Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ ΜΟΥ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ, του ΛΕΥΤΕΡΗ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Πόσο μακρυά μπορεί να οδηγήσει το μίσος; Και πόσοι είναι ένοχοι και πρέπει να πεθάνουν, ώστε να κλείσει ένας κύκλος αίματος ;
Στα ερωτήματα αυτά μας απαντά το βιβλίο του Λευτέρη Μαυρόπουλου «ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΙΣΟ ΜΟΥ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ». Η πλοκή εκτυλίσσεται γύρω στο 1936 σε ένα χωριό της Μακεδονίας. Ο Μιχάλης Τσακίρης, καπνοπαραγωγός και αγωνιστής για τα δικαιώματα των καπνοπαραγωγών βιώνει με τον άγριο ξυλοδαρμό του την αλλαγή στη στάση του Κράτους απέναντι στους αριστερούς, που έχει επέλθει λίγο πριν την άνοδο του Μεταξά στην εξουσία. Αντί να σταματήσει και να υποταχτεί στη βία των χωροφυλάκων και τις απειλές του καπνεμπόρου Μηνά Ζτάνη, προτιμά να συνεχίσει τους αγώνες του. Θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη, όπου θα συμμετάσχει στη μεγάλη πορεία του Μαΐου του 1936 με τους πολλούς νεκρούς και τραυματίες. Θα συλληφθεί, θα βασανιστεί αγρίως και θα αυτοκτονήσει φοβούμενος ότι πρόδωσε τη συναγωνίστρια Αργυρώ. Τα παιδιά του, όμως, θα αποφασίσουν να εκδικηθούν εκείνους, που θεωρούν υπεύθυνους για το χαμό του. Και ο κύκλος του αίματος θα ανοίξει.
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος, βλέπουμε τη ζωή και τους αγώνες του Μιχάλη Τσακίρη στο χωριό από τη σύλληψη του τελευταίου παιδιού του έως την αυτοκτονία του. Στο δεύτερο μέρος, το τελευταίο παιδί του, ο Μιχάλης Τσακίρης, μεγαλώνει στο χωριό του, βιώνει τις διώξεις και τις απειλές σε βάρος της οικογένειάς του από το Μηνά και τους χωροφύλακες και, τελικά, μετά το φόνο του Μηνά, αναγκάζεται να φύγει μακρυά από το χωριό του, προκειμένου να γλυτώσει από τα αντίποινα. Χρόνια αργότερα, στην Αθήνα, εργαζόμενος, πλέον, στον Ο.Σ.Ε. και φοιτητής στο Πολυτεχνείο, θα αρχίσει να εκτελεί το σχέδιό του, ήτοι να σκοτώνει αστυνομικούς και χαφιέδες της Αστυνομίας, αφήνοντας στο στόμα τους μισό πορτοκάλι. Στο τρίτο και τελευταίο μέρος του βιβλίου, ο εγγονός του Μηνά Ζτάνη ξυπνάει δεμένος με χειροπέδες στο υπόγειο ενός σπιτιού και μαθαίνει από δύο μυστηριώδεις διδύμους, οι οποίοι είναι τα αδέλφια του Μιχάλη Τσακίρη, τα εγκλήματα, που διέπραξαν τόσο ο παππούς του όσο και ο πατέρας του, Πολύκαρπος Ζτάνης. Θα του δοθεί η ευκαιρία να γλυτώσει ή θα πληρώσει και αυτός για όσα διέπραξαν ο παππούς και ο πατέρας του;
Άνοιξα το βιβλίο φοβούμενος ότι ίσως είχα κάνει λάθος επιλογή. Σύντομα, διαπίστωσα ότι η γραφή του με συνεπήρε και με έφερε στο μικρόκοσμο του χωριού των πρωταγωνιστών, την τρομοκρατία του καθεστώτος πριν την έλευση στην εξουσία του Μεταξά, το άγχος και τη φτώχεια των καπνοπαραγωγών, την εκμετάλλευσή τους από τους καπνεμπόρους και τους παρακρατικούς μηχανισμούς, που δρούσαν από κοινού με το στρατό και τρομοκρατούσαν τα κατώτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Οι περιγραφές των βασανιστηρίων, που υφίσταται ο Μιχάλης Τσακίρης (πατέρας) λίγο πριν το θάνατό του αλλά και η Αργυρώ θα ταράξουν πολλά ευαίσθητα νεύρα αλλά είναι πλήρως ανταποκρινόμενες σε όσα συνέβαιναν εκείνα τα χρόνια σε πολλά αστυνομικά τμήματα. Η πορεία της Θεσσαλονίκης με τους νεκρούς και τους εκατοντάδες συλληφθέντες αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός, που ο συγγραφέας αναπλάθει με πιστότητα. Και η αφήγηση εμπλουτίζεται με αρκετούς ιδιωματισμούς, που καθιστούν πιστότερη τη μεταφορά της εικόνας της εποχής εκείνης.
Από το δεύτερο μέρος και μετά, το μίσος γίνεται η κινητήρια δύναμη. Αυτό επισκιάζει τα πάντα, αυτό κυριαρχεί στη ζωή του Μιχάλη Τσακίρη υιού). Ο έρωτας απλά περνάει και δεν αφήνεται να αγγίξει περισσότερο το νεαρότερο γόνο της οικογένειας, το ίδιο και τα συναισθήματα φιλίας και εκτίμησης, με τα οποία τον περιβάλλουν οι γονείς της κοπέλας, που τον αγαπά. Δεν υπάρχει σχέδιο για οικογένεια, δεν υπάρχει σχέδιο για δουλειά, μόνο το μίσος κατά εκείνων, που κατέστρεψαν την οικογένειά του και τη σκόρπισαν στους πέντε ανέμους.
Σε όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης, ο αναγνώστης θα συμπορευτεί με τα μέλη της οικογένειας Τσακίρη, οι οποίοι υφίστανται τα πάνδεινα, επειδή σήκωσαν κεφάλι στην εξουσία. Στο τέλος, όμως, θα αρχίσει να αμφιταλαντεύεται, διότι θα προβάλει ως υποψήφιο θύμα ο εγγονός του Μηνά Ζτάνη, κάτοικος Αγγλίας από τα παιδικά του χρόνια, εντελώς αμέτοχος όσων έχει διαπράξει ο πατέρας του και με στρεβλή εικόνα όσων διέπραξε ο παππούς του. Πέφτει από τα σύννεφα, όταν μαθαίνει τι έκαναν ο παππούς και ο πατέρας του και για πρώτη φορά ο αναγνώστης εύχεται ο νεαρός να μην πέσει θύμα αυτού του αιματηρού κύκλου.
Έκλεισα το βιβλίο αυτό με την πεποίθηση ότι όχι μόνο δεν έχασα το χρόνο μου αλλά και ότι διάβασα ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον και δεν κουράζει είτε με πληθώρα κουραστικών περιγραφών ούτε με τον όγκο του (276 σελίδες είναι όλες και όλες).
Για περισσότερες πληροφορίες :
www.enet.gr/online/online_issues?pid=51&dt=12/10/2007&id=94806016
www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080222&nid=7361250&sn=&spid=1363
anagnostria.blogspot.com/2008/02/blog-post_22.html
athinakisdimitris.wordpress.com/2008/02/12/%cf%84%ce%bf-%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%bf-%ce%bc%ce%b9%cf%83%cf%8c-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bf%cf%81%cf%84%ce%bf%ce%ba%ce%ac%ce%bb%ce%b9-%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%ad%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b1/

Δεν υπάρχουν σχόλια: