Όταν έμεινε έγκυος η φίλη της, εκείνη χάρηκε πολύ, διότι ήξερε ότι ήθελε πολύ και αυτή και ο άντρας της και δεύτερο παιδί. Το πρώτο είχε ήδη συμπληρώσει ένα χρόνο ζωής και σε λίγους μήνες θα ερχόταν στον κόσμο και το αδελφάκι του.
Μια μέρα είχαν βγει για βόλτα οι γυναίκες με το μεγάλο παιδί. Ένα κοριτσάκι κοντοστάθηκε μπροστά από το καρότσι του μεγάλου παιδιού, το είδε και είπε : «Να σας ζήσει το κοριτσάκι». Αιτία ήταν προφανώς τα ακούρευτα και πυκνά μαλλιά του αλλά και η στέκα, που του είχαν φορέσει, για να μην του πέφτουν τα μαλλιά στο πρόσωπο. Εκείνη την έτρωγε να ρωτήσει πότε επιτέλους θα κούρευαν το παιδάκι, μια και ο καιρός είχε ζεστάνει αρκετά και ήταν φανερό ότι και αυτό δεν αισθανόταν βολικά με τόσο μαλλί. Τελικά το αποτόλμησε και τη ρώτησε. «Μα ο παππούλης δεν μας επιτρέπει να το κουρέψουμε, πριν το βαφτίσουμε», ήταν η αποστομωτική απάντηση της φίλης της. «Και πότε σκοπεύετε να το βαφτίσετε», ρώτησε ανυποψίαστη. «Ακόμα δε γνωρίζουμε, πάντως ο πρώτος παππούλης δεν ήταν σωστός», είπε και το βλέμμα της σκοτείνιασε. Γιατί δεν ήταν σωστός, αναρωτήθηκε, ο πατήρ-Χ ήταν γνωστός στην περιοχή για το κοινωνικό του έργο και τη βοήθεια, που έδινε σε οικογένειες εξαρτημένων από ναρκωτικές ουσίες προσώπων, για να τις βοηθήσει να στείλουν τα παιδιά τους σε κέντρα απεξάρτησης. «Δεν είναι ο ρόλος του παπά αυτός», αποκρίθηκε η φίλη της, «υπάρχει και κράτος για τη δουλειά αυτή. Και ξέρεις, γιατί ο πρώτος παππούλης δεν είναι σωστός; Ε, δε σέβεται την παράδοση», της πέταξε. «Μα τι λάθος έκανε», ρώτησε. «Μα δεν κάνει να κουρεύεις το παιδάκι, αν δεν έχει βαφτιστεί», απάντησε η φίλη της. «Ο πρώτος παππούλης τι λάθος έκανε», ξαναρώτησε. «Είπε να κουρέψουμε το παιδάκι, να φυλάξουμε τα μαλλάκια του σε μια σακκούλα και να τα ρίξουμε στην κολυμπήθρα κατά τη βάπτιση. Όταν το είπα αυτό στον πάτερ-Ψ, αυτός γούρλωσε τα μάτια του, έκραξε τον πάτερ-Χ, το χαρακτήρισε ανατρεπτικό, αναρχικό και παραβάτη του Θείου Λόγου, που δε σέβεται τις παραδόσεις της Εκκλησίας και μας σύστησε να μην πειράξουμε ούτε μια τρίχα από το παιδί, πριν το βαφτίσουμε. Εσένα σε είχαν κουρέψει πριν σε βαφτίσουνε», ανέκραξε η φίλη της. Σκέφτηκε να της πει ότι τη βάφτισαν, όταν ήταν 7 μηνών και το όμορφο κεφάλι της είχε την ίδια όψη, από απόψεως τριχοφυΐας, με τον Υμηττό. Αλλά αγαπούσε τόσο πολύ τη φίλη της, ώστε πίστευε ότι δεν πρέπει να της εναντιωθεί. Ίσως, μάλιστα, να σκέφτηκε ότι η φίλη της δε γνώριζε κατά που πέφτει ο Υμηττός, αφού σε όλη της τη ζωή δεν είχε απομακρυνθεί και πολύ από τη γειτονιά της.
Ήταν 6 μηνών έγκυος, όταν η φίλη της τηλεφώνησε μαινόμενη. «Ο απατεώνας ο γυναικολόγος μου με παράτησε, γιατί δεν ήθελε να χαλάσει τις διακοπές του, βλέπεις, γεννάω τον Ιούλιο», ούρλιαζε από το τηλέφωνο και αυτή έσπευσε να της συμπαρασταθεί. «Θα βρεις άλλο καλύτερο, μην ανησυχείς», την παρηγορούσε. «Μα ήταν όλο προσταγές, λες και ήμουν φαντάρος, άσε τι μου έλεγε ο άθεος», την αποπήρε η φίλη της. Και πάλι δε μίλησε, γιατί πίστευε ότι η φίλη της είχε δίκιο. Μόνο αναρωτήθηκε μέσα της, γιατί χαρακτήρισε άθεο το γιατρό.
Την ημέρα της γέννησης του δεύτερου αυτού παιδιού της φίλης της, εκείνη την πέρασε στο μαιευτήριο με τον άνδρα και τους γονείς της φίλης της. όλοι τους σταυροκοπούνταν να γεννηθεί γερό το παιδάκι. «Αγόρι είναι και αυτό, έτσι μας είπε ο γιατρός», μουρμούριζε η μητέρα της φίλης της. «Θα το κάνω και αυτό Ολυμπιακό, όπως και το μεγάλο και θα κάνουμε καζούρα στη μαμά τη βαζέλα», έλεγε περιχαρής ο πατέρας.
Το βλέμμα του μαιευτήρα τους έκοψε τη χαρά. Φαινόταν πολύ σκεφτικός και τα «χρειάστηκαν». «Τι συμβαίνει, γιατρέ», έσπασε τη σιωπή ο πατέρας της φίλης της. «Το παιδί γεννήθηκε αλλά έχει κάποιο αναπνευστικό πρόβλημα, οπότε θα μείνει στη θερμοκοιτίδα για λίγες ημέρες», απάντησε ο μαιευτήρας. «Δηλαδή», ρώτησαν με ένα στόμα οι γονείς και ο άνδρας της φίλης της. «Δηλαδή περιμένουμε», ήταν η λακωνική απάντηση, που έλαβαν.
Μετά από δύο μέρες και ενώ το παιδάκι εξακολουθούσε να είναι στη θερμοκοιτίδα, έπιασαν μια ειδικευόμενη γιατρό και τη ρώτησαν τι ακριβώς έχει το παιδάκι. «Πάσχει από σύνδρομο Ω», του απάντησε με ψυχρότητα η κοπέλα. Τα γόνατα όλων λύθηκαν, τα βλέμματα άδειασαν και η μητέρα της φίλης της άρχισε να κλαίει με λυγμούς. Εκείνη έμεινε ακίνητη αλλά από τα μάτια της ήδη κυλούσαν δάκρυα. Θα πάω σπίτι να κλάψω με την ησυχία μου και μετά θα επιστρέψω στη φίλη μου, σκέφτηκε.
Την επομένη, το παιδάκι παρέμεινε στη θερμοκοιτίδα. Η φίλη της είχε ενημερωθεί για το γεγονός και έδειχνε ψύχραιμη. «Είναι παιδί μου και θα το αγαπήσω εξίσου με το άλλο το γερό», έλεγε με σταθερή φωνή, πίσω από την οποία, όμως, διαφαινόταν μια προσπάθεια να καταπνίξει τα όποια άλλα συναισθήματά της. «Δε σου είχα πει να το τάξεις στην Παναγία, τώρα θα ήταν γερό το παιδάκι», την αποπήρε η μητέρα της. «Ωχ, άσε με και συ, ο πρώτος γιατρός φταίει, που με παράτησε», ήταν η απάντηση. «Μα γιατί σε παράτησε», εκείνη ρώτησε. «Γιατί δεν είχα πάει για ένα μήνα να με εξετάσει και όταν πήγα μου είπε ότι υπάρχει μια στις χίλιες περίπτωση το παιδάκι να γεννηθεί με αυτό το σύνδρομο Ω και έπρεπε να το «ρίξω», ο άθεος. Αυτό είναι φόνος», είπε η φίλη της και τώρα τα δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια της. «Δεν πειράζει, κόρη μου, είναι δώρο Θεού το κάθε παιδί, ακόμα και με τα προβλήματά του. Άλλωστε, μόλις μεγαλώσει το αδελφάκι του, θα το αναλάβει και δεν θα του λείψει τίποτα», είπε η μητέρα της. «Όσο για τον πρώτο γιατρό, μη σε νοιάζει, θα του τραβήξουμε μια μήνυση και θα του ζητήσουμε εκατομμύρια, να μάθει να σε παρατάει», ακούστηκε η φωνή του πατέρα της φίλης της. «Έχε πίστη στο Θεό, κόρη μου, αυτός θα σε βοηθήσει. Και ο πάτερ-Ψ καλά σε συμβούλευσε», την παρηγόρησε η μητέρα της.
Εκείνη προσπαθούσε να πνίξει μέσα της όλα τα ερωτήματα, που είχαν γεννηθεί μέσα της. Ένα κύμα οργής είχε φουντώσει μέσα της και ζητούσε να βγει και να ξεσπάσει. «Πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά, θα με ψάχνουν, θα σε πάρω τηλέφωνο αργότερα, γειά σας», είπε κάπως βιαστικά και βγήκε τρέχοντας από το δωμάτιο.
Όταν είχε, πλέον απομακρυνθεί αρκετά από το δωμάτιο της φίλης της και είχε μπει στο αυτοκίνητό της, άφησε όλα, όσα μάζευε, να ξεσπάσουν :
«ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΗ, ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΗ ΘΕΟΠΛΗΚΤΗ»!
Υ.Γ. Δυστυχώς, η ιστορία είναι αληθινή, απλά οι διάλογοι είναι φανταστικοί αλλά ανταποκρίνονται στο πνεύμα των πρωταγωνιστών, ακόμα και οι σολοικισμοί και οι βαρβαρισμοί. Τουλάχιστον, το τελευταίο ξέσπασμα εκείνης θα ήθελα να είναι αυτό και εύχομαι να μην ξαναμπώ στη διαδικασία να γράψω βρισιές στο ιστολόγιό μου.
Μια μέρα είχαν βγει για βόλτα οι γυναίκες με το μεγάλο παιδί. Ένα κοριτσάκι κοντοστάθηκε μπροστά από το καρότσι του μεγάλου παιδιού, το είδε και είπε : «Να σας ζήσει το κοριτσάκι». Αιτία ήταν προφανώς τα ακούρευτα και πυκνά μαλλιά του αλλά και η στέκα, που του είχαν φορέσει, για να μην του πέφτουν τα μαλλιά στο πρόσωπο. Εκείνη την έτρωγε να ρωτήσει πότε επιτέλους θα κούρευαν το παιδάκι, μια και ο καιρός είχε ζεστάνει αρκετά και ήταν φανερό ότι και αυτό δεν αισθανόταν βολικά με τόσο μαλλί. Τελικά το αποτόλμησε και τη ρώτησε. «Μα ο παππούλης δεν μας επιτρέπει να το κουρέψουμε, πριν το βαφτίσουμε», ήταν η αποστομωτική απάντηση της φίλης της. «Και πότε σκοπεύετε να το βαφτίσετε», ρώτησε ανυποψίαστη. «Ακόμα δε γνωρίζουμε, πάντως ο πρώτος παππούλης δεν ήταν σωστός», είπε και το βλέμμα της σκοτείνιασε. Γιατί δεν ήταν σωστός, αναρωτήθηκε, ο πατήρ-Χ ήταν γνωστός στην περιοχή για το κοινωνικό του έργο και τη βοήθεια, που έδινε σε οικογένειες εξαρτημένων από ναρκωτικές ουσίες προσώπων, για να τις βοηθήσει να στείλουν τα παιδιά τους σε κέντρα απεξάρτησης. «Δεν είναι ο ρόλος του παπά αυτός», αποκρίθηκε η φίλη της, «υπάρχει και κράτος για τη δουλειά αυτή. Και ξέρεις, γιατί ο πρώτος παππούλης δεν είναι σωστός; Ε, δε σέβεται την παράδοση», της πέταξε. «Μα τι λάθος έκανε», ρώτησε. «Μα δεν κάνει να κουρεύεις το παιδάκι, αν δεν έχει βαφτιστεί», απάντησε η φίλη της. «Ο πρώτος παππούλης τι λάθος έκανε», ξαναρώτησε. «Είπε να κουρέψουμε το παιδάκι, να φυλάξουμε τα μαλλάκια του σε μια σακκούλα και να τα ρίξουμε στην κολυμπήθρα κατά τη βάπτιση. Όταν το είπα αυτό στον πάτερ-Ψ, αυτός γούρλωσε τα μάτια του, έκραξε τον πάτερ-Χ, το χαρακτήρισε ανατρεπτικό, αναρχικό και παραβάτη του Θείου Λόγου, που δε σέβεται τις παραδόσεις της Εκκλησίας και μας σύστησε να μην πειράξουμε ούτε μια τρίχα από το παιδί, πριν το βαφτίσουμε. Εσένα σε είχαν κουρέψει πριν σε βαφτίσουνε», ανέκραξε η φίλη της. Σκέφτηκε να της πει ότι τη βάφτισαν, όταν ήταν 7 μηνών και το όμορφο κεφάλι της είχε την ίδια όψη, από απόψεως τριχοφυΐας, με τον Υμηττό. Αλλά αγαπούσε τόσο πολύ τη φίλη της, ώστε πίστευε ότι δεν πρέπει να της εναντιωθεί. Ίσως, μάλιστα, να σκέφτηκε ότι η φίλη της δε γνώριζε κατά που πέφτει ο Υμηττός, αφού σε όλη της τη ζωή δεν είχε απομακρυνθεί και πολύ από τη γειτονιά της.
Ήταν 6 μηνών έγκυος, όταν η φίλη της τηλεφώνησε μαινόμενη. «Ο απατεώνας ο γυναικολόγος μου με παράτησε, γιατί δεν ήθελε να χαλάσει τις διακοπές του, βλέπεις, γεννάω τον Ιούλιο», ούρλιαζε από το τηλέφωνο και αυτή έσπευσε να της συμπαρασταθεί. «Θα βρεις άλλο καλύτερο, μην ανησυχείς», την παρηγορούσε. «Μα ήταν όλο προσταγές, λες και ήμουν φαντάρος, άσε τι μου έλεγε ο άθεος», την αποπήρε η φίλη της. Και πάλι δε μίλησε, γιατί πίστευε ότι η φίλη της είχε δίκιο. Μόνο αναρωτήθηκε μέσα της, γιατί χαρακτήρισε άθεο το γιατρό.
Την ημέρα της γέννησης του δεύτερου αυτού παιδιού της φίλης της, εκείνη την πέρασε στο μαιευτήριο με τον άνδρα και τους γονείς της φίλης της. όλοι τους σταυροκοπούνταν να γεννηθεί γερό το παιδάκι. «Αγόρι είναι και αυτό, έτσι μας είπε ο γιατρός», μουρμούριζε η μητέρα της φίλης της. «Θα το κάνω και αυτό Ολυμπιακό, όπως και το μεγάλο και θα κάνουμε καζούρα στη μαμά τη βαζέλα», έλεγε περιχαρής ο πατέρας.
Το βλέμμα του μαιευτήρα τους έκοψε τη χαρά. Φαινόταν πολύ σκεφτικός και τα «χρειάστηκαν». «Τι συμβαίνει, γιατρέ», έσπασε τη σιωπή ο πατέρας της φίλης της. «Το παιδί γεννήθηκε αλλά έχει κάποιο αναπνευστικό πρόβλημα, οπότε θα μείνει στη θερμοκοιτίδα για λίγες ημέρες», απάντησε ο μαιευτήρας. «Δηλαδή», ρώτησαν με ένα στόμα οι γονείς και ο άνδρας της φίλης της. «Δηλαδή περιμένουμε», ήταν η λακωνική απάντηση, που έλαβαν.
Μετά από δύο μέρες και ενώ το παιδάκι εξακολουθούσε να είναι στη θερμοκοιτίδα, έπιασαν μια ειδικευόμενη γιατρό και τη ρώτησαν τι ακριβώς έχει το παιδάκι. «Πάσχει από σύνδρομο Ω», του απάντησε με ψυχρότητα η κοπέλα. Τα γόνατα όλων λύθηκαν, τα βλέμματα άδειασαν και η μητέρα της φίλης της άρχισε να κλαίει με λυγμούς. Εκείνη έμεινε ακίνητη αλλά από τα μάτια της ήδη κυλούσαν δάκρυα. Θα πάω σπίτι να κλάψω με την ησυχία μου και μετά θα επιστρέψω στη φίλη μου, σκέφτηκε.
Την επομένη, το παιδάκι παρέμεινε στη θερμοκοιτίδα. Η φίλη της είχε ενημερωθεί για το γεγονός και έδειχνε ψύχραιμη. «Είναι παιδί μου και θα το αγαπήσω εξίσου με το άλλο το γερό», έλεγε με σταθερή φωνή, πίσω από την οποία, όμως, διαφαινόταν μια προσπάθεια να καταπνίξει τα όποια άλλα συναισθήματά της. «Δε σου είχα πει να το τάξεις στην Παναγία, τώρα θα ήταν γερό το παιδάκι», την αποπήρε η μητέρα της. «Ωχ, άσε με και συ, ο πρώτος γιατρός φταίει, που με παράτησε», ήταν η απάντηση. «Μα γιατί σε παράτησε», εκείνη ρώτησε. «Γιατί δεν είχα πάει για ένα μήνα να με εξετάσει και όταν πήγα μου είπε ότι υπάρχει μια στις χίλιες περίπτωση το παιδάκι να γεννηθεί με αυτό το σύνδρομο Ω και έπρεπε να το «ρίξω», ο άθεος. Αυτό είναι φόνος», είπε η φίλη της και τώρα τα δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια της. «Δεν πειράζει, κόρη μου, είναι δώρο Θεού το κάθε παιδί, ακόμα και με τα προβλήματά του. Άλλωστε, μόλις μεγαλώσει το αδελφάκι του, θα το αναλάβει και δεν θα του λείψει τίποτα», είπε η μητέρα της. «Όσο για τον πρώτο γιατρό, μη σε νοιάζει, θα του τραβήξουμε μια μήνυση και θα του ζητήσουμε εκατομμύρια, να μάθει να σε παρατάει», ακούστηκε η φωνή του πατέρα της φίλης της. «Έχε πίστη στο Θεό, κόρη μου, αυτός θα σε βοηθήσει. Και ο πάτερ-Ψ καλά σε συμβούλευσε», την παρηγόρησε η μητέρα της.
Εκείνη προσπαθούσε να πνίξει μέσα της όλα τα ερωτήματα, που είχαν γεννηθεί μέσα της. Ένα κύμα οργής είχε φουντώσει μέσα της και ζητούσε να βγει και να ξεσπάσει. «Πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά, θα με ψάχνουν, θα σε πάρω τηλέφωνο αργότερα, γειά σας», είπε κάπως βιαστικά και βγήκε τρέχοντας από το δωμάτιο.
Όταν είχε, πλέον απομακρυνθεί αρκετά από το δωμάτιο της φίλης της και είχε μπει στο αυτοκίνητό της, άφησε όλα, όσα μάζευε, να ξεσπάσουν :
«ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΗ, ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΗ ΘΕΟΠΛΗΚΤΗ»!
Υ.Γ. Δυστυχώς, η ιστορία είναι αληθινή, απλά οι διάλογοι είναι φανταστικοί αλλά ανταποκρίνονται στο πνεύμα των πρωταγωνιστών, ακόμα και οι σολοικισμοί και οι βαρβαρισμοί. Τουλάχιστον, το τελευταίο ξέσπασμα εκείνης θα ήθελα να είναι αυτό και εύχομαι να μην ξαναμπώ στη διαδικασία να γράψω βρισιές στο ιστολόγιό μου.
6 σχόλια:
Καταπληκτική η ιστορία. Αντιπροσωπευτική του τρόπου που σκέφτονται μερικοί άνθρωποι.
@ lingua franca
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Δυστυχώς, ο τρόπος σκέψης, που αναφέρω στην ιστορία αυτή, αφορά νεότατα παιδιά, το ένα εξ αυτών με σπουδές στο εξωτερικό, που θα μπορούσαν να του διδάξουν ένα άλλο τρόπο σκέψης. Ωστόσο έγινε και αυτό έρμαιο της θρησκοληψίας του σογιού της συζύγου του, η οποία δεν έχει ξεφύγει από τη νοοτροπία της γειτονιάς της.
Λαθος φίλε περιούσιε νομικέ: ο σπουδαγμένος νεαρός σας ΔΕΝ είναι έρμαιο: τη βλαμμένη τη βλέπεις από το πρωτο ποτό, δεν ειναι αναγκη να την παντρευτείς. Ο νεαρός κύριος μετά τις "σπουδές" (Χα χα), πήρε προίκα (άρα και σόι πακέτο), υπηρέτρια (το σόι την ελέγχει γιατί ο ίδιος βαριέται) και παιδομηχανή (εντάξει μωρέ θα το δώσουμε σε ίδρυμα και θα κανουμε άλλο)
υγ: γνωρίζετε το βιβλίο του Νίκου Κουνενή "Ω του θαύματος";; Νομίζω οτι ο συγγραφέας πρέπει να γράψει ένα σίκουελ με παπούληδες, βαφτίσια και τα ρέστα. Σειρά ολόκληρη να κάνει, θα σκίσει!
@ pellegrina
Τείνω να ασπαστώ την άποψή σου, διότι, πράγματι, η σύζυγος, πολύ πριν παντρευτεί, έδειχνε τι καπνό φουμάρει. Απλά τον πρώτο καιρό του γάμου, ο σύζυγός είχε μια πολύ καλή δουλειά και έδειχνε να έχει το πάνω χέρι ή, τουλάχιστον, να μην επηρεάζεται από το μικροαστικό περιβάλλον της νύφης. Αργότερα, όμως, όταν έχασε την καλοπληρωμένη εργασία του και έπιασε δουλειά αλλού με πολύ λιγότερα χρήματα, ο τροχός γύρισε και το φτωχό στο μυαλό σόι της συζύγου έπραξε ό,τι λέει και το γνωστό αθυρόστομο ρητό. Ίσως, όταν δεν στέκεσαι οικονομικά καλά, μοιραία χάνεις το ανάστημά σου μέσα στην οικογένειά σου την ίδια.
Υ.Γ.Το βιβλίο του Κουνενή, που αναφέρεις, το είχα παραγγείλει προ μηνών από ένα βιβλιοπωλείο. Τις πρώτες δύο εβδομάδες δεν το είχαν φέρει και μετά δεν ξαναρώτησα, γιατί το ξέχασα. Ευχαριστώ, που μου το θύμισες, θα το ξαναζητήσω.
ο πατέρας που θα έκανε τη μήνυση, είναι ο σπουδαγμένος στο εξωτερικό!!!
Δεν είναι μόνο τα θρησκευτικά που πήγαν πίσω. Ολα έχουν πάει πίσω στο μεσαίωνα!!
Και μη χειρότερα....
@ ange-ta
Ο σύζυγος-πατέρας του παιδιού έχει κάνει σπουδές στο εξωτερικό και, όμως, έχει γίνει άθυρμα των διαθέσεων του σογιού της συζύγου του. Και, όπως σωστά παρατήρησες, όλα σε αυτή την οικογένεια μυρίζουν Μεσαίωνα και χωριό, έστω γειτονιά του χειρότερου είδους. Πιστεύω ότι το πρώτο παιδάκι, όταν μεγαλώσει, θα τους φασκελώσει μεγαλοπρεπώς και θα πάει αλλού να κάνει την τύχη του.
Δημοσίευση σχολίου