Δημοφιλείς αναρτήσεις

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Αγροτική και κομμουνιστική κατάντια

Στη μακρυνή Αϊτή, χιλιάδες άνθρωποι λιμοκτονούν, συνεπεία της διάλυσης, λόγω του τελευταίου σεισμού, και των οποίων υποτυπωδών υποδομών υπήρχαν σε μια από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου και περιμένουν την εξωτερική βοήθεια, ώστε να επιβιώσουν.
Στην Ελλάδα μας, ορισμένοι αγρότες έχυσαν τόνους γάλακτος αλλά και σιτάρι και ρύζι στο δρόμο, διαμαρτυρόμενοι για την αγροτική πολιτική της χώρας μας.
Να ρωτήσω, αν, άραγε, αναρωτήθηκαν, μήπως τα πεταμένα αυτά τρόφιμα θα μπορούσαν να αποσταλούν στη δοκιμαζόμενη (και) από το νέο σεισμό Αϊτή, προκειμένου να τραφούν οι αναρίθμητοι εκεί πληγέντες και ήδη λιμοκτονούντες; Σκέφτηκαν, τάχα, πόσο ψηλά θα ανέβαιναν στην εκτίμηση του κόσμου για την κίνησή τους να στείλουν τα τρόφιμα αυτά στην Αϊτή ή όπου αλλού ο κόσμος πεινάει αντί να τα αχρηστεύσουν κατά τα άνω;
Φοβάμαι, ότι η απάντηση, που πιθανόν θα λάβω, θα με εξοργίσει.
Υ.Γ. Κάποτε το Κ.Κ.Ε. φώναζε για την κοινωνική αδικία και τη φτώχεια, που υπάρχει στον κόσμο. Θα μπορούσε να προτείνει να σταλούν τα χυμένα στους δρόμους από τους αγρότες τρόφιμα στην Αϊτή. Η επίσημη εφημερίδα του, όμως, πανηγυρίζει, που αχρηστεύτηκαν τα τρόφιμα αυτά στα πλαίσια των αγροτικών κινητοποιήσεων. Αν αυτό δεν αποτελεί κατάντια, τότε μάλλον οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.

4 σχόλια:

abravanel είπε...

Καλό κείμενο - δεν το είχα σκεφθεί αυτό.

περιούσιος είπε...

@ abravanel

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Όταν διάβασα το σχετικό άρθρο του "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ"για τα χυμένα γάλατα και λοιπά τρόφιμα, πραγματικά σοκαρίστηκα από τον κυνισμό του συντάκτη του, ακριβώς επειδή σκεφτόμουν την κατάσταση στην Αϊτή.

Pellegrina είπε...

Μα το ΚΚΕ σκέφτεται πώς θα πληγεί το κεφάλαιο, όχι πώς θα βοηθηθούν οι φτωχοί! (Και μάλιστα μη κομμουνιστές) Οι φτωχοί δεν πρ΄πει να βοηθηθούν, αυτό είναι φιλανθρωπία! Η εξαθλίωση π΄ρπει να φτάσει τα όρια του κανιβαλισμού, τότε θα γίνει η επανάσταση!

Πιστέυω πως αυτή είναι πάνω κατω η λογική του και αυτό, άλλωστε, το μεγάλο του λάθος: η επανάσταση δεν θα φέρει από μόνη της τον ηθικό άνθρωπο, όπως νομίζουν, το κτήνος θα παραμέινει (σοσιαλιστικό) κτήνος. Το είδαμε στην πράξη. Το ΚΚΕ ψυχολογικά στηρίζεται (όχι όμως μόνο αυτό) κυρίως στη δύναμη του μ ί σ ο υ ς. Η αγάπη είναι μια άγνωστη δύναμη για την ανθρωπότητα ακόμα!

(εννοείται ότι εχεις απόλυτο δίκιο, με την προϋπόθεση όμως ότι το σιτάρι θα έφτανε στους ανθρωπους της Αίτής, πράγμα για το οποίο αμφιβάλλω. Από ό,τι είδα τρέφονται με τα ειδικά μπισκότα με βιταμίνες που παράγουν ειδικές εταιρίες (Με πατέντα νομίζω) και βε΄βαια, τα μπισκότα δεν επαρκούν, αλλα σκασίλα μας, σημασία εχει να μη μας παρουν άλλοι την πελατεία! (Δεν ξερω με ποιο ακριβώς τροπο, αλλά για πελατεία προκειται αν το ψάξετε. Ίσως αν είχαμε την έγκυρη γνώμη κάποιου μέλους Μ.Κ.Ο..)

Είχα ανεβάσει εχτές ένα σχόλιο στο φέισμπουκ, αλλά το εσβησα για΄τι το βρήκα πολύ σκληρό για την κάπως λάιτ ατμόσφαιρα της σελίδας: έλεγε: "Ορφανά της Αιτης, η χαρά του παιδεραστή. Μπισκότα με βιταμίνες, η χαρά των εταιριών με τις πατέντες. Ακολουθούσε το πανκ συγκρότημα Vandalοup με το "Καταναλώστε, δώστε και σώστε"

Τα πράγματα δηλαδή δεν είναι τόσο απλα΄. ϊσως και το ΚΚΕ, σε θεωρητικό επίπεδο, να έχει κάποιο δίκιο. Οι βοήθειες δεν φτάνουν στον προορισμό τους, η "ανθρωπιστική βοήθεια" είναι μια οργανωμενη από τον καπιταλισμό μπίζνα.

(ξανά: εννοείται ότι λογικά και ηθικά εχεις απόλυτο δίκιο)

περιούσιος είπε...

@ pellegrina

Το Κ.Κ.Ε. διαθέτει την απαραιτητη οικονομική δυνατοτητα, ώστε να μαζέψει μέρος από τη σοδειά, που ορισμένοι (όχι όλοι, επαναλαμβάνω) αγρότες σκορπάνε στο δρομο, μόλις δουν τις τηλεοπτικές κάμερες, να τη φορτώσει σε ένα καράβι και να τη στείλει στην Αϊτή. Απλοίκό αλλά κάπως έτσι μπορεί να γινει σωστά η δουλειά. Κάποτε είχε γίνει κάτι ανάλογο με τη συγκέντρωση ιατροφαρμακευτικού υλικού για την Παλαιστίνη και το σχετικό καράβι είχε ναυλωθεί από κάποιες ανθρωπιστικές οργανώσεις. Αλλά μπροστά στην κατάρρευση του κεφαλαίου, όπως ορθότατα αναφέρεις, ας πεθάνουν και μερικοί άνθρωποι, για να θεριέψει μετά η επανάσταση Η ιστορία έχει παίξει αυτο το έργο αρκετές φορές.