Ένας ανασχηματισμός, όσα νέα πρόσωπα και αν μπουν σε μια κυβέρνηση, δεν παύει να αποτελεί ένα μέσο άσκησης βραχυπρόθεσμης πολιτικής. Συντελεί στην απομάκρυνση όσων υπουργών και υφυπουργών έχουν δημιουργήσει αντιπάθειες για ποικίλους λόγους και, γενικά, δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα αλλά δεν οδηγεί απαραίτητα στην αλλαγή πολιτικής πολλώ δε μάλλον στην καλύτερη επίδοση ενός υπουργείου. Και τούτο, διότι κύριος σκοπός της, συνήθως, είναι να εκτονώσει μαι οξυμμένη κατάσταση και να προσδώσει μια ψευδαίσθηση αλλαγής προς όφελος της κοινωνίας δίχως, στην πραγματικότητα, να υπάρχει πρόθεση προς τούτο. Βέβαια, υπάρχουν πάντα κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, πλην, όμως, αυτές απλά επιβεβαιώνουν το σκοτεινό κανόνα, που θέλει τους κυβερνώντες να αλλάζουν πρόσωπα αλλά όχι νοοτροπία και πολιτικούς να αναλαμβάνουν ένα υπουργείο, στη συνέχεια να εμπλέκονται, όχι πάντα αλλά συχνά, σε σκάνδαλα, να απομακρύνονται από το υπουργειο αυτό, να αρκούνται για ένα διάστημα στο ρόλο του απλού βουλευτή, προτού, τελικά, αναλάβουν εκ νέου κάποιο άλλο υπουργείο. Άλλωστε, μετά από λίγο καιρό κανένας δε θα θυμάται, γιατί ο τάδε ή η δείνα πολιτικός απομακρύνθηκε από τον υπουργικό του/της θώκο.
Μακάρι να διαψευστώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου