Ο εθισμός στην παραβατικότητα

Η πρόσφατη καταδίκη του συμβούλου του Πρωθυπουργού κ. Καραμανλή, κ. Κεφαλογιάννη, αποτελεί ένα, ακόμα, πλήγμα στο προφίλ του κ. Πρωθυπουργού, ο οποίος μπορεί να είχε τις καλύτερες δυνατές προθέσεις, όταν διετύπωνε τη ρήση «σεμνά και ταπεινά», πλην, όμως, όχι μόνο δεν εισακούστηκε αλλά προδόθηκε και από τους πιο κοντινούς του ανθρώπους. Ένας εξ αυτών είναι και ο άρτι, έστω πρωτοδίκως, καταδικασθείς κ. Κεφαλογιάννης, στενός συνεργάτης του κ. Πρωθυπουργού, ο οποίος υπήρξε και εκ των προσώπων, που στήριξαν θερμά την ανάδειξη του κ. Καραμανλή στην προεδρία της Ν.Δ.
Εκείνο, που προέχει περισσότερο, δεν είναι η καταδίκη του κ. Κεφαλογιάννη σε 12μηνη φυλάκιση, έστω με αναστολή. Κακά τα ψέμματα, δεν αποκλείεται ο κ. Κεφαλογιάννης να αθωωθεί πανηγυρικά στο Εφετείο, οπότε θα αποδοθεί άσπιλος και άμωμος ποινικά στην κοινωνία. Ούτε ενδιαφέρει τόσο το αντικείμενο της δίκης, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η καταδίκη του κ. Κεφαλογιάννη. Δεν έχω, βέβαια, αντίρρηση ότι η πράξη, για την οποία καταδικάστηκε έχει ιδιαίτερη απαξία, καθόσον δεν είναι και το πιο αθώο πράγμα στον κόσμο να αποπειράσαι να υποθάλψεις πρόσωπο, που κατηγορείται για εμπορία ναρκωτικών ουσιών, ήτοι να πείθεις αστυνομικούς να ψευδομαρτυρήσουν, ώστε να αθωωθεί κάποιος κατηγορούμενος για καλλιέργεια ναρκωτικής ουσίας. Και, όπως καλά γνωρίζετε, η πειθώ ενός προσώπου με ιδιαίτερη πολιτική δύναμη έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα απέναντι σε πρόσωπα, τα οποία εύκολα μπορούν να υποστούν ποικίλες ταλαιπωρίες, αν αρνηθούν να το εξυπηρετήσουν.
Πολύ περισσότερο ενοχλεί η συμπεριφορά του κ. Κεφαλογιάννη πριν αλλά και μετά την έκδοση της εις βάρος του καταδικαστικής απόφασης. Η θέση του επέβαλλε να σεβαστεί την απόφαση του δικαστηρίου και να αρκεστεί να ασκήσει τα προβλεπόμενα εκ του νόμου ένδικα μέσα. Αντ’ αυτού, όμως, επιδόθηκε σε ένα παραλήρημα, στο οποίο χώρεσε τα 50 χρόνια, που τον τιμούν οι ψηφοφόροι της εκλογικής του περιφέρειας, τη, δήθεν, καταδίκη του κοινοβουλευτισμού, εξαιτίας της δικής του καταδίκης, την αμφισβήτηση της ορθής κρίσης των δικαστών για εξωδικαστικούς λόγους και άλλα πολλά. Εν ολίγοις, αφού εκλέγεται επί 50 χρόνια βουλευτής, μαζί του καταδικάστηκαν και όσοι τον ψήφισαν όλα αυτά τα χρόνια, ήτοι επλήγη ο κοινοβουλευτισμός, ήθελε ίσως να πει ο κ. Κεφαλογιάννης. Άλλως πως είναι δυνατό να καταδικάζεται ένα πρόσωπο, που τον τιμά η εκλογική του περιφέρεια επί 50 συναπτά έτη; Δεν σας θυμίζει λιγάκι τις δηλώσεις του Νομάρχη Θεσσαλονίκης, κ. Ψωμιάδη προ ετών, ότι, αφού εξελέγη με ποσοστό άνω του 50%, μπορεί να λέει ό,τι θέλει;
Η συμπεριφορά του κ. Κεφαλογιάννη καταδεικνύει με τον πλέον ωμό και απροκάλυπτο τρόπο την ανήθικη συμπεριφορά πολλών εκ των προσώπων, που μετέχουν ενεργά στη νομή της εξουσίας. Συνηθισμένοι στην ατιμωρησία και σίγουροι ότι κανένας δεν θα τους ψέξει, επιδίδονται σε πάσης φύσεως παρανομίες, επικαλούμενοι την ψήφο του κόσμου, που τους ανέδειξε και εκβιάζοντας, έτσι, εμμέσως την κυβέρνηση ή την παράταξή τους. Και όταν βρεθεί κάποιος τολμηρός δικαστής, που θα οδηγήσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου τον παραστρατήσαντα πολιτικό, τότε η κρίση αυτού του δικαστή όχι μόνο αμφισβητείται, που κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητα απαράδεκτο, αλλά χαρακτηρίζεται ως προϊόν σκοπιμότητας και αμφιβόλου προελεύσεως. Προσέξτε, δεν αμφισβητείται η ορθότητα της δικανικής κρίσης ή η νομιμότητα της διαδικασίας, επειδή υπάρχουν ατράνταχτα στοιχεία περί της αθωότητας του πονηρού πολιτευτή, αλλά διότι η κρίση του θεωρείται ότι διαμορφώθηκε από παράγοντες άσχετους με τη Δικαιοσύνη. Η αγαπημένη ασχολία του νεοέλληνα με τις θεωρίες συνωμοσίας βρίσκει ένα, ακόμα, οπαδό στο πρόσωπο του κ. Κεφαλογιάννη.
Και μόνο για τις δηλώσεις του από της ενάρξεως της όλης διαδικασίας και πάντως προ της εκδόσεως της πρωτόδικης αποφάσεως ο εν λόγω πολιτικός θα έπρεπε να έχει αποπεμφθεί από τη θέση του ατύπου συμβούλου του κ. Πρωθυπουργού. Εκτός αν ποιεί τιμή στη νοημοσύνη μας η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Αντώναρου, ότι ο κ. Κεφαλογιάννης, όντας άτυπος σύμβουλος του κ. Πρωθυπουργού, δεν έχει να παραιτηθεί από κάτι. Τελικά, ο κ. Πρωθυπουργός απομάκρυνε τον άτακτο σύμβουλό του, καθόσον ο ίδιος ο κ. Κεφαλογιάννης μάλλον απαξίωσε να παραιτηθεί. Και αυτή η στάση του αποπεμφθέντος πολιτικού ενοχλεί περισσότερο και από την, πρωτόδικη έστω, καταδίκη του.