Εφόσον αποδεικνύεται - με κάθε επιφύλαξη για το αντίθετο - ότι η κυβέρνηση της χώρας μας εδέχθη χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση να επιτρέψει να μεταφερθούν αμερικανικής προέλευσης όπλα από το λιμάνι του Αστακού στο Ισραήλ, όπου θα χρησιμοποιηθούν σε πολεμικές επιχειρήσεις είτε στη Λωρίδα της Γάζας (λιγάκι χλωμό) είτε για πιθανό εκφοβισμό του Ιράν (ακούγεται περισσότερο πιθανό), τότε είναι απόλυτα λογικό να διαμαρτύρεται ο κόσμος, που συγκεντρώθηκε στο λιμάνι αυτό τις τελευταίες ημέρες, και να ζητεί να μην αναχωρήσει κανένα πλοίο με το παραπάνω φορτίο και προορισμό το Ισραήλ. Όσο και αν καταλογίζει κανείς άκρατο και ασυλλόγιστο αρκετές φορές αντιαμερικανισμό στο Κ.Κ.Ε. και τα λοιπά κόμματα της ελληνικής Αριστεράς, οφείλω να δεχθώ, ότι δεν είναι εσφαλμένη η προτροπή για διαμαρτυρία και αντίσταση στην παραπάνω κατάσταση.
Απλά, επειδή με έχει πιάσει και λίγο το γκρινιάρικο, θα ήθελα να δω και μια ανάλογη κίνηση στην περίπτωση, όπου ο επιτιθέμενος δεν θα είναι είτε Αμερικανός είτε σύμμαχός του. Δεν επιθυμώ να υποτιμήσω τις όποιες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις των κομμάτων της ελληνικής Αριστεράς αλλά παρατηρώ, ότι αυτές λαμβάνουν χώρα, όταν ο επιτιθέμενος ανήκει στις δύο παραπάνω κατηγορίες. Με άλλα λόγια, δεν έχω δει, για παράδειγμα, τα κόμματα της ελληνικής Αριστεράς (τα υπόλοιπα ούτως ή άλλως δε φημίζονται για την κινητικότητά τους σε αντιπολεμικά ζητήματα) να διαμαρτύρονται, για παράδειγμα, για τις σφαγές στην Τσετσενία ή το Νταρφούρ. Σύμφωνοι, και στις δύο περιπτώσεις δεν επρόκειτο για επίθεση από άλλη χώρα, πλην, όμως, και τόσο στην Τσετσενία όσο και στο Νταρφούρ είδαμε ολόκληρους πληθυσμούς να αφανίζονται (Στο βιβλίο "Η ΡΩΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ" η δολοφονηθείσα δημοσιογράφος Άννα Πολιτκόφσκαγια αναφέρεται σε μερικές από τις αγριότητες του ρωσικού στρατού στην Τσετσενία) στη μεν Τσετσενία ένας λαός, που ήθελε ανεξαρτησία από τη Ρωσία στο δε Νταρφούρ οι μη μουσουλμάνοι μαύροι του Σουδάν από τους μουσουλμάνους πολιτοφύλακες Τζαντζαγουίντ. Η Διεθνής Αμνηστία μιλάει για χιλιάδες νεκρούς και εκτοπισμένους. Και το αντιπολεμικό κίνημα δεν επιτρέπεται να έχει προτιμήσεις.
Άξιοι επαίνου, λοιπόν, οι συμμετέχοντες στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο στον Αστακό αλλά και σε άλλα μέρη της χώρας μας, αρκεί, όταν ο πόλεμος θα ξεσπάσει κάπου μακρυά από την επιρροή των Η.Π.Α. να δούμε ανάλογη προθυμία για αντιπολεμικές εκδηλώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου