Επιτέλους, εξεδόθη μια απόφαση, που έβαλε τέλος στην παράλογη απόσυρση του βιβλίου της συγγραφέως κας Έρσης Σωτηροπούλου "ΖΙΓΚ ΖΑΓΚ ΣΤΙΣ ΝΕΡΑΝΤΖΙΕΣ" από τις σχολικές βιβλιοθήκες. Συγκεκριμένα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκανε δεκτή την αίτηση ανάκλησης, που είχε υποβάλει η ίδια η συγγραφέας, της απόφασης του ιδίου δικαστηρίου, με την οποία είχε διαταχθεί η προσωρινή απομάκρυνση του παραπάνω βιβλίου από τις σχολικές βιβλιοθήκες, δίνοντας ένα τέλος σε μια δικαστική απόφαση, που χαρακτηρίστηκε από το μεγαλύτερο μέρος του νομικού και λογοτεχνικού κόσμου ως μια απόπειρα λογοκρισίας ανεπίτρεπτη στους καιρούς μας. Έτσι, λοιπόν, το εν λόγω βιβλίο θα αναγιγνώσκεται, πλέον, άφοβα στις σχολικές βιβλιοθήκες της χώρας, όπου, τέλος πάντων, αυτές υφίστανται. Και, κυρίως, εδόθη ένα τέλος, σε επίπεδο ασφαλιστικών μέτρων, τουλάχιστον, ήτοι ως προς την προσωρινή δικαστική προστασία, στην άκρως επιδεικτική επίδειξη φαρισαϊκής ηθικής του κ. Πλεύρη και του χώρου, που ο τελευταίος εκπροσωπεί. Διότι η απόφαση αυτή αποτελεί, πρωτίστως, μια νίκη της Δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου. Και ένα παράδειγμα για τους επίδοξους προστάτες των ηθών του τόπου μας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Ελα μωρέ περιούσιε και συ, σιγά το βιβλίο! Σε άλλες εποχές, δεν θα μπαινε τέτοιο θέμα γιατι σε κανένα σοβαρο άνθρωπο ΔΕΝ θα πέρναγε απο το μυαλό να βραβεύσει ή να προτείνει αυτη τη μάπα σε σχολικές βιβλιοθήκες, λες και τα αριστουργήματα μας τέλειωσαν
Αλλά μπορεί να είναι και έτσι!
Οταν στερευουμε απο έμπνευση μασάμε ή ξεφουρνίζουμε νεοτερίστικες ανοησίες επιβραβεβόμαστε γι αυτο και απαιτούμε απο την κοινωνία να το χαρακτηρίσει ελευθερία τύπου.
Αλλα, αφού τα είπα όλ αυτα, σε ρωτάω και σε παρακαλώ να μου απαντησεις ειλικρινά: Το έχεις διαβάσει αυτο το σούργελο;
Εκείνο που είναι σωστό:
" δίνοντας ένα τέλος σε μια δικαστική απόφαση, που χαρακτηρίστηκε από το μεγαλύτερο μέρος του νομικού και λογοτεχνικού κόσμου ως μια απόπειρα λογοκρισίας ανεπίτρεπτη στους καιρούς μας".
Σωστά στους καιρούς μας επιτρέπονται οι κάθε είδους ανοησίες, κάθε είδους στρεβλώσεις της πραγματικότητας, κάθε είδους βιαιότητες και δη στα σχολεία, για να μαθαίνουν τα παιδιά.
Η τρυφερότητα, η ευαισθησία, η αγάπη, η ομορφιά, η αίσθηση που αφήνει η ανάγνωση ενός αριστουργήματος, ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ!
Ασε βέβαια την διαφήμιση και τα έσοδα της συγγραφέως απο όλη αυτη την βαβούρα. Σκέψου, ότι πήγα και το αγόρασα ακόμα και γω, που σε άλλες συνθηκες δεν θα την ήξερε ούτε ο άνδρας της!
για να καταλάβεις το επίπεδο των συμπατριωτών μας, διάβασε το ποστ
του ελιότυπου
http://heliotypon.wordpress.com/2009/01/31/%CE%BF%CE%B9-10-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82/
@ ange-ta
Ομολογώ, ότι δεν έχω διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο ούτε κανένα άλλο της συγκεκριμένης συγγραφέως, οπότε δεν μπορώ να εκφέρω απόψη γι' αυτό. Πάντως, πολύς κόσμος το θεωρεί υπερτιμημένο βιβλίο, που δε συνέτρεχε λόγος να έχει θέση σε σχολικές βιβλιοθήκες πολλώ δε μάλλον να βραβευτεί. Αν ισχύει αυτό, τότε ίσως έχουμε να κάνουμε με μια αμφιβόλου εγκυρότητας απόφαση της επιτροπής, που το βράβευσε αλλά και αποφάσισε να εμπλουτίσει με αυτό τις σχολικές βιβλιοθήκες, σε όποια, τέλος πάντως, σχολεία αυτές υπάρχουν.
Τώρα, αν ένας συγγραφέας ή οποιοσδήποτε καλλιτέχνης κρίνει, ότι μπορεί να πλασάρει ως έργο τέχνης ένα νεοτεριστικό τρόπο έκφρασης, αυτό αποτελεί δικαίωμά του και δικαίωμα όσων δεν είμαστε καλλιτέχνες είναι να κρίνουμε αυτόν και το έργο του.
Το πρόβλημα αρχίζει, όταν κάποιο πρόσωπο επιθυμεί να επιβάλει τις ιδεολογικές, μεταφυσικές και εν γένει προσωπικές ανησυχίες του με δικαστική απόφαση. Τούτο είναι ανεπίτρεπτο για μια κοινωνία, που θέλει να λέγεται δημοκρατική. Και τέτοια παραδείγματα, όπως την περίπτωση του Λεξικού του κ.Μπαμπινιώτη ή παλαιότερα της ταινίας "Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ" τα έχουμε βιώσει.
@ ange-ta
Γα τα περί βιαιότητας συμφωνώ. Αρκεί, όμως, η ύπαρξη ενός τέτοιου βιβλίου, όπως του συγκεκριμένου, για να θεωρήσουμε, ότι οι μαθητές συνηθίζουν στη βία; Από σκόρπια αποσπάσματα, που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο μπορώ πρόχειρα να πω, ότι ελάχιστη επιρροή μπορεί να έχει ένα τέτοιο βιβλίο σε ένα παιδί υπό την έννοια, ότι ούτε βίαιο ούτε σεξουαλικά διεστραμμένο θα γίνει μετά την ανάγνωσή του.
Έπειτα, πόσα βιβλία, που θεωρούνται λογοτεχνικά αριστουργήματα, έχουν ακραίες σκηνές; Η σκηνή με το άγριο μαστίγωμα του Τούρκου αιχμαλώτου ή η ανατίναξη μιας γέφυρας μαζι με ένα ζευγάρι ηλικιωμένων Τούρκων αιχμαλώτων στα "ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ" πιστεύεις, ότι ωθεί τα παιδιά στη βία; Οι ανατριχιαστικές πολεμικές σκηνές και εν γένει περιγραφές στο "ΟΥΔΕΝ ΝΕΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ" του Έριχ Μαρία Ρεμάρκ αποτελούν λόγο, ώστε το εν λόγω βιβλίο να αποσυρθεί απ' όποιες μαθητικές βιβλιοθήκες υπάρχει;
Εν ολίγοις, αν ένα βιβλίο επιτυγχάνει μέσα από την παρουσίαση μιας βίαιης σκηνής να αναδείξει τη φρίκη της βίας σε οποιαδήποτε μορφή της, τότε νομίζω, ότι αξίζει να βρει τη θέση του σε μια οποιαδήποτε βιβλιοθήκη.
Τώρα για το βιβλίο της κας. Σωτηροπούλου δεν μπορώ, όπως σου είπα, να έχω άποψη, διότι δεν το έχω διαβάσει.
@ ange-ta
Μόνοι υπεύθυνοι για τη διαφήμιση του εν λόγω βιβλίου της κας. Σωτηροπούλου είναι ο τιμητής των ηθών της ημεδαπής, κ. Πλεύρης, και ο Πρόεδρος Πρωτοδικών, κ. Γαβαλάς, που εξέδωσε την απόφαση περί προσωρινής απόσυρσής του από τις σχολικές βιβλιοθήκες. Αν ήμουν στη θέση της κας. Σωτηροπούλου, θα πετούσα από τη χαρά μου.
@ange-ta
Το επίπεδο των συμπολιτών μας το έχω βιώσει μέσα από τη μικρή, έως τώρα, ζωή μου σε όλο του το μεγαλείο. Η συγκεκριμένη ψηφοφορία το ανέδειξε στο μέγιστο βαθμό (αν δεν έχω ενστάσεις ως προς την προτίμηση, που έδειξε το κοινό για ορισμένα πρόσωπα).
Πάντως, μια τέτοια ψηφοφορία, όπου ο ψηφοφόρος δεν έχει να προσδοκά σε κάποιο όφελος, είναι επόμενο να οδηγεί σε ένα κλίμα χαβαλέ, όπου ανάμεσα στους ελάχιστους σοβαρούς, που θα ψήφιζαν με κάποια όσο το δυνατό αντικειμενικότερα κριτήρια, μπήκαν και κάποιοι με αβάσταχτη ελαφρότητα και ψήφισαν ό,τι τους κατέβαινε. Και ανάμεσά τους και αρκετοί νοσταλγοί καθεστώτων, που οι περισσότεροι από εμάς επιθυμούμε να ξεχάσουμε.
μ αρέσει που απαντάς σε κάθε άνάρτηση χωριστά.
Οχι το βιβλίο της Σωτηροπούλου δεν έχει βία!
Δεν είμαι υπερ της ανάγνωσης γλυκανάλατων μυθιστορημάτων, προς θεού μη με παραξηγάς.
Αλοίμονο!. Η βία είναι κυρίαρχη μορφή στην ανθρώπνη κοινωνία και καλό είναι τα παιδια να μην την αγνοούν. Ούτε πρέπει να τα κλείνουμε σε γυάλινους πύργους προσποιητης ομορφιάς. Η άσκοπη ανόητη βία, τύπου αμερικανικού κινηματογράφου με τον μπρουσ γουίλι και όλο αυτο το κατιναριό με απωθεί.
Ούτε σεξουαλικες διαστροφές έχει, (κάνει βέβαια έρωτα με το ψυγείο της, αλλά δεν έχει αξία) Απλώς είναι μάπα!
Δεν είναι άξιο συζήτησης.
Αυτα ήθελα να πω.
Ούτε είμαι υπέρ της προσφυγης στη δικαιοσύνη, για απαγόρευση βιβλίων, αλλά όταν πρόκειται για βιβλία που πάνε σε παιδικές βιβλιοθήκες, ε πως να το κάνω, συγχίζομαι! Και πως να το κάνω, αν δεν υπάρχουν άλλα μέσα, γιατι η δικαιοσύνη πρέπει να το παίζει τρα λα λα? Τωρα θα μου πεις, περί γούστου κολοκυθόπιττα και για μένα, αν η δικαιοσύνη ήταν σοβαρη, θα έπρεπε εξ αρχής να θεωρήσει εαυτην ΑΝΑΡΜΟΔΙΑ και όχι να βγάλε δύο αποφάσεις. Μια το βιβλίο είναι ανήθικο και μια το βιβλίο ΔΕΝ είναι ανήθικο. Είναι όλα αυτα fehl am Platz, που λένε οι Γερμανοί, δηλαδή εκτός τόπου.
Ισως έπρεπε να βγάλει άλλη απόφαση, όπως Λ.Χ. η δικαιοσύνη είναι αναρμόδια, αλλά αν υπάρχουν ενστάσεις απο γονείς, να πρέπει το σχολείο να παίρνει αποστάσεις, απο κάποιες αναγνώσεις και να αφήνει τους γονείς να προτείνουν βιβλία ΑΝΕΥ ΕΝΣΤΑΣΕΩΝ!
Τωρα ο Πλεύρης φωναξε ή δεν φώναξε, εμένα μου ακούγεται σαθρό επιχείρημα!
Ο Πλεύρης λέει τα δικά του και καλό είναι να λέμε και ΕΜΕΙΣ τα δικά μας, γιατι στο τέλος θα μιλάει ο Πλεύρης και ο Καρατζαφέρης και εμείς θα λέμε απλώς ΟΧΙ στον Πλεύρη.
Νομίζω, ότι εχουμε μιλήσει πολλές φορές για να μην με κατατάσεις στο άλλο κατιναριο του Πλεύρη και του λαλίστατου Αδωνη.
Αυτα τα ολίγα πολλα είχα να πω.
@ange-ta
Η Δικαιοσύνη είναι ενιαία αλλά υπάρχουν δύο βαθμοί δικαιοδοσίας, όπου μπορεί να εκδοθούν αντικρουόμενες αποφάσεις, ήτοι το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο να εκδώσει μια απορριπτική της αγωγής απόφαση και το Δευτεροβάθμιο να δεχθεί την αγωγή. Εν προκειμένω, ένας δικαστής, για την υπηρεσιακή επάρκεια του οποίου έχουν ακουστεί διάφορα δυσμενή σχόλια(δεν έχω δικάσει μαζί του,διότι δεν έχει υπηρετήσει στην πόλη, όπου ζω και εργάζομαι), εξέδωσε μια απόφαση ελεγχόμενη ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της και ένας συνάδελφός του, όταν η κα. Σωτηροπούλου ήγειρε αίτηση ανάκλησης της πρώτης απόφασης (στις υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων προβλέπεται αυτή η δυνατότητα), έκανε δεκτή αυτή την αίτηση και ανεκάλεσε την απόφαση του συναδέλφου του.
Δεν είπα, ότι είσαι κατά της μυθιστορηματικής βίας. Και συμφωνώ, ότι η άσκοπη βία, που βλέπουμε σε κάποιες ταινίες (έννοια σου και ο υπόλοιπος κόσμος έχει κινηματογραφήσει ανάλογα βίαιες ταινίες), δεν έχει νόημα.
Για το βιβλίο της κας. Σωτηροπούλου επαναλαμβάνω, ότι δεν μπορώ να έχω άποψη, διότι δεν το έχω διαβάσει.
Τώρα για την απόφαση των γονέων περί βιβλίων, που αξίζουν να μπουν στη βιβλιοθήκη του σχολείου, όπου φοιτούν τα παιδιά τους, θυμάμαι κάποιες κυρίες στο δικαστικό μέγαρο της πόλης μου να σχολιάζουν προ καιρού το "Η ΑΓΑΠΗ ΑΡΓΗΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ" την εποχή, που κάποιος καθηγητής εδιώκετο πειθαρχικά, επειδή δίδαξε στους μαθητές του κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο αυτό, τα οποία περιείχαν βίαιες σκηνές και έλεγαν, ότι τέτοιο βιβλίο δεν έχει καμμία θέση στις σχολικές βιβλιοθήκες, διότι θα βλάψει τα παιδιά τους. Μπορείς να το διανοηθείς αυτό; Ένα σπουδαίο βιβλίο, που ασχολείται με την υποκρισία και αναδεικνύει το πρόβλημα της βίας εις βάρος των γυναικών να μην έχει θέση στη βιβλιοθήκη του σχολείου κάποιων μελλοντικών εραστών, συζύγων και πατεράδων;
Προφανώς δε σε κατατάσσω στους λάτρεις είτε του κ. Πλεύρη (πατρός ή υιού το ίδιο μου κάνει) ή του κ. Γεωργιάδη ή οποιουδήποτε άλλου ομοϊδεάτη τους και ουδέποτε μου έδειξες, ότι ασπάζεσαι τις ιδέες τους. Απλά, είτε ήταν ο κ. Πλεύρης ή οποιοσδήποτε άλλος ο αιτών την απόσυρση του βιβλίου αυτού, θα με ενοχλούσε το ίδιο.
Δημοσίευση σχολίου