Ο Υπουργός Παιδείας κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης θεωρούνταν ένα από τα δυνατά χαρτιά της κυβερνήσεως του Πρωθυπουργού κ. Κωνσταντίνου Καραμανλή, ένας πολιτικός, ο οποίος έπαιρνε στα χέρια του την «καυτή πατάτα» της ανώτατης παιδείας, κληρονομώντας, έτσι, μια σειρά προβλημάτων, που η προκάτοχός του, κ. Μαριέττα Γιαννάκου δεν πρόλαβε να λύσει, με σκοπό να τα επιλύσει. Εδώ που τα λέμε, τα τελευταία χρόνια πέρασε από το Υπουργείο αυτό μια σειρά από πολιτικούς, οι οποίοι δεν μπόρεσαν, τελικά, να δώσουν λύση στα περισσότερα από τα προβλήματα, που ταλανίζουν τη δημόσια παιδεία. Και το χειρότερο απ’ όλα, αναγκάστηκαν να παραιτηθούν μέσα σε ταραγμένο κλίμα και αρκετοί εξ αυτών, μετά την παραίτησή τους, υπέστησαν πολιτικό όλεθρο στις επόμενες εκλογές. Τα παραδείγματα της κας. Γιαννάκου, του κ. Καλού και του κ. Αρσένη είναι ενδεικτικά.
Εδώ και λίγο καιρό, ο κ. Υπουργός έχει δώσει στη δημοσιότητα μια σειρά από μέτρα, τα οποία, κατά την άποψή του, θα επιλύσουν μια σειρά προβλημάτων της δημόσιας παιδείας. Εξήγγειλε, λοιπόν, την ίδρυση νέων τμημάτων Α.Τ.Ε.Ι., τη δυνατότητα ιδιωτών να χρηματοδοτούν μεταπτυχιακά προγράμματα σε Α.Ε.Ι. και Α.Τ.Ε.Ι., άφησε να πλανάται στον ορίζοντα ότι θα ανοίξουν θέσεις καθηγητών ξένων γλωσσών για δεύτερη ξένη γλώσσα στα δημοτικά σχολεία, ώστε να απορροφηθούν πτυχιούχοι των ξενόγλωσσων φιλολογιών, προέβαλε ιδέες περί «έξυπνου», ανθρωποκεντρικού και ευαισθητοποιημένου σε περιβαλλοντικά θέματα σχολείου και, γενικά, παρουσίασε μια μάλλον ωραία εικόνα της παιδείας στη χώρα μας.
Κατ’ αρχάς, είναι απόλυτα θεμιτό ένας υπουργός να επιθυμεί να αφήσει κάποιο έργο στο Υπουργείο του. Αποτελεί, άλλωστε, παγία επιθυμία των πολιτών να βλέπουν ένα υπουργό στην πολύπαθη χώρα μας να αφήνει έργο πίσω του. Τα παραδείγματα προσώπων, που πέρασαν από το Υπουργείο αυτό προ του κ. Στυλιανίδη και, συγκεκριμένα, του Γεωργίου Παπανδρέου (του παππού του σημερινού προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) τη δεκαετία του ’30 αλλά και του Ευαγγέλου Παπανούτσου (ως Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου την περίοδο 1950-1963) τη δεκαετία του ’60 είναι, ακόμα, αξιομνημόνευτα. Ούτε θεωρώ απαραίτητα δυσμενή τα μέτρα περί ενίσχυσης των μεταπτυχιακών προγραμμάτων από ιδιώτες, κάτι, που αποτελεί πραγματικότητα στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Ομολογώ, όμως, ότι μέσα μου το έργο ενός υπουργού δεν ταυτίζεται απόλυτα με τη θέσπιση κάποιου νέου μέτρου ή κάποιου νέου νόμου, από τους οποίους η χώρα μας διαθέτει ουκ ολίγους, αλλά, κυρίως, με την ενίσχυση των ήδη υπαρχουσών δομών. Συγκεκριμένα, το ολοήμερο σχολείο, μια σπουδαία λύση σε μια εποχή, που και οι δύο γονείς, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δουλεύουν, πνέει τα λοίσθια, καθώς λείπει το εκπαιδευτικό προσωπικό, που θα μπορούσε να το ενισχύσει και, ως εκ τούτου, πολλοί γονείς δεν επιλέγουν το συγκεκριμένο σχολείο για τα παιδιά τους. Το σύστημα της ενισχυτικής διδασκαλίας, που λειτουργούσε ευεργετικά ως φροντιστήριο για παιδιά από τα κατώτερα, κυρίως, οικονομικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, καρκινοβατεί, καθόσον λείπουν οι πιστώσεις για την πρόσληψη προσωπικού, ήτοι ωρομισθίων καθηγητών, των οποίων, σημειωτέον, οι αποδοχές έχουν μείνει στάσιμες εδώ και πολλά χρόνια. Οι εργασίες αποκατάστασης των σχολικών κτιρίων των περιοχών του Νομού Ηλείας, που επλήγησαν πέρσυ από τις φονικές πυρκαγιές, προχωρούν με βήμα χελώνας, με αποτέλεσμα όσα παιδιά έμειναν στις περιοχές αυτές να στρατωνίζονται, κυριολεκτικά, σε λυόμενα κτίρια. Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο εξακολουθεί να στερείται πιστώσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εύρυθμη λειτουργία του. Τα σκάνδαλα με τη διαρροή θεμάτων στις πανελλαδικές εξετάσεις, με πρωταγωνιστές κυρίως ιδιωτικά σχολεία, δεν έχουν τελειωμό, αφήνοντας σε πολλούς την αίσθηση ότι το, δήθεν, άδικο σύστημα των δεσμών, που διατηρήθηκε επί σειρά ετών, μάλλον ήταν το δικαιότερο απ’ όσα υπήρξαν από τη Μεταπολίτευση και μετά. Τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών δείχνουν να ενισχύονται από την πολιτική του κ. Υπουργού σε βαθμό, ώστε να εντείνονται οι φήμες περί «ανωτατοποίησής» τους. Τέλος, πολλά τμήματα σε μικρές επαρχιακές πόλεις, έχουν ξεμείνει από φοιτητές, με χαρακτηριστικό παράδειγμα κάποιες Τουριστικές Σχολές, οι οποίες πέρσυ δεν είχαν κανένα εισακτέο (!!!).
Και, φυσικά, από ένα Υπουργό Παιδείας περιμένω να μην πέφτει στην παγίδα των άπειρων μύθων, που κυκλοφορούν για τον ελληνικό πολιτισμό και, κυρίως, για την ελληνική γλώσσα, όπως έγινε περί τα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου στου Δελφούς, όταν αναφέρθηκε στον περιβόητο (για την πλαστότητά του) μύθο του προγράμματος HELLENIC QUEST, το οποίο υποτίθεται ότι αφορά την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας από τα στελέχη των μεγάλων αμερικανικών επιχειρήσεων. Η εν λόγω ιστορία έχει αποδειχθεί ότι είναι ψεύτικη, πλην, όμως, κανένας εκ των συμβούλων του κ. Υπουργού δε σκέφτηκε να τον ενημερώσει περί αυτού.
Εν ολίγοις, δεν είναι κακό ένας υπουργός να επιθυμεί να συνδέσει τη θητεία του με κάποια ωφέλιμα νέα μέτρα. Θα ήταν προτιμότερο, όμως, ένας υπουργός να θέτει ως προτεραιότητά του τη στήριξη όσων μέτρων έχουν θεσπίσει οι προκάτοχοί του, στο μέτρο, βέβαια, που τα μέτρα αυτά αποδεικνύονται σωστά. Και, δόξα τω Θεώ, ένας σωστός σύμβουλος ενός υπουργού μπορεί να γνωρίζει, αν ένα μέτρο είναι σωστό ή όχι. Και η στήριξη ακριβώς εκείνων των μέτρων, που κρίνονται κατά γενική ομολογία ορθά, θα ήταν το καλύτερο έργο, που θα μπορούσε να προσφέρει ο κ. Στυλιανίδης, αν επιθυμεί να δει το όνομά του πλάι στα ονόματα των Γεωργίου Παπανδρέου (για τη θητεία του στο Υπουργείο Παιδείας τη δεκαετία του ’30) και του Ευαγγέλου Παπανούτσου. Α, και να αποφεύγει ιστορίες, όπως αυτή με το HELLENIC QUEST !
ΠΗΓΕΣ :
www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=40833472 (για τις εξαγγελίες του κ. Υπουργού)
www.sarantakos.com/language/stylianidis.html (για το HELLENIC QUEST)
tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14694&m=A44&aa=1 (για το ολοήμερο σχολείο)
www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=805007 (για διαρροή θεμάτων στις πανελλαδικές)
www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=86848012,92642188,13560268,27361100,73701324 (για τον αριθμό των εισαχθέντων στο Τ.Ε.Ι. Ηγουμενίτσας μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις του 2007).
Εδώ και λίγο καιρό, ο κ. Υπουργός έχει δώσει στη δημοσιότητα μια σειρά από μέτρα, τα οποία, κατά την άποψή του, θα επιλύσουν μια σειρά προβλημάτων της δημόσιας παιδείας. Εξήγγειλε, λοιπόν, την ίδρυση νέων τμημάτων Α.Τ.Ε.Ι., τη δυνατότητα ιδιωτών να χρηματοδοτούν μεταπτυχιακά προγράμματα σε Α.Ε.Ι. και Α.Τ.Ε.Ι., άφησε να πλανάται στον ορίζοντα ότι θα ανοίξουν θέσεις καθηγητών ξένων γλωσσών για δεύτερη ξένη γλώσσα στα δημοτικά σχολεία, ώστε να απορροφηθούν πτυχιούχοι των ξενόγλωσσων φιλολογιών, προέβαλε ιδέες περί «έξυπνου», ανθρωποκεντρικού και ευαισθητοποιημένου σε περιβαλλοντικά θέματα σχολείου και, γενικά, παρουσίασε μια μάλλον ωραία εικόνα της παιδείας στη χώρα μας.
Κατ’ αρχάς, είναι απόλυτα θεμιτό ένας υπουργός να επιθυμεί να αφήσει κάποιο έργο στο Υπουργείο του. Αποτελεί, άλλωστε, παγία επιθυμία των πολιτών να βλέπουν ένα υπουργό στην πολύπαθη χώρα μας να αφήνει έργο πίσω του. Τα παραδείγματα προσώπων, που πέρασαν από το Υπουργείο αυτό προ του κ. Στυλιανίδη και, συγκεκριμένα, του Γεωργίου Παπανδρέου (του παππού του σημερινού προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) τη δεκαετία του ’30 αλλά και του Ευαγγέλου Παπανούτσου (ως Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου την περίοδο 1950-1963) τη δεκαετία του ’60 είναι, ακόμα, αξιομνημόνευτα. Ούτε θεωρώ απαραίτητα δυσμενή τα μέτρα περί ενίσχυσης των μεταπτυχιακών προγραμμάτων από ιδιώτες, κάτι, που αποτελεί πραγματικότητα στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Ομολογώ, όμως, ότι μέσα μου το έργο ενός υπουργού δεν ταυτίζεται απόλυτα με τη θέσπιση κάποιου νέου μέτρου ή κάποιου νέου νόμου, από τους οποίους η χώρα μας διαθέτει ουκ ολίγους, αλλά, κυρίως, με την ενίσχυση των ήδη υπαρχουσών δομών. Συγκεκριμένα, το ολοήμερο σχολείο, μια σπουδαία λύση σε μια εποχή, που και οι δύο γονείς, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δουλεύουν, πνέει τα λοίσθια, καθώς λείπει το εκπαιδευτικό προσωπικό, που θα μπορούσε να το ενισχύσει και, ως εκ τούτου, πολλοί γονείς δεν επιλέγουν το συγκεκριμένο σχολείο για τα παιδιά τους. Το σύστημα της ενισχυτικής διδασκαλίας, που λειτουργούσε ευεργετικά ως φροντιστήριο για παιδιά από τα κατώτερα, κυρίως, οικονομικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, καρκινοβατεί, καθόσον λείπουν οι πιστώσεις για την πρόσληψη προσωπικού, ήτοι ωρομισθίων καθηγητών, των οποίων, σημειωτέον, οι αποδοχές έχουν μείνει στάσιμες εδώ και πολλά χρόνια. Οι εργασίες αποκατάστασης των σχολικών κτιρίων των περιοχών του Νομού Ηλείας, που επλήγησαν πέρσυ από τις φονικές πυρκαγιές, προχωρούν με βήμα χελώνας, με αποτέλεσμα όσα παιδιά έμειναν στις περιοχές αυτές να στρατωνίζονται, κυριολεκτικά, σε λυόμενα κτίρια. Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο εξακολουθεί να στερείται πιστώσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εύρυθμη λειτουργία του. Τα σκάνδαλα με τη διαρροή θεμάτων στις πανελλαδικές εξετάσεις, με πρωταγωνιστές κυρίως ιδιωτικά σχολεία, δεν έχουν τελειωμό, αφήνοντας σε πολλούς την αίσθηση ότι το, δήθεν, άδικο σύστημα των δεσμών, που διατηρήθηκε επί σειρά ετών, μάλλον ήταν το δικαιότερο απ’ όσα υπήρξαν από τη Μεταπολίτευση και μετά. Τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών δείχνουν να ενισχύονται από την πολιτική του κ. Υπουργού σε βαθμό, ώστε να εντείνονται οι φήμες περί «ανωτατοποίησής» τους. Τέλος, πολλά τμήματα σε μικρές επαρχιακές πόλεις, έχουν ξεμείνει από φοιτητές, με χαρακτηριστικό παράδειγμα κάποιες Τουριστικές Σχολές, οι οποίες πέρσυ δεν είχαν κανένα εισακτέο (!!!).
Και, φυσικά, από ένα Υπουργό Παιδείας περιμένω να μην πέφτει στην παγίδα των άπειρων μύθων, που κυκλοφορούν για τον ελληνικό πολιτισμό και, κυρίως, για την ελληνική γλώσσα, όπως έγινε περί τα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου στου Δελφούς, όταν αναφέρθηκε στον περιβόητο (για την πλαστότητά του) μύθο του προγράμματος HELLENIC QUEST, το οποίο υποτίθεται ότι αφορά την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας από τα στελέχη των μεγάλων αμερικανικών επιχειρήσεων. Η εν λόγω ιστορία έχει αποδειχθεί ότι είναι ψεύτικη, πλην, όμως, κανένας εκ των συμβούλων του κ. Υπουργού δε σκέφτηκε να τον ενημερώσει περί αυτού.
Εν ολίγοις, δεν είναι κακό ένας υπουργός να επιθυμεί να συνδέσει τη θητεία του με κάποια ωφέλιμα νέα μέτρα. Θα ήταν προτιμότερο, όμως, ένας υπουργός να θέτει ως προτεραιότητά του τη στήριξη όσων μέτρων έχουν θεσπίσει οι προκάτοχοί του, στο μέτρο, βέβαια, που τα μέτρα αυτά αποδεικνύονται σωστά. Και, δόξα τω Θεώ, ένας σωστός σύμβουλος ενός υπουργού μπορεί να γνωρίζει, αν ένα μέτρο είναι σωστό ή όχι. Και η στήριξη ακριβώς εκείνων των μέτρων, που κρίνονται κατά γενική ομολογία ορθά, θα ήταν το καλύτερο έργο, που θα μπορούσε να προσφέρει ο κ. Στυλιανίδης, αν επιθυμεί να δει το όνομά του πλάι στα ονόματα των Γεωργίου Παπανδρέου (για τη θητεία του στο Υπουργείο Παιδείας τη δεκαετία του ’30) και του Ευαγγέλου Παπανούτσου. Α, και να αποφεύγει ιστορίες, όπως αυτή με το HELLENIC QUEST !
ΠΗΓΕΣ :
www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=40833472 (για τις εξαγγελίες του κ. Υπουργού)
www.sarantakos.com/language/stylianidis.html (για το HELLENIC QUEST)
tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14694&m=A44&aa=1 (για το ολοήμερο σχολείο)
www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=805007 (για διαρροή θεμάτων στις πανελλαδικές)
www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=86848012,92642188,13560268,27361100,73701324 (για τον αριθμό των εισαχθέντων στο Τ.Ε.Ι. Ηγουμενίτσας μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις του 2007).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου