Όταν ήμουν μικρός, συνηθίζαμε να πηγαίνουμε διακοπές με τους γονείς μου. Ενίοτε, έρχονταν και ο παππούς με τη γιαγιά. Ακόμα και τότε, όμως, η φροντίδα μας ανήκε στους γονείς μου, οι οποίοι, αν και προέρχονταν από κουραστικές χρονιές (στη δεκαετία του '70 και του '80 η εργαζόμενη μητέρα μου αποτελούσε την εξαίρεση στον κανόνα, που ήθελε τις μητέρες να ασχολούνται, τουλάχιστον μετά τη γέννα, αποκλειστικά με τα του οίκου τους), δε σταματούσαν στιγμή να ασχολούνται με μένα και την αδελφή μου, ως άρμοζε σε δύο συνειδητοποιημένους και στοργικούς γονείς.
Στις πρόσφατες διακοπές μου, όμως, διεπίστωσα το παρακάτω φαινόμενο, ήτοι οικογένειες με παιδιά, που έσερναν μαζί τους και κάποια κυρία με ανατολίτικα χαρακτηριστικά, πιθανόν Φιλιππινέζα, η οποία και ασχολούνταν με τα παιδιά. Ενόσω οι γονείς έπιναν το καφεδάκι τους ή έκαναν το μπάνιο τους, η Φιλιππινέζα (ή όποια άλλη εθνικότητα και αν είχε) ασχολούνταν με τα παιδιά, ήτοι τα έντυνε, τα τάιζε, τα σκούπιζε κ.λπ. Ενδεχομένως, στο ξενοδοχείο μετά θα συνέχιζε να τα φροντίζει. Όσο μπορούσα να παρακολουθήσω τις οικογένειες αυτές, έβλεπα ότι οι γονείς ουδόλως ασχολούνταν με τα παιδιά. Ενίοτε έδιναν κάποια εντολή στην "γκουβερνάντα" και έπειτα αποσύρονταν στη ραστώνη τους.
Παλαιά, στην έκθεση στο σχολείο "πώς πέρασα στις διακοπές μου" γράφαμε ότι πήγαμε διακοπές με τους γονείς. Θα είχε ενδιαφέρον να διαβάσουμε τις εκθέσεις των παιδιών των παραπάνω οικογενειών. Και, ανεξάρτητα από αυτό, να δούμε, αν ευσταθεί η διαπίστωση των παραπάνω γονέων ότι "πήγαμε διακοπές με τα παιδιά".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου