Καλάθι! Και άλλο καλάθι! Και μια πολύ καλή άμυνα, που βραχυκυκλώνει την αντίπαλη ομάδα, αποφέρει ένα κλέψιμο και ένα καλάθι σε αιφνιδιασμό! Και άλλη καλή άμυνα!
Αυτή είναι μια εικόνα της εθνικής ομάδας μπάσκετ των εφήβων της Ελλάδος, η οποία χτες προσέθεσε μια, ακόμα, διάκριση στο βιβλίο της ελληνικής καλαθοσφαίρισης, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο, έπειτα από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι με αντίπαλο την αξιόμαχη Λιθουανία. Εντάξει, τρόμαξε, μέχρι να κερδίσει τους πεισματάρηδες Λιθουανούς, οι οποίοι, στο ξεκίνημα του αγώνα, είχαν προηγηθεί μέχρι και με δέκα πόντους διαφορά, αλλά το τέλος τους βρήκε νικητές και τροπαιούχους.
Παρακολουθώντας τους περισσότερους από τους αγώνες της Εθνικής Ελλάδος μπάσκετ εφήβων, διεπίστωσα ότι δικαίως κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Τσάκισε τους περισσότερους αντιπάλους της με σημαντική διαφορά και έδειξε χαρακτήρα σε όσα παιχνίδια βρέθηκε πίσω στο σκορ, όπως με την Ιταλία και τη Λιθουανία στο χτεσινό τελικό. Το σπουδαιότερο όλων, όμως, ήταν το πάθος και η λυσσαλέα άμυνα, που προέβαλε σε κάθε παιχνίδι της. Εμπνευσμένη πιθανότατα από το αντίστοιχο παιχνίδι της ανδρικής εθνικής ομάδος μπάσκετ, η Εθνική Εφήβων έπαιξε τρομερή άμυνα και ταλαιπώρησε αφάνταστα τις αντίπαλες ομάδες. Το δε πάθος της φάνηκε ακόμα περισσότερο, όταν ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς, βασικό «τριάρι» της Εθνικής Εφήβων, ετέθη εκτός μάχης, έπειτα από ένα σοβαρό τραυματισμό. Η απουσία του ουδόλως επηρέασε αρνητικά την ομάδα, καθόσον ο αντικαταστάτης του, Παπανικολάου, αποδείχθηκε εξίσου αποτελεσματικός και της έδωσε τρομερή ενέργεια.
Ε, αν έλειπαν και μερικά λάθη, θα μιλούσαμε για την τέλεια ομάδα. Για μια στιγμή, όμως! Μιλάμε για εφήβους, ήτοι για 17χρονους και 18χρονους, οι οποίοι δεν έχουν, ακόμα, ωριμάσει αθλητικά, ώστε να αποφεύγουν τα όποια λάθη και να τιθασεύουν το σύμφυτο με την ηλικία τους ενθουσιασμό. Τι είδους έφηβοι θα ήταν εκείνοι, που δεν κάνουν κανένα λάθος και συμπεριφέρονται σαν ενήλικες; Και αυτός, ακριβώς, ο ενθουσιασμός, που τους διακατείχε, αποτελούσε και την κινητήρια δύναμη, πέρα από το αναμφισβήτητο ταλέντο και το σημαντικό στήσιμο της ομάδας.
Αυτά τα παιδιά, λοιπόν, μας έδωσαν μεγάλη χαρά με την επιτυχία τους. Εντάξει, η επιτυχία αυτή δεν αρκεί στον πολύ κόσμο, ώστε να αντιμετωπίσει τα όποια προβλήματά του. Αλλά έστω και για λίγο χαρίζει κάποια αγαλλίαση στους πολλούς και θυμίζει ότι ακόμα και στην ανοργάνωτη χώρα μας με την απαισιόδοξη περιρρέουσα ατμόσφαιρα υπάρχουν κάποια νεαρά παιδιά, που έχουν βάλει κάποιους στόχους και αφοσιωμένα σε αυτούς αγωνίζονται και πετυχαίνουν. Και αυτό είναι ένα χρησιμότατο παράδειγμα προς μίμηση.
Αυτή είναι μια εικόνα της εθνικής ομάδας μπάσκετ των εφήβων της Ελλάδος, η οποία χτες προσέθεσε μια, ακόμα, διάκριση στο βιβλίο της ελληνικής καλαθοσφαίρισης, κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο, έπειτα από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι με αντίπαλο την αξιόμαχη Λιθουανία. Εντάξει, τρόμαξε, μέχρι να κερδίσει τους πεισματάρηδες Λιθουανούς, οι οποίοι, στο ξεκίνημα του αγώνα, είχαν προηγηθεί μέχρι και με δέκα πόντους διαφορά, αλλά το τέλος τους βρήκε νικητές και τροπαιούχους.
Παρακολουθώντας τους περισσότερους από τους αγώνες της Εθνικής Ελλάδος μπάσκετ εφήβων, διεπίστωσα ότι δικαίως κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Τσάκισε τους περισσότερους αντιπάλους της με σημαντική διαφορά και έδειξε χαρακτήρα σε όσα παιχνίδια βρέθηκε πίσω στο σκορ, όπως με την Ιταλία και τη Λιθουανία στο χτεσινό τελικό. Το σπουδαιότερο όλων, όμως, ήταν το πάθος και η λυσσαλέα άμυνα, που προέβαλε σε κάθε παιχνίδι της. Εμπνευσμένη πιθανότατα από το αντίστοιχο παιχνίδι της ανδρικής εθνικής ομάδος μπάσκετ, η Εθνική Εφήβων έπαιξε τρομερή άμυνα και ταλαιπώρησε αφάνταστα τις αντίπαλες ομάδες. Το δε πάθος της φάνηκε ακόμα περισσότερο, όταν ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς, βασικό «τριάρι» της Εθνικής Εφήβων, ετέθη εκτός μάχης, έπειτα από ένα σοβαρό τραυματισμό. Η απουσία του ουδόλως επηρέασε αρνητικά την ομάδα, καθόσον ο αντικαταστάτης του, Παπανικολάου, αποδείχθηκε εξίσου αποτελεσματικός και της έδωσε τρομερή ενέργεια.
Ε, αν έλειπαν και μερικά λάθη, θα μιλούσαμε για την τέλεια ομάδα. Για μια στιγμή, όμως! Μιλάμε για εφήβους, ήτοι για 17χρονους και 18χρονους, οι οποίοι δεν έχουν, ακόμα, ωριμάσει αθλητικά, ώστε να αποφεύγουν τα όποια λάθη και να τιθασεύουν το σύμφυτο με την ηλικία τους ενθουσιασμό. Τι είδους έφηβοι θα ήταν εκείνοι, που δεν κάνουν κανένα λάθος και συμπεριφέρονται σαν ενήλικες; Και αυτός, ακριβώς, ο ενθουσιασμός, που τους διακατείχε, αποτελούσε και την κινητήρια δύναμη, πέρα από το αναμφισβήτητο ταλέντο και το σημαντικό στήσιμο της ομάδας.
Αυτά τα παιδιά, λοιπόν, μας έδωσαν μεγάλη χαρά με την επιτυχία τους. Εντάξει, η επιτυχία αυτή δεν αρκεί στον πολύ κόσμο, ώστε να αντιμετωπίσει τα όποια προβλήματά του. Αλλά έστω και για λίγο χαρίζει κάποια αγαλλίαση στους πολλούς και θυμίζει ότι ακόμα και στην ανοργάνωτη χώρα μας με την απαισιόδοξη περιρρέουσα ατμόσφαιρα υπάρχουν κάποια νεαρά παιδιά, που έχουν βάλει κάποιους στόχους και αφοσιωμένα σε αυτούς αγωνίζονται και πετυχαίνουν. Και αυτό είναι ένα χρησιμότατο παράδειγμα προς μίμηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου