Τιμή σας να εργάζεστε τζάμπα για την Ελλάδα(ρε γαμώτο)!!!!!

Είχε συμπληρώσει 4 μήνες εργασίας ως συμβασιούχος στην Πρεσβεία της Ελλάδος στην πανέμορφη δυτικοευρωπαϊκή πρωτεύουσα αλλά, παρά το γεγονός ότι απολάμβανε τις ομορφιές της πόλεως αυτής, την απουσία κυκλοφοριακού προβλήματος, την καθαριότητα και την ευγένεια του κόσμου, εν τούτοις παρέμενε απλήρωτος από την ημέρα, που ξεκίνησε να εργάζεται. Και είχε να συντηρήσει μια 4μελή οικογένεια. Και η γυναίκα του εργαζόταν περιστασιακά στη δυτικοευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Και τα έξοδα έτρεχαν. Και η ζωή στην πόλη αυτή μόνο φτηνή δεν ήταν.

Κάποια στιγμή απηύδησε και αποφάσισε να πάει στο υποτυπώδες λογιστήριο της Πρεσβείας, προκειμένου να ρωτήσει τί στην ευχή είχε συμβεί και είχε καθυστερήσει τόσο πολύ η μισθοδοσία του. Ο Προϊστάμενος του λογιστηρίου αυτού, που είχε την ευτυχία να είναι προϊστάμενος και του εαυτού του, απάντησε ότι δεν εγνώριζε κάτι σχετικό και ότι θα έπρεπε να μιλήσει με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στην Αθήνα. Τί να κάνει ο δόλιος ο απλήρωτος συμβασιούχος, πήρε τηλέφωνο στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Σύντομα, απάντησε κάποιος από την άλλη άκρη της γραμμής. Συνέδεσε το συμβασιούχο με το αρμόδιο τμήμα, όπου μια κυρία, από εκείνες, που έχουν φορέσει τον ευγενικό τρόπο ομιλίας σαν ένα ρούχο, που δεν τους πηγαίνει με τίποτε, το ρώτησε τι ακριβώς ήθελε. Ο πρωταγωνιστής μας υπομονετικά εξήγησε στην κυρία στην άλλη άκρη της γραμμής ότι είχε μείνει απλήρωτος επί 4 μήνες και είχε φτάσει πια στα όριά του. "Μα, κύριε, η σχετική εντολή για τη μισθοδοσία σας δεν έχει υπογραφει ακόμα, δεν μπορείτε να κάνετε λίγη υπομονή παραπάνω", ήταν η περήφανη απάντηση της μισθοδοτούμενης από το Ελληνικό Δημόσιο κυρίας. "Μα, ξέρετε, τρέχουν τα έξοδά μου και έχω σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης", απάντησε ευγενικά ο φίλος μας. "Κύριε, είναι τιμή σας να εργάζεστε για την Ελληνική Πρεσβεία", τον αποστόμωσε η κυρία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Ήθελε να προσθέσει και τη λέξη "τζάμπα" αλλά το ύφος της βοήθησε στην οικονομία του λόγου και δεν άφησε ιδιαίτερα περιθώρια στο φίλο μας να αντιληφθεί πως ακριβώς τον έβλεπε το Ελληνικό Κράτος.

Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!!!!!

Υ.Γ. Η ιστορία είναι, δυστυχώς, αληθινή και δεν ποιεί καμμία τιμή στο κράτος μας.