Τελικά, υπάρχουν και χειρότερα από τα τεκταινόμενα στο δικό μας αθλητισμό. Θυμάστε τον αθλητή του ταεκβοντό, Κουβανό Άνγκελ Μάτος, που, αντί να αγωνιστεί κατά του αντιπάλου του για τη διεκδίκηση του χάλκινου μεταλλίου στους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, "αγωνίστηκε" κατά του διαιτητή, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί δια βίου από κάθε μελλοντικούς Ολυμπιακούς Αγώνες; Ε, ο τέως Πρόεδρος της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, τάχθηκε υπέρ του οξύθυμου αθλητή, θεωρώντας ότι σωστά ενήργησε έτσι, διότι τον αδίκησε ο διαιτητής. Τόσο ο αθλητής, όσο και ο προπονητής του ( ο οποίος, σημειωτέον, απεβλήθη και αυτός δια βίου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες) έχουν την αμέριστη συμπαράσταση μας, δήλωσε ο "Κομαντάντε". Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στη μαφία των Ολυμπιακών Αγώνων, που στέρησε από την Κούβα κάποια χρυσά μετάλλια, κυρίως στην πυγμαχία.
Είναι κρίμα, που ο λαλίστατος "Λίντερ Μάξιμο" δεν κατονόμασε ποιοι ακριβώς; απαρτίζουν τη μαφία, που στέρησε τη χώρα του από τα χρυσά μετάλλια, ως, επίσης, προκαλεί θλίψη η ευκολία, με την οποία χάιδεψε τον κ. Μάτος, ο οποίος σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα είχε ακούσει ουκ ολίγα κοσμητικά επίθετα για την απαράδεκτη συμπεριφορά του. Και, εντέλει, είναι τόσο τρομερό μια χώρα, όπως η Κούβα, να μην καταφέρει μια φορά να πετύχει όσα έχει θέσει ως στόχο; Ή μήπως η συμπεριφορά ορισμένων δικών μας προσώπων, που, αν αποτύχει κάπου κάποιος αθλητής μας ή κάποια ομάδα μας, τα ρίχνουν όλα σε σκοτεινές δυνάμεις, που τον εμπόδισαν ή τους αποπροσανατόλισαν, έχει βρει επίδοξους μιμητές και στην αλλοδαπή; Δηλαδή, στις Η.Π.Α. πρέπει να εκτελεστούν ως προδότες όσοι αθλητές ήταν φαβορί για χρυσό μετάλλιο και δεν το κέρδισαν;
Περισσότερο, όμως, ενοχλεί η στάση ενός από τα λίγα σύμβολα της εποχής μας απέναντι στον "άθλο" ενός αθλητή της χώρας του. Διότι, όταν έχεις αγωνιστεί, ώστε να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο στη χώρα σου και να μπορέσει ο λαός σου να απολαύσει κάποια αγαθά, όπως η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και η παιδεία, τότε είναι τουλάχιστον οικτρό να υπερασπίζεσαι την παρεκτροπή του αθλητή σου. Και μη βιαστείτε να πείτε ότι και οι δικοί μας πολιτικοί υπερασπίστηκαν το ντοπάρισμα των δικών μας αθλητών, διότι κανένα πολιτικό δεν είδα να υπερασπίζεται το παραλήρημα της κας. Φανής Χαλκιά, όταν η τελευταία πήρε παραμάζωμα τα Μ.Μ.Ε. και προσπαθούσε να δικαιολογήσει τον εαυτό της, μετά το πρόσφατο χαΐρι της. Και όταν επικαλείσαι τα ιδανικά του σοσιαλισμού έναντι αυτών επικρατούν στον καπιταλιστικό κόσμο, τότε μάλλον οφείλεις να τραβήξεις το αυτί σε εκείνο, που συμπεριφέρεται σαν αλλοτριωμένος από τον καπιταλισμό.
Είναι ατυχέστατη, λοιπόν, η παραπάνω στάση ενός ανθρώπου, που αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις για μια ισχυρότερη Κούβα, επέζησε πολλών αποπειρών δολοφονίας, κρατήθηκε στην εξουσία, όταν το σύνολο, σχεδόν, των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού άλλαξε στρατόπεδο και συνεχίζει να απολαμβάνει του θαυμασμού προσωπικοτήτων απ' όλο τον κόσμο. Και αν όλα τα παραπάνω του χάρισαν το χαρακτηρισμό "LIDER MAXIMO", η πρόσφατη ρήση του περισσότερο σε "LIDER MINIMO" παραπέμπει.
Διαβάστε :
www2.rizospastis.gr/story.do?id=4689380&publDate=26/8/2008(η άποψη του "Ριζοσπάστη" για τη συγκομιδή μεταλλίων της Κούβας. Τότε δεν είχε, ακόμα, γίνει γνωστή η ρήση του Φιντέλ Κάστρο υπέρ του Μάτος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου