Δημοφιλείς αναρτήσεις

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Σκέψεις με αφορμή την περίπτωση της Μονής Βατοπεδίου

Πολλά θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς στην πρόσφατη ιστορία με την Μονή Βατοπεδίου. Τα θανάσιμα αμαρτήματα, που ο χριστιανισμός προσπάθησε να καταπολεμήσει, δείχνουν, τουλάχιστον ορισμένα από αυτά, να αποτελούν συμπτώματα της εν λόγω Μονής. Απληστία; Σαφώς, διότι δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η επίκληση των βυζαντινών χρυσόβουλλων, ώστε να θεμελιωθεί δικαίωμα κυριότητας της Μονής, χωρίς να λησμονούμε τα σαθρό του εν λόγω επιχειρήματος από την πλευρά των μοναχών.Λαιμαργία; Συμβαδίζει απόλυτα με το προηγούμενο αμάρτημα. Οργή; Πιστεύω ότι θα τη δούμε σίγουρα, αν η Πολιτεία αποφασίσει να ανακαλέσει (λέμε τώρα)όσες αγοραπωλησίες έγιναν με συμβαλλομένη ητν εν λόγω Μονή, ξεκινώντας από την αρχική ιστορία με τη διεκδίκηση των εκτάσεως στη Λίμνη Βιστωνίδα.
Θα μου επιτρέψετε να υποστηρίξω το δικαίωμα κάθε μονής, ως και της Εκκλησίας της Ελλάδος, φυσικά, να κατέχει και να αξιοποιεί την περιουσία της, διότι είναι συνταγματικά επιτρεπτό, ώστε να συγκεντρώνει τους απαιτούμενους πόρους για τη συντήρησή της και την επίτευξη των σκοπών της. Η διαφωνία μου έγκειται στην απληστία, που διακατέχει μεγάλο μέρος των μοναχών και του ανώτατου κλήρου της χώρας σε ό,τι αφορά τη συγκέντρωση υλικών αγαθών και, κυρίως, γης. Πέρα του ότι αποτελεί μια σημαντική απόκλιση απ' όσα διδάσκει ο χριστιανισμός, απομακρύνει πολύ κόσμο από την εκκλησία και τη θρησκεία γενικά.
Θα μπορούσα να δεχθώ τη συγκέντρωση πλούτου από μια μονή, αν ο πλούτος αυτός χρησιμοποιούνταν για την καταπολέμηση της φτώχειας και την κάλυψη των αναγκών όσων βρίσκονται σε μειονεκτική οικονομική θέση. Θα ήταν και σύμφωνο με την χριστιανική παραγγελία "Ο έχων δύο χιτώνας να δίδη τον έναν" και θα συμβάδιζε με το βίο του ιδρυτή της χριστιανικής θρησκείας. Μόνο που ο συνεδριακός και εκκλησιαστικός τουρισμός, που ευαγγελίζεται ο Ηγούμενος Εφραίμ αλλά και άλλοι μοναχοί και ανώτατοι κληρικοί στη χώρα μας ελάχιστα συμβαδίζει με τα χριστιανικά παραγγέλματα και σίγουρα αποτελεί μια ανεξίτηλη μουντζούρα στην ήδη μελανή ιστορία της Ορθοδοξίας στη χώρα μας (και όχι μόνο σε αυτή). Την ίδια στιγμή, δεκάδες ιδρύματα κοινωφελούς σκοπού παραμένουν χωρίς χρηματοδότηση με τροφίμους χωρίς υποστήριξη και προσωπικό απλήρωτο. Μήπως είδατε τις πλούσιες μονές να χρηματοδοτούν αυτά τα ιδρύματα; Και ο λόγος αλλά και η Πολιτεία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου όχι μόνο δεν είναι μακρυά αλλά εξακολουθεί να διώχνει κόσμο από τη θρησκεία.
Φυσικά, η ίδια η Πολιτεία με την αμέριστη συμπαράστασή της προς ητν Εκκλησία της Ελλάδος έχει συμβάλει σε αυτή την κατάσταση. Ο διαρκής εναγκαλισμός Κράτους και Εκκλησίας πιστοποιεί ότι η δεύτερη δεν θα μπορούσε να πράξει όσα της καταμαρτυρούν, αν δεν υπήρχε η τυφλή σε πολλές περιπτώσεις σύμπραξη του Κράτους. Η σπουδή πολλών πολιτικών, ανάμεσά τους και ο νυν Πρωθυπουργός μετά της συζύγου του, να υπογράψουν το απαράδεκτο και χωρίς την παραμικρή νομιμότητα δημοψήφισμα για τη διατήρηση του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες αποδεικνύει τις πραγματικές βουλές των κυβερνώντων μας.
Νομίζω ότι έχει έλθει, πλέον, ο καιρός να διαχωριστεί πλήρως το Κράτος από την Εκκλησία. Να καταμετρηθεί η αμύθητη περιουσία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Να φορολογηθεί για την περιουσία της αυτή. Να αναλάβει αυτή τη μισθοδοσία των κληρικών και του εν γένει προσωπικού της. Διότι τότε κανένας Άνθιμος (ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης) δεν θα μπορεί να φωνάζει στα Μ.Μ.Ε. ότι το κράτος δεν θα πάρει δεκάρα από την Εκκλησία. Κανένας ιεράρχης δεν θα μπορεί να απειλεί με λαοσυνάξεις την κρατική εξουσία. Και ίσως μόνο έτσι η Εκκλησία θυμηθεί τον πραγματικό σκοπό της και τα παραδείγματα ιερέων, όπως ο π. Φιλόθεος Φάρος ή ο Γερβάσιος Ραπτόπουλος (ενδεικτικά και τα δύο αυτά παραδείγματα), πληθύνουν και σταθούν δίπλα σε όσους πρέπει να σταθούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: