευθερίας της έκφρασης παρά σε αρκετές περιπτώσεις αναφέρθηκε σε υποθέσεις, όπου υπήρξαν περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν πρέπει να μας διαφεύγει, ότι ο ανωτέρω ιστολόγος ενήργησε ως δικηγόρος και όφειλε να λάβει κάθε πρόσφορο μέτρο, ώστε να ικανοποιήσει το δικαίωμα της εντολέως του και να εκπληρώσει την εντολή του. Και επαγγελματικά σκεπτόμενος θεωρώ, ότι ο εν λόγω συνάδελφος ορθότατα ενήργησε, αλλιώς κινδύνευε να υποστεί τις συνέπειες της μη ορθής και πλήρους εκπροσώπησης της εντολέως του.
Προσωπικό μου συμπέρασμα είναι, ότι ουδεμία προσπάθεια φίμωσης της ελευθερίας του λόγου στο Διαδίκτυο έλαβε χώρα κατά τα ανωτέρω. Εκτός αν επιθυμία μας είναι η καθ' οιονδήποτε τρόπο διατύπωση των απόψεών μας, ακόμα και αν αυτές εμπεριέχουν προσβλητικά σχόλια και εν γένει μειωτικές εκφράσεις, οπότε ίσως έτσι δικαιώσουμε όσους θεωρούν τα ιστολόγια τόπους, όπου ο κάθε βαρεμένος και κομπλεξικός ξεσπάει (και έχω μπόλικους γνωστούς μου, που ασπάζονται αυτή την άποψη).

11 σχόλια:

Θέμης Λαζαρίδης είπε...

«Η επιμονή του να διατηρήσει την ανάρτησή του, χωρίς, παράλληλα, να δημοσιεύσει την επίμαχη απόφαση, τον έφερε αντιμέτωπο με τις συνέπειες του νόμου.»

Αυτό είναι αναληθές. Ίσα ίσα, προσφέρθηκα να προσθέσω στην αρχή του ποστ μια παράγραφο που να αναφέρεται στη δικαστική απόφαση. Ο κ. Σωτηρόπουλος επέμενε να σβηστεί ολόκληρο το ποστ.

Επίσης, η δικαστική απόφαση αναφέρθηκε σε ποστ άλλου χρήστη στις 9/6:

http://greekuniversityreform.wordpress.com/2009/06/09/facebook-προαγωγές-δεπ/

και έγινε συζήτηση επι αυτής. Ο κ. Σωτηρόπουλος ήθελε να σβήσει από το διαδίκτυο κάθε ίχνος της υπόθεσης αυτής.

περιούσιος είπε...

@ Θέμη Λαζαρίδη

Καλώς ήλθατε στο ταπεινό μου ιστολόγιο! Δε γνώριζα, ότι είχατε την πρόθεση να προσθέσετε στην επίμαχη ανάρτησή σας σχετική αναφορά στην εκδοθείσα απόφαση. Αν είχατε εκδηλώσει αυτή την πρόθεσή σας αυτή καθ' οιονδήποτε τρόπο, ήτοι εξωτερικεύοντάς τη με κάποια δήλωσή σας είτε στο ιστολόγιό σας είτε στο ιστολόγιο του κ. Σωτηρόπουλου, τότε κακώς ή έστω καθ' υπερβολή ο τελευταίος επέμεινε να σβηστεί ολόκληρο το ποστ, αν και η επίμαχη απόφαση ανέφερε στο διατακτικό της, ότι απαγορεύεται πάσα αναφορά στα προσωπικά δεδομένα της αιτήσασας τα ασφαλιστικά μέτρα, στο Διαδίκτυο.
Γνωρίζω, ότι η δικαστική απόφαση αναφέρεται σε ανάρτηση άλλου χρήστη, ο οποίος χρησιμοποίησε, αν δεν απατώμαι, στοιχεία, που είχαν παρατεθεί στο δικό σας ιστολόγιο, διανθίζοντάς τα (αυτός ο άλλος χρήστης, εννοείται) με άκρως υποτιμητικά σχόλια για το πρόσωπο της αιτήσασας τα ασφαλιστικά μέτρα, εξ ού και η όλη ταλαιπωρία σας, αφού τα ίδια στοιχεία είχαν παρατεθεί σε δική σας ανάρτηση, χωρίς, εννοείται, να έχετε πρόθεση να μειώσετε την αιτήσασα.
Μιλώντας,όμως, καθαρά με νομικούς όρους, κάθε δικηγόρος οφείλει να εξαντλεί συχνά την εντολή του πελάτη του, ακόμα και αν η εκδοθείσα απόφαση φαντάζει ακραία ή νομικά αμφιλεγόμενη, διότι, στην αντίθετη περίπτωση, κινδυνεύει ακόμα και να κατηγορηθεί για απιστία (με τη νομική έννοια, ήτοι ότι δεν φρόντισε για την εκπλήρωση της εντολής του πελάτη του και για την εν γένει υπεράσπιση των συμφερόντων του). Εν προκειμένω, εφόσον η επίμαχη απόφαση διέτασσε τη διαγραφή των προσωπικών στοιχείων της αιτήσασας τα ασφαλιστικά μέτρα απ' οπουδήποτε στο Διαδίκτυο επ' απειλή και εκτέλεσής της ακόμα και με την αναστολή λειτουργίας των ιστοτόπων, που δημοσίευσαν τα συγκεκριμένα προσωπικά δεδομένα.
Και, τέλος, μιλώντας με καθαρά τεχνικούς όρους, ακόμα και αν ανασταλεί η λειτουργία ενός ιστότοπου, τα κείμενά του παραμένουν αποταμιευμένα στο Google (διορθώστε με, παρακαλώ, αν σφάλλω). Ήτοι, μπορεί ευχερώς κάθε τρίτος να τα διαβάσει.
Συμπερασματικά, η κίνηση του συναδέλφου κ. Σωτηρόπουλου μπορεί να έγινε στα πλαίσια της εντολής, που του είχε δώσει η πελάτισσά του,αλλά στην πραγματικότητα δεν υπήρχε περίπτωση να σβήσει κάθε ίχνος της από το Διαδίκτυο για τους τεχνικούς λόγους, που προανέφερα.

Pellegrina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Pellegrina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Pellegrina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Pellegrina είπε...

Καλημερα και συγνώμη για τη χαζή φλυαρία. Επειδή σημερα ξαναδιάβασα αυτά που γράφω και δεν ...βγαζω άκρη ούτε εγώ, τα έσβησα και ανακεφαλαιώνω με (ελπίζω) σαφήνεια:

α) Ενα ΜΠΛΟΓΚ μπορεί ο χρήστης του να το ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ, από το προσωπικό του προφίλ (στο οποίο βέβαια δεν μπαίνει κανείς άλλος)

β) Το διαγραμμένο μπλογκ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ να το διαβάσει ή επαναφέρει. Άρα δεν ισχύει αυτό που λες με τους "τεχνικούς λόγους" Όποιο μπλογκ σβήστηκε, σβήστηκε (για το κοινό)

γ) Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΗΣΤΗΣ όμως διατηρεί τη δυνατότητα επαναδημοσίευσής του: επί τρεις μήνες, στο προσωπικό του προφίλ, έχει τη δυνατότητα "Επαναφορά διαγραμμένου μπλογκ" με ένα απλό κλικ.

Αν λοιπόν κάθε τόσο κάνει την επαναφορά, ανανεώνει αυτούς τους τρεις μήνες. Δεν ξερω για πόσο, μπορεί και επ' άπειρον. Πάντως μέχρι τωρα με μένα λετουργεί (Έχω διαγράψει 4 μπλογκ. Κανείς δεν μπορεί να τα διαβάσει, αλλά εγώ τα εχω πάντα διαθέσιμα προς αναδημοσίευση, αν θέλω)

ε) Τέλος. με τα μεμονωμένα ΠΟΣΤ(είτε διαγραμμένων, είτε εν ενεργεία μπλογκ) ισχύει κατι άλλο, που δεν το ξέρω ακριβώς. Από ό,τι εχω καταλάβει, εξαρτάται από τα τελευταία ανοίγματα. ¨Όποια σελίδα ανοίχτηκε σχετικά πρόσφατα μένειγια ένα διάστημα ως "προσωρινά αποθηκευμένη" και ανοίγει με την αναζήτηση. Αν πχ κάνεις τώρα αναζήτηση "Η μέρα της μελάνης' ΔΕΝ θα σου επιστραφεί το μπλογκ , θα σου βγει ένδειξη ότι ¨το μπλογκ δεν υπάρχει πια". Αλλά θα μπορείς να δεις, ως προσωρινά αποθηκευμένα,κάποια (λίγα)μεμονωμένα ποστ (στην περίπτωση αυτή κεφάλαια του μυθιστροηματος) που ανοίχτηκαν σχετικά προσφατα (είτε από εμένα είτε από άλλον). Αλλά όχι για πάντα, νομιζω.

Επομένως, για την περίπτωσή σας (που δεν την ξέρω καθόλου) νομίζω ότι η κυρία κατοχυρώνεται: ό,τι γράφτηκε, συντομα δεν θα μπορεί πια να διαβαστεί -εκτός αν αλλάξει γνώμη ο χρήστης.

Ελπίζω τώρα να έπιασα τη βάση σε σαφήνεια!! και πάλι συγνώμη!

περιούσιος είπε...

@ pellegrina

Εφόσον ο ίδιος ο χρήστης διαγράψει την ανάρτησή του, τότε αυτή δεν μπορεί να ανακτηθεί από τρίτο πρόσωπο. Αν, όμως, ανασταλεί η λειτουργία ενός ιστολογίου, τότε, αν δεν απατώμαι, μπορεί κανείς μέσω Google να το ανεύρει.
Ανεξάρτητα από την άμεση κατοχύρωση της αιτούσας, ο συνάδελφος όφειλε να εξαντλήσει όλα τα μέσα εκτέλεσης της απόφασης, ώστε να είναι συνεπής με την εντολή, που έλαβε.

Pellegrina είπε...

εγω είπα διαγραφή του μπλογκ, όχι "αναστολή" (που δεν ξερω τι είναι, αλλά ας μην το κουράζουμε!). ¨ο,τι θέλουν ας κάνουν οι άνθρωποι, εγώ απλώς ήθελα να μεταδώσω τις τεχνικές εμπειρίες μου!

περιούσιος είπε...

@ pellegrina

Σεβαστές οι τεχνικές σου γνώσεις, οι οποίες και είναι υπέρτερες των δικών μου.

Rodia είπε...

Μπορείς να δεις στο μπλογκ μου αναλυτικά το ιστορικό της υπόθεσης. Από την αρχή μεχρι το σημείο που ξαναανέβηκε το μπλογκ του Θ.Λ.
Μη μπερδεύουμε τους αναγνώστες...
Πρόκειται για σαφή πρόθεση φίμωσης της έκφρασης στο διαδίκτυο.

περιούσιος είπε...

@ Rodia

Διαφωνώ με την άποψη, ότι έγινε προσπάθεια να φιμωθεί το ιστολόγιο του κ. Λαζαρίδη. Θεωρώ, ότι έγιναν κάποιες προσπάθειες εκ μέρους του κ. Λαζαρίδη, καλοπροαίρετες, εννοείται, να στηλιτεύσει το καθεστώς επιλογής διδακτικού προσωπικού σε συγκεκριμένη σχολή του Α.Π.Θ.Κάποιο πρόσωπο εθίγη από τις σχετικές αναρτήσεις και προσέφυγε στη Δικαιοσύνη. Υπήρχε τρόπος, από τη στιμή, που εξεδόθη η επίμαχη απόφαση, ο κ. Λαζαρίδης να συμμορφωθεί με το περιεχόμενό της, αναφερόμενος στη δικαστική απόφαση, ώστε οι τρίτοι αναγνώστες του ιστολογίου του να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Σε σχόλιό του στην παρούσα ανάρτηση, ο κ. Λαζαρίδης ισχυρίζεται,ότι προετίθετο να προσθέσει μια παράγραφο σχετικά με την εν λόγω απόφαση, πράγμα,που δεν αμφισβητώ. Ωστόσο, δε γνωρίζω, αν, πράγματι, εξωτερίκευσε αυτή του την πρόθεση. Αν, πάλι, δεν την εξωτερίκευσε, εκεί δημιουργείται πρόβλημα και ο χρήστης είναι παράτυπος, οπότε δεν μπορούμε να μιλάμε για φίμωση.
Περαιτέρω, μην ξεχνάς,ότι, όταν ένας δικηγόρος λαμβάνει μια εντολή από τον πελάτη του να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες, εν προκειμένω να εκτελέσει μια δικαστική απόφαση, τότε αυτός (ο δικηγόρος)έχει κάθε λόγο να φέρει σε πέρας αυτή την εντολή ακόμα και με πάσα αυστηρότητα, αλλιώς κινδυνεύει ακόμα και με απιστία δικηγόρου. Εφόσον, λοιπόν,η επίμαχη δικαστική απόφαση διέτασσε τη διαγραφή των προσωπικών δεδομένων της αιτούσας από κάθε ιστότοπο με την απειλή ακόμα και αναστολής της λειτουργίας του ιστοτόπου αυτού, τότε ορθώς έπραξε.
Η ιστορία αυτή,όπως υπομονετικά την αποτύπωσες στο ιστολόγιό σου, υπήρξε και ο μπούσουλας για την υπό σχολιασμό ανάρτησή μου, απλά κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι ουδεμία φίμωση έχουμε. Άλλωστε, και ένα υπό αναστολή ιστολόγιο έχει αποθηκευμένες τις σελίδες του κάπου στο Google, αν δεν απατώμαι.Άρα για ποιά φίμωση μιλάμε;