Έστω ότι οι αρνητές του δικαιώματος των αλλοδαπών να αποκτήσουν υπηκοότητα και πολιτικά δικαιώματα υπό τις προϋποθέσεις, που ορίζει το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, δεν είναι φασίστες.Ας δεχθούμε, ότι διατηρούν καλές σχέσεις με του αλλοδαπούς γείτονές τους, έχουν προσλάβει αλλοδαπούς εργάτες στην επιχείρησή τους, φέρνουν αλλοδαπούς μάστορες για την οικία τους, βασική ή εξοχική, και τα σχετικά με αυτή μερεμέτια, τα παιδιά τους φοιτούν στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά των παραπάνω αλλοδαπών. Τους εκτιμούν ως εργατικούς ανθρώπους και οικογενειάρχες και χαίρονται, που δεν τους δημιουργούν προβλήματα. Σε γενικές γραμμές, δηλαδή, δεν τους αντιμετωπίζουν υποτιμητικά.
Και αίφνης εμφανίζεται ένα νομοσχέδιο, που υπόσχεται να δώσει στους αλλοδαπούς την ελληνική υπηκοότητα αλλά και πολιτικά δικαιώματα και στα παιδιά τους την ελληνική ιθαγένεια. Δηλαδή, παύουν, νομικά και εφόσον συντρέχουν ορισμένες νόμιμες προϋποθέσεις, να είναι ξένοι και γίνονται ισότιμοι με μας έστω μερικώς. Και θα μπορούν, πλέον, να ατενίζουν αλλιώς τη ζωή τους. Και, κυρίως, να αποφασίζουν μαζί με μας και, μεταξύ άλλων, και για εμάς, αφού, πλέον, θα είναι Έλληνες υπήκοοι.
Όσο δημοκράτες και αν είναι, λοιπόν, οι παραπάνω συμπολίτες μας, τρομάζουν στο ενδεχόμενο αυτό. Καλή η δημοκρατία αλλά την είχαν συνδέσει με τους εαυτούς τους στη θέση του ντόπιου, που αποφασίζει για ό,τι πρόκειται να συμβεί σε αυτή τη χώρα. Δεν μπορούν να φανταστούν, ότι θα ερχόταν η στιγμή, που κάποιοι αλλοδαποί θα είχαν το ίδιο δικαίωμα με αυτούς, ακριβώς επειδή είναι αλλοδαποί, ήτοι μη Έλληνες. Και μπορεί να τους δέχθηκαν ως γείτονες, υπαλλήλους και εργάτες τους, φθηνούς αγρεργάτες, οικοδόμους και μπογιατζήδες με παιδιά, που φιλότιμα προσπαθούν στις σπουδές τους αλλά ξεκαθαρίζεται, ότι μέσα τους δεν τους είχαν πραγματικά δεχθεί. Απλά τους ανέχονταν και ποτέ δεν τους είδαν ως ισότιμους.
Και τότε ο φόβος τους κυριεύει. "Αφού δεν έχουν αίμα ελληνικό", σκέφτεται ο ένας. "Μα ήλθαν από αλλού", λέει ο άλλος. "Οι Έλληνες δεν είμαστε μαύροι", ακούγεται κάποιος τρίτος. "Μα τόσοι από δαύτους είναι στη φυλακή και θα τους κάνουμε και Έλληνες", ακούγεται ο τέταρτος. Και άλλα πολλά ακούγονται, αποδεικνύοντας, ότι πίσω από την εικόνα του ανεκτικού νοικοκύρη κρύβεται ένας άκρως φοβισμένος και βουτηγμένος στην άγνοια μικροαστός.
Και εδώ μπαίνουν γερά στο παιχνίδι οι ελληναράδες υπερπατριώτες, εκείνοι, που με το πατενταρισμένο ελληνόμετρό τους κόβουν και ράβουν ελληνικά και ανθελληνικά συνολάκια σε εκείνους, που θεωρούν δικούς τους ή εχθρούς τους. Ποντάρουν ακριβώς σε αυτή την ομάδα των συμπολιτών μας, εκείνων, δηλαδή, που χωρίς να ψηφίζουν απαραίτητα ή συμπαθούν την ακροδεξιά, εντούτοις ασπάζονται τα τσιτάτα και τις θεωρίες της. Και η ακροδεξιά παράταξη ακριβώς αυτούς θέλει, ώστε να πετύχει τους στόχους της. Διότι ο φοβισμένος άνθρωπος χειραγωγείται εύκολα από τις άναρθρες κραυγές της κινδυνολογίας των τηλεπατριωτών της ακροδεξιάς. Και οι κραυγές ακριβώς αυτών των ελληναράδων, που κλαίγουν και οδύρονται για την αλλοίωση του εθνικού σώματος της χώρας μας και του εκλογικού καταλόγου, για τις ξένες δυνάμεις, που θέλουν να αλώσουν το έθνος και τις παραδόσεις μας κ.λπ. είναι, που παρασύρουν τους φοβισμένους εκείνους συμπολίτες μας και τους ωθούν να συμπράξουν με τους χονδρεμπόρους του λεκτικού πατριωτισμού. που τις τελευταίες ημέρες και με αφορμή την επικείμενη ψήφιση του νόμου για τα δικαιώματα των μεταναστών βρήκαν την ευκαιρία να ξεσαλώσουν άλλη μια φορά. Μαζί τους ξεσαλώνει και ο φόβος, που έχει κυριεύσει την ψυχή των τρομαγμένων.
Όχι, λοιπόν, δεν είναι απαραίτητα φασίστες οι αρνητές του νομοσχεδίου αυτού. Είναι φοβισμένοι άνθρωποι, που μέσα στη βολή τους δεν θέλουν να αλλάξει κάτι, που αγνοούν και, εκ του λόγου αυτού, φοβούνται, ότι θα τους βλάψει. Και ακριβώς επειδή ειναι φοβισμένοι, είναι και πιο επικίνδυνοι. Διότι δέχονται να συμβαδίσουν με ανθρώπους αποδεδειγμένα επικίνδυνους, ενώ θα μπορούσαν να αντιδράσουν και να τους περιθωριοποιήσουν. Και αν το φασίστα το γνωρίζουμε και υπάρχει τρόπος να καταρριφθούν τα ψεύδη του, το ταραγμένο ποίμνιο, που τον ακολουθεί, είναι απρόβλεπτο και δεν μπορεί να υπολογιστεί το μέγεθος της ζημίας, που μπορεί να προκαλέσει, τουλάχιστον στην παρούσα φάση. Και η ιστορία έχει δείξει, ότι πάνω σε τέτοια φοβισμένα πλήθη στηρίχτηκε ο φασισμός και ο εν γένει ολοκληρωτισμός, για να κυριαρχήσει και, στο τέλος, να τελέσει τα εγκλήματά του και να βλάψει ολόκληρες χώρες. Μπορεί να απέχουμε ως χώρα από ένα τέτοιο ενδεχόμενο αλλά τα βασικά του συστατικά υπάρχουν, εκτός αν υπάρξει οργανωμένη αντίδραση. Και, κυρίως, αν αγνοήσει η κυβέρνηση τις φωνές των υπερπρατριωτών και των φοβοσμένων υποστηρικτών τους και ψηφίσει το παραπάνω νομοσχέδιο.
10 σχόλια:
...όμως, τι παράξενο: πολλοί από αυτούς τους "φοβισμένους" που λες, δεν φοβήθηκαν να χτίσουν αυθαίρετο. Δεν φοβήθηκαν να φοροδιαφύγουν. Δεν φοβήθηκαν να συμμετάσχουν σε (μικρο και μη) απάτες κατά γειτόνων, συγχωριανών, συνενοίκων. Δεν φοβήθηκαν να εισπράξουν, αμεσα ή έμμεσα, μίζες από έργα επικίνδυνα για την ασφάλεια συνανθρώπων. Δεν φοβήθηκαν να διδάξουν στα παιδιά τους την επικίνδυνη απάτη, υπογράφοντας βεβαιώσεις ότι τα (υγιέστατα) παιδιά τους είναι πολύ άρρωστα, για να πετύχουν μια μεταγραφή, ακόμη και εισαγωγή, σε ανώτατη σχολή (σε βάρος άλλων παιδιών, ε λ λ ή ν ω ν). Δεν φοβήθηκαν να κάνουν ιδιαίτερα σε ΔΙΚΟΥΣ τους μαθητές (και οι άλλοι μαθητές της τάξης φυσικά να το ξέρουν), δεν φοβήθηκαν να έχουν μαθητές τα ίδια τα παιδιά τους, όπερ ηθικά και νομικά απαράδεκτο. Δεν φοβήθηκαν επίσης ακόμη και να συνεργαστούν σε σωματεμπορία και σκληρό έγκλημα, γιατι πολλοί από αυτούς είναι "πελάτες" "μαγαζιών" που χρησιμοποιούν γυναίκες απο τραφικινγκ (μετανάστριες. Αυτές θα πα΄ρουν ιθαγένεια;) Επίσης δεν φοβήθηκαν να καλλιεργήσουν χασίς ή να εμπορευτούν ναρκωτικά και αρκετοί δεν φοβήθηκαν να κατέχουν παράνομα όπλα.
Τι παράξενο πράγμα λοιπόν που είναι ο ...φόβος!Ομολογώ ταπεινά ότι αρκετά από τα παραπάνω εγώ δεν τα εχω κάνει επειδή έτσι πιστέυω, αλλά τα υπόλοιπα (γιατί κανένα δεν εχω κάνει!) δεν τα εχω κανει επειδή ...φοβήθηκα (πχ τη φοροδιαφυγή, ακόμα και ενός ευρω: ίσως είμαι ο μόνος έλληνας πολίτης που δήλωσα τη πραγματική τιμή του σπιτιού μου όταν το αγόρασα)
Θέλω να πω, τι παράξενο πράγμα που είναι ο ..φόβος! Γιατί εγώ τους μετανάστες (νόμιμους και μη) δεν τους φοβάμαι καθόλου!
@ pellegrina
Δεν φοβήθηκαν, διότι ό,τι ήταν προς το συμφέρον τους, στο οποίο συγκαταλέγονται η ατομική και οικογενειακή τους πρόοδος αλλά και η καταλήστευση του κράτους, δεν τους φόβιζε. Ποιός, άραγε, φοβάται ένα κράτος, το οποίος για λόγους ανοργανωσιάς και ψηφοθηρίας δεν λαμβάνει κανένα μέτρο, ώστε να τηρηθούν οι νόμοι;
Αναφορικά με τους μετανάστες, ούτε εγώ τους φοβάμαι. Φοβάμαι μόνο την ανίκητη ανοησία, που ορισμένες φορές κυριαρχεί στη χώρα μας.
"ορισμένες φορές"; ω, τον επιεική δικηγόρο μας!
ξεχάσαμε να πούμε το σπουδαιότερο, πως οι περί ων ο λόγος (για τους ημεδαπούς λέω) είναι (κατά τη γνώμη τους) ...χριστιανοί!
@ pellegrina
Χρησιμοποίησα τη λέξη "ορισμένες", επειδή πιστεύω πεισματικά, ότι κάποιες φορές κάτι συμβαίνει και σκεφτόμαστε καλύτερα απ' ό,τι συνήθως. Ίσως κάνω λάθος, δεν ξέρω.
Ναι, πράγματι, οι περί ων ο λόγος είναι μέλη του γνωστού χριστεπώνυμου πλήθους, που τόσο φημίζεται για το "χριστιανικό" του ήθος.
Οι μετανάστες είναι χρήσιμοι όσο είναι φτηνοί. Αν για να μαζέψω τις ελιές ή τις φράουλες πληρώσω "ελληνικά" μεροκάματα, ποιος ο λόγος να μαζέψω τους μαυριδερούς εδώ; Άσε που αν γίνουν έλληνες, δεν θα μπορώ να τους φάω και το μεροκάματο, αφού θα μπορούν να με πάνε στα δικαστήρια...
Μια βόλτα στο διαδίκτυο δείχνει ότι ο μεγαλύτερος φόβος των ελληναράδων είναι οι μουσουλμάνοι και γενικά οι μαυριδεροί. Γιατί δεν πολυμιλάνε για τους Αλβανούς; Σύμφωνα με στατιστικές η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών είναι Αλβανοί (που μάλλον δεν ενδιαφέρονται για θρησκείες ή είναι ταχα μου ορθόδοξοι) ή κοινοτικοί (Βούλγαροι, Πολωνοί) που δεν ενδιαφέρονται για ελληνοποίηση, αφού δεν τους προσφέρει εμφανή πλεονεκτήματα.
Αν και οι Αλβανοί έχουν συνδεθεί με την εγκληματικότητα, συγχρόνως υπάρχουν εκατοντάδες φοιτητές στα ελληνικά πανεπιστήμια και πολλοί πρωτεύσαντες. Αυτοί δεν είναι έλληνες με το σπαθί τους΄; Επίσης πολλοί επιτυχημένοι επαγγελματίες που μάλιστα έχουν αγοράσει γη, δεν είναι πια έλληνες; Μη ξεχνάμε ότι πατρίδα είναι εκεί που έχεις τα συμφέροντά σου, εξ ου και οι σκληρές μερικές φορές θέσεις των ελληνοαμερικανών ως προς τον "αντιαμερικανισμό" των ελλήνων κλπ
Ο φόβος είναι κυρίως για τους εξαθλιωμένους Αφγανούς και Πακιστανούς, που αποκλείεται να πληρούν τα κριτήρια (εκπαίδευσης κλπ) για την ελληνοποίηση. Οι ελληναράδες συνδέουν τους εξαθλιωμένους αυτούς με τους μουσουλμάνους της Θράκης, αλλά αμφιβάλλω τι θα μπορούσε να τους συνδέσει, αφού μάλλον αγνοούν αμοιβαία την ύπαρξή των μεν οι δε μεσα στα δικά τους προβλήματα.... Άλλωστε, οι έλληνες θρακιώτες μουσουλμάνοι στην Αττικοβοιωτία (Γκάζι, Οινόφυτα, τουρκο-ρομά, πομάκοι του Θριασείου κλπ) ποτέ δεν έχουν δημιουργήσει πρόβλημα 'εθνικής' φύσης.
Επομένως ελάχιστοι από τους μουσουλμάνους θα φτάσουν ως την ελληνοποίηση. Το ίδιο μάλλον θα συμβεί και με τους αφρικανούς, αν και δεν ξέρω ακριβώς.
Κι αν υπάρχουν πράκτορες;
Ε ας τους βρούνε! Ένα σκασμό λεφτά πληρώνουμε στις υπηρεσίες ασφαλείας. Αν και είναι λίγο δύσκολο (όχι απίθανο, βλέπε τους αεροπειρατές της 9/11) ένας πράκτορας να πάει 10 χρόνια ελληνικό σχολείο ίσα -ίσα για να ελληνοποιηθεί...
@ argosholos
Ο παράνομος μετανάστης δεν
κοστίζει σε παροχές στην ελληνάρα εργοδότη του και γι' αυτό προτιμάται έναντι των νομίμων. Άσε που είτε είσαι Έλληνας είτε ξένος μπορείς να επιδιώξεις δικαστικά να σε πληρώσει ο εργοδότης σου, αν σου κάνει κορδελάκια με την πληρωμή. Υπάρχουν, βέβαια, αντικειμενικές δυσκολίες αλλά η δυνατότητα υπάρχει και υπάρχει και σχετική νομολογία.
Αναφορικά με τους μουσουλμάνους και τους μελαψούς, υπάρχουν αρκετοί εξ αυτών, οι οποίοι εργάζονται εδώ και 20 χρόνια - και παραπάνω κάποιοι εξ αυτών - στην Ελλάδα, κυρίως στην Αττικοβοιωτία, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις, ώστε να αποκτήσουν την ελληνική υπηκοότητα μαζί με κάποια πολιτικά δικαιώματα. Επειδή, λοιπόν, πρόκειται για μαύρους και μουσουλμάνους, φρονεί ο μέσος ελληνάρας, ότι θα αλλοιωθεί η εθνική φυσιογνωμία της χώρας μας κυρίως με αυτούς.Αν έψαχνε, μόνο, ο εν λόγω ελληνάρας το γενεαλογικό του δέντρο, δεν ξέρω, τι καταβολές θα έβρισκε. Πάντως όχι αποκλειστικά ελληνικές!
Αναφορικά με τους πράκτορες, που αναφέρουν τα εθνοπατριωτικά ιστολόγια, μπορώ να σου πω, ότι δεν προσκομίζουν κάποια απόδειξη περί τούτου.Κοινώς αραδιάζουν αναπόδεικτα πράγματα, που όσο τα επαναλαμβάνουν τόσο περισσότερες ελπίδες έχουν να τα καταστήσουν πιστευτά.
Αναφορικά, τέλος, με τους μουσουλμάνους της Θράκης, έχω υπόψη μου ουκ ολίγα
"καψόνια" σε βάρος τους από τους "χριστιανούς" συμπολίτες μας, τα οποία ξεκινούν από τα μειωμένα μεροκάματα, που τους έδιναν σε σχέση με τους χριστιανούς, και φτάνουν μέχρι την επαίσχυντη μπάρα, που χώριζε τα πομακοχώρια από την υπόλοιπη Ελλάδα μέχρι και πριν από 16 χρόνια, περίπου.
Εν ολίγοις, φίλε μου, η χώρα μας θα μπορούσε να πετύχει την αφομοίωση αρκετών συνανθρώπων μας και, όμως, κλεισμένη στα φοβικά της σύνδρομα και την μεγαλομανία, που ξεκινάει από την ιδέα,ότι, όταν οι υπόλοιποι έτρωγαν βελανίδια, όταν εμείς χτίζαμε παρθενώνες,εμμένει να γεννάει ιδέες, ώστε να περιθωριοποιεί όσους δεν πληρούν τα εθνοκεντρικά κριτήριά της. Και αυτό είναι κρίμα.
Πάντως, από προσωπική μου πείρα, το σπουδαιότερο προβλημα για τους περισσότερους μετανάστες κάθε εθνικότητας (πλην των κοινοτικών)δεν είναι η ιθαγένεια και το δικαίωμα ψήφου, αλλά οι απαράδεκτες συνθήκες κατω από τις οποίες αποκτούν (και ΧΑΝΟΥΝ, γιατι διαρκεί ελάχιστα!) την άδεια διαμονής! Μιλάμε για γέλια! Αυτό ειναι κυρίως το θεμα που πρέπει να τακτοποιηθεί για να ζουν καλύτερα. Αλλά το θέμα άπτεται, φυσικά, του γενικότερου τ΄ροπου λειτουργίας του ελληνικού κράτους.
@ pellegrina
Kοίτα, ένα σημαντικό ποσοστό εκ των μεταναστών, που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, έχει προβλήματα με την άδεια παραμονής του, εξαιτίας τυπικών θεμάτων, που οφέιλονται στην κακοδαιμονία του ελληνικού κράτους αλλά και την απροθυμία των αρκετών εργοδοτών να τηρούν τα νόμιμα, κυρίως την καταβολή των ενσήμων. Έχω πελάτες, οι οποίοι περιμένουν εδώ και 2 χρόνια να εκδοθεί το βιβλιάριο υγείας του Ο.Γ.Α. και είναι κυριολεκτικά επί ξύλου κρεμάμενοι. Αν τους τσιμπήσει η αστυνομία, κάηκαν. Λίγοι, ήτοι όσοι έβγαλαν για πρώτη φορά άδεια παραμονής με το Π.Δ. του 1997, έχουν καταφέρει, ώστε να έχουν μια συνεχή σειρά αδειών παραμονής, που τους έδωσαν το δικαίωμα με πρόσφατο νόμο να αποκτήσουν άδεια αορίστους διαρκείας. Και δεν αναφέρομαι στις συνθήκες υποβολής της σχετικής αίτησης, ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου επικρατεί ένα χάος.
Για μένα έγινε ένα θαρραλέο βήμα, έστω με τον όποιο υποκρυπτόμενο ωφελιμισμό (υψηλά παράβολα για την εγγραφή στο Ι.Κ.Α. κ.α.), με το Ν.2910/2001. Μετά οι υπόλοιποι νόμοι ήταν επιεικώς μπαλώματα και δεν έλυσαν σοβαρά ζητήματα.
Και μια "φιλολογική" επισήμανση: διαβαζοντας πριν λίγο καιρό στη σελίδα διαβούλευσης για τους μετανάστες (δεν πήρα μέρος, το βρήκα περιττό) κατάλαβα (μπορεί να κάνω λάθος) ότι, από άποψη επίσημης ορολογίας, ο όρος "υπηκοότητα" καταργήθηκε, ως αναχρονιστικός (πράγματι: σημαίνει ότι είμαστε υ π ή κ ο ο ι κάποιου) Στη θέση του χρησιμοποιείται ο όρος "ιθαγένεια" (που σημαίνει πια, απλώς, ότι είμαι πολιτης ενός κράτους, δεν έχει σχέση με "καταγωγή"), ενώ στη θέση του ιθαγένεια που παλιά ΄σημαινε την καταγωγή, χρησιμοποιείται τωρα ο όρος "εθνικότητα'
Έτσι κατάλαβα, εξ ου και ο λόγος περι "ιθαγένειας" και όχι "υπηκοότητας" των μεταναστών. Αν σε ενδιαφέρει, ψαξτο
@ pellegrina
Σ' ευχαριστώ για την επισήμανση αλλά το είχα ήδη παρατηρήσει. Το παιχνίδι των λέξεων μπορεί να έχει κάποια συναισθηματική φόρτιση, αφ' ης στιγμής συνδέεται με εποχές κάθε άλλο παρά ειδυλλιακές. Ωστόσο, το νόημα δεν έγκειται τόσο στις λέξεις, εν προκειμένω, όσο στην πραγματική βούληση του κράτους να αποδώσει στους μετανάστες, που συγκεντρώνουν τις νόμιμες προϋποθέσεις, όσα προβλέπει το υπό ψήφιση νομοσχέδιο. Διότι, όπως λειτουργεί σήμερα το κράτος, ακόμα και τις προϋποθέσεις να συγκεντρώνει κανείς, ώστε να τύχει κάποιου ευεργετήματος, θα πρέπει να περιμένεις, πότε θα αποφασίσει ο αρμόδιος υπάλληλος ή η αρμόδια επιτροπή να ασχοληθεί με σένα (την ώρα, που έγραφα το παρόν σχόλιο, μου τηλεφώνησε κάποιος πελάτης, ο οποίος με έκραζε, επειδή δεν έχει, ακόμα, αποφανθεί η διοίκηση για κάποια υπόθεσή του).
Δημοσίευση σχολίου