Δημοφιλείς αναρτήσεις

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

ΦΟΝΟΙ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, της ΒΕΡΟΝΙΚ ΡΟΥΑ

Ένας μετεωρίτης πέφτει στη γη. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι θα δώσει πολλές απαντήσεις σε σχέση με την προέλευση της ζωής στη γη. Ο διάσημος παλαιοντολόγος Πίτερ Όσμοντ καλείται από το Χάρβαρντ, όπου διδάσκει, στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού, ώστε να εξετάσει αυτό το μετεωρίτη. Μαζί του καλείται και ο πατήρ Μαρτσέλο Μανιάνι, Ιησουίτης κληρικός, για να το συνδράμει. Όμως, μια σειρά από ανεξήγητες δολοφονίες συγκλονίζουν την κοινότητα του Μουσείου. Μοιραία, ο Όσμοντ και ο Μανιάνι βρίσκονται μπλεγμένοι και αποφασίζουν με τη συνδρομή της Λεοπολντίν Ντεβέρ, βιβλιοθηκονόμο στο Μουσείο και βοηθό τους στην παραπάνω έρευνα, να αναζητήσουν τι κρύβεται πίσω από τις δολοφονίες αυτές.
Η Γαλλίδα Βερονίκ Ρουά, υπάλληλος στο παρελθόν στο Μουσείο Φυσικής ιστορίας του Παρισιού, εισέρχεται στο συγγραφικό στερέωμα με ένα βιβλίο, το «ΦΟΝΟΙ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ», το οποίο φιλοδοξεί να ακολουθήσει τη γραμμή, που χάραξε ο Νταν Μπράουν με τα πολυδιαβασμένα βιβλία του «ΚΩΔΙΚΑΣ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ» και «ΟΙ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ». Βέβαια, εδώ οι θεωρίες συνωμοσίας, που κυριαρχούν στα βιβλία του Μπράουν απουσιάζουν, ενώ η αντίθεση της Επιστήμης με την Εκκλησία υποχωρεί, αφού ο άθεος Όσμοντ καλείται να συνεργαστεί με τον κληρικό Μανιάνι αρχικά για την ανεύρεση των μυστικών του μετεωρίτη και μετά για την ανακάλυψη του δολοφόνου και των κινήτρων του.
Εκτός, όμως, από τις θεωρίες συνωμοσίας, στο βιβλίο της Βερονίκ Ρουά απουσιάζει και η έντονη έως καταιγιστική δράση των βιβλίων του Μπράουν, πράγμα, το οποίο ο αναγνώστης των οποίων θα διαπιστώσει άμεσα. Απουσιάζει, επίσης, το στοιχείο του αιφνιδιασμού, αφού προς το μέσο της ανάγνωσης ο αναγνώστης μπορεί να ανακαλύψει ποιος είναι ο δολοφόνος.
Αλλά, από την άλλη πλευρά, το βιβλίο της Βερονίκ Ρουά αναφέρεται περισσότερο σε μια υπαρκτή διαμάχη, αυτή των δημιουργιστών με τους οπαδούς του Δαρβίνου και, αργότερα, των επιστημόνων, που προσπαθούν να συνδυάσουν την πίστη τους στο Θεό με το επιστημονικό έργο τους, με τους άθεους επιστήμονες, που θεωρούν ότι η θρησκεία δεν έχει καμμία θέση στην επιστήμη, παρά σε θεωρίες συνωμοσίας, όπως ο Νταν Μπράουν, πράγμα, που το φέρνει πιο κοντά στην πραγματικότητα απ’ ό,τι τα βιβλία του Νταν Μπράουν. Η απόλυτη αντιπάθεια του Όσμοντ προς τη θρησκεία, όπως αρχικά εκδηλώνεται με τη στάση του απέναντι στο Μανιάνι υποχωρεί σταδιακά για να δώσει τη θέση της σε μια αγαστή συνεργασία, ενώ ο βαθύτατα πιστός αλλά και καταρτισμένος επιστήμονας Μανιάνι αρχίζει μετά από ένα αριθμό δολοφονιών να αμφισβητεί την ύπαρξη του Θεού, ήτοι έχουμε μια αντιστροφή όσων διαδραματίζονται στα βιβλία του Νταν Μπράουν. Οι χαρακτήρες δίδονται αρκετά πειστικά αλλά χωρίς ιδιαίτερη εμβάθυνση, πράγμα, όμως, αναμενόμενο σε βιβλία δράσης, όπως το εν λόγω. Η ελευθερία της επιστήμης αλλά και η καταδίκη του θρησκευτικού φανατισμού αναδεικνύονται σε υπέρτατες αρχές για τη συγγραφέα, η οποία, παράλληλα, φροντίζει να τηρεί αποστάσεις από την αυστηρή επιστημονική προσέγγιση του ζητήματος της υπάρξεως ή όχι Θεού αλλά και από τους θρησκόληπτους ψευδεπιστήμονες και ιεροκήρυκες της τηλεόρασης.
Μια ένσταση έχω για τον τρόπο, με τον οποίο εμφανίζονται οι άθεοι επιστήμονες. Ο Όσμοντ εμφανίζεται ως αδιάφορος τόσο για την εμφάνισή του, ακόμα και όταν συμμετέχει στη δεξίωση στο χώρο του Μουσείου λίγο πριν αποκαλυφθεί ο δολοφόνος, όσο και για την οικογένειά του, ενώ ο Ερίκ Γκοντοφσκί, ορνιθολόγος, εμφανίζεται ως φανατικός εχθρός της θρησκείας («Πιστεύει ότι πρέπει να γκρεμιστούν όλες οι εκκλησίες», σχολιάζει γι’ αυτόν σε κάποιο σημείο του βιβλίου η Ντεβέρ), με αλλόκοτο ντύσιμο, αντικοινωνική συμπεριφορά αλλά και εριστικό χαρακτήρα, αφού επιτίθεται άκομψα στους καθηγητές, που προσπαθούν να συνδυάσουν την πίστη τους προς το Θεό με την επιστήμη τους, με αποκορύφωμα το πέταγμα στο πάτωμα του βιβλίου της Λοράνς Ιμπέρ, βιολόγου στο εν λόγω Μουσείο. Με άλλα λόγια, η Βερονίκ Ρουά δείχνει να πλάθει κατά τρόπο στερεότυπο τους άθεους επιστήμονες του εν λόγω βιβλίου και η σταδιακή υποχώρηση της αντιπάθειας του Όσμοντ προς τον κληρικό Μανιάνι δε σώζει την εικόνα του.
Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα ευκολοδιάβαστο βιβλίο, όπου μια σειρά από πληροφορίες επιστημονικού περιεχομένου, δίδονται κατά τρόπο κατανοητό, ώστε ο αμύητος στη Βιολογία αναγνώστης να μην πλήττει, αλλά η προσπάθειά της συγγραφέως να σατιρίσει τα στερεότυπα, που καθιέρωσε για το συγκεκριμένο τύπο βιβλίων ο Νταν Μπράουν, δεν το αναδεικνύουν τελικά έναντι των πολυδιαβασμένων βιβλίων του Αμερικάνου συγγραφέα.

3 σχόλια:

ΝΙΟΒΗ ΛΥΡΗ είπε...

ενα μυθιστόρημα στο διαδίκτυο, στο www.niovi-lyri. blogspot.com ή από αυτό το προφιλ

κοπρόγατα είπε...

το εχω στο ράφι, ακόμα. οταν το διαβάσω θα επανέλθω..

περιούσιος είπε...

@ koprogata

Περιμένω τότε την άποψή σου για το βιβλίο αυτό.