«Το συμφωνητικό, έτσι όπως θα κατατεθεί στη Βουλή θα αφορά τους ετερόφυλους. Από εκεί και πέρα, θα δούμε, όταν η κοινωνία ωριμάσει, αν ωριμάσει πάνω σε αυτό, το θέμα θα προχωρήσει. Η νομοθετική πρωτοβουλία και οι νομοθετικές ρυθμίσεις γίνονται απαντώντας στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Σήμερα η κοινωνία ζητά αυτό. Από εκεί και πέρα θα δούμε. Πιστεύω πως η ελληνική κοινωνία είναι σήμερα ανώριμη σε αυτό το θέμα».
Τα ανωτέρω ανήκουν στον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκη και αφορούν ζητήματα, που ετέθησαν, με αφορμή το υπό ψήφιση νομοσχέδιο για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Φυσικά, όπως αντιλαμβάνεστε, ο κ. Υπουργός δεν προτίθεται να αναγνωρίσει τους γάμους μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου, τουλάχιστον με κάποιο νόμο.
Το σκεπτικό, όμως, του κ. Υπουργού Δικαιοσύνης γεννάει αρκούντως αρνητικά συναισθήματα, τουλάχιστον σε εκείνους, που αντιλαμβάνονται αλλιώς τις ανάγκες έστω και ενός μικρού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας. «Η ελληνική κοινωνία είναι σήμερα ανώριμη σε αυτό το θέμα», λέει ο κ. Υπουργός. Από πού, άραγε, το έκρινε αυτό ο κ. Υπουργός; Από τις κραυγές των ομοφοβικών ιερέων και παρουσιαστών ορισμένων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών; Μα ακριβώς αυτοί οι φορείς εκφράζουν το συντηρητικότερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και σίγουρα δεν την εκπροσωπούν επ’ ουδενί λόγω. Η λογική ότι «από εκεί και πέρα θα δούμε» αποτελεί μια λογική ότι παραπέμπουμε το θέμα στις ελληνικές καλένδες και κάποια στιγμή θα ξεχαστεί. Άλλως, ας πάρει άλλος την «καυτή πατάτα».
Ταπεινή μου άποψη είναι ότι όταν ένας λαός είναι ανώριμος, τότε είναι καθήκον της Πολιτείας να μεριμνήσει, ώστε με τα κατάλληλα νομοθετήματα ο λαός αυτός να αποκτήσει κάποια δικαιώματα ή θεσμούς, που θα το βοηθήσουν, ώστε να ξεπεράσει την ανωριμότητά του αυτή. Και, φυσικά, το ίδιο το κράτος θα επιβλέπει την τήρηση αυτών των νομοθετημάτων, όπως, άλλωστε, πρέπει να επιβλέπει την τήρηση κάθε νομοθετήματος. Με τη λογική περί ανώριμου λαού, δεν θα είχε αναγνωριστεί ποτέ η Εθνική Αντίσταση, αφού την εποχή πριν την αναγνώρισή της υπήρχε και εφέρετο ως επικρατούσα η άποψη ότι οι αντάρτες, περισσότερο γνωστοί ως «εαμοβούλγαροι», «ληστοσυμμορίτες» και «μπολσεβίκοι», ήταν απλοί ληστές, δολοφόνοι και όργανα του Μπολσεβικισμού. Ήλθε η αναγνώριση της Εθνικής Αντιστάσεως και ουκ ολίγες ψύχραιμες μελέτες για το ρόλο του ΕΛ.Α.Σ. και αργότερα του Δ.Σ.Ε. ήλθαν στην επιφάνεια και έγιναν ευρύτερα γνωστές, ώστε να κατανοηθεί πληρέστερα το φαινόμενο της Εθνικής Αντιστάσεως. Φυσικά, δεν έλειψαν οι πιστοί της παλαιάς λογικής, οι οποίοι επιμένουν, έως και σήμερα, να τονίζουν τις, υπαρκτές πάντως, αγριότητες του ΕΛ.Α.Σ. και του Δ.Σ.Ε. αλλά μάλλον έχουν περάσει στο περιθώριο. Με την ίδια λογική περί μέριμνας της Πολιτείας ψηφίστηκε ο Ν.1250/1982, με τον οποίο αναγνωρίστηκε ο πολιτικός γάμος και δόθηκε η δυνατότητα σε πρόσωπα, τα οποία δεν πίστευαν στο Θεό ή δεν αποδέχονταν το θρησκευτικό τελετουργικό της Εκκλησίας να παντρευτούν και να θεμελιώσουν δικαιώματα σε αυτή την έννομη σχέση.
Έτσι, λοιπόν, η παρελκυστική αλλά και υποτιμητική πρακτική, που ακολουθεί σήμερα, δια του κ. Υπουργού Δικαιοσύνης, η Πολιτεία απλά διαιωνίζει το πρόβλημα και μεταφέρει τη λύση του σε μεταγενέστερο χρονικό διάστημα. Την ίδια στιγμή, η διαφαινόμενη μη αναγνώριση της νομικής ένωσης μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου θα οδηγήσει τους πιο πεισματάρηδες από τους ομοφυλοφίλους στην προσφυγή, έπειτα, φυσικά, από την εξάντληση των εγχώριων ενδίκων βοηθημάτων και μέσων, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου προβλέπεται να δικαιωθούν αλλά και η χώρα μας να κληθεί να πληρώσει ακόμα μια αποζημίωση.
Για περισσότερες πληροφορίες :
www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=907999&lngDtrID=244
elawyer.blogspot.com/search/label/gay%20rights
Τα ανωτέρω ανήκουν στον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκη και αφορούν ζητήματα, που ετέθησαν, με αφορμή το υπό ψήφιση νομοσχέδιο για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Φυσικά, όπως αντιλαμβάνεστε, ο κ. Υπουργός δεν προτίθεται να αναγνωρίσει τους γάμους μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου, τουλάχιστον με κάποιο νόμο.
Το σκεπτικό, όμως, του κ. Υπουργού Δικαιοσύνης γεννάει αρκούντως αρνητικά συναισθήματα, τουλάχιστον σε εκείνους, που αντιλαμβάνονται αλλιώς τις ανάγκες έστω και ενός μικρού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας. «Η ελληνική κοινωνία είναι σήμερα ανώριμη σε αυτό το θέμα», λέει ο κ. Υπουργός. Από πού, άραγε, το έκρινε αυτό ο κ. Υπουργός; Από τις κραυγές των ομοφοβικών ιερέων και παρουσιαστών ορισμένων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών; Μα ακριβώς αυτοί οι φορείς εκφράζουν το συντηρητικότερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και σίγουρα δεν την εκπροσωπούν επ’ ουδενί λόγω. Η λογική ότι «από εκεί και πέρα θα δούμε» αποτελεί μια λογική ότι παραπέμπουμε το θέμα στις ελληνικές καλένδες και κάποια στιγμή θα ξεχαστεί. Άλλως, ας πάρει άλλος την «καυτή πατάτα».
Ταπεινή μου άποψη είναι ότι όταν ένας λαός είναι ανώριμος, τότε είναι καθήκον της Πολιτείας να μεριμνήσει, ώστε με τα κατάλληλα νομοθετήματα ο λαός αυτός να αποκτήσει κάποια δικαιώματα ή θεσμούς, που θα το βοηθήσουν, ώστε να ξεπεράσει την ανωριμότητά του αυτή. Και, φυσικά, το ίδιο το κράτος θα επιβλέπει την τήρηση αυτών των νομοθετημάτων, όπως, άλλωστε, πρέπει να επιβλέπει την τήρηση κάθε νομοθετήματος. Με τη λογική περί ανώριμου λαού, δεν θα είχε αναγνωριστεί ποτέ η Εθνική Αντίσταση, αφού την εποχή πριν την αναγνώρισή της υπήρχε και εφέρετο ως επικρατούσα η άποψη ότι οι αντάρτες, περισσότερο γνωστοί ως «εαμοβούλγαροι», «ληστοσυμμορίτες» και «μπολσεβίκοι», ήταν απλοί ληστές, δολοφόνοι και όργανα του Μπολσεβικισμού. Ήλθε η αναγνώριση της Εθνικής Αντιστάσεως και ουκ ολίγες ψύχραιμες μελέτες για το ρόλο του ΕΛ.Α.Σ. και αργότερα του Δ.Σ.Ε. ήλθαν στην επιφάνεια και έγιναν ευρύτερα γνωστές, ώστε να κατανοηθεί πληρέστερα το φαινόμενο της Εθνικής Αντιστάσεως. Φυσικά, δεν έλειψαν οι πιστοί της παλαιάς λογικής, οι οποίοι επιμένουν, έως και σήμερα, να τονίζουν τις, υπαρκτές πάντως, αγριότητες του ΕΛ.Α.Σ. και του Δ.Σ.Ε. αλλά μάλλον έχουν περάσει στο περιθώριο. Με την ίδια λογική περί μέριμνας της Πολιτείας ψηφίστηκε ο Ν.1250/1982, με τον οποίο αναγνωρίστηκε ο πολιτικός γάμος και δόθηκε η δυνατότητα σε πρόσωπα, τα οποία δεν πίστευαν στο Θεό ή δεν αποδέχονταν το θρησκευτικό τελετουργικό της Εκκλησίας να παντρευτούν και να θεμελιώσουν δικαιώματα σε αυτή την έννομη σχέση.
Έτσι, λοιπόν, η παρελκυστική αλλά και υποτιμητική πρακτική, που ακολουθεί σήμερα, δια του κ. Υπουργού Δικαιοσύνης, η Πολιτεία απλά διαιωνίζει το πρόβλημα και μεταφέρει τη λύση του σε μεταγενέστερο χρονικό διάστημα. Την ίδια στιγμή, η διαφαινόμενη μη αναγνώριση της νομικής ένωσης μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου θα οδηγήσει τους πιο πεισματάρηδες από τους ομοφυλοφίλους στην προσφυγή, έπειτα, φυσικά, από την εξάντληση των εγχώριων ενδίκων βοηθημάτων και μέσων, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου προβλέπεται να δικαιωθούν αλλά και η χώρα μας να κληθεί να πληρώσει ακόμα μια αποζημίωση.
Για περισσότερες πληροφορίες :
www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=907999&lngDtrID=244
elawyer.blogspot.com/search/label/gay%20rights
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου