Απόψεις περί θρησκείας

Ένα κυρίαρχο ρεύμα στο Διαδίκτυο (και όχι μόνο) είναι η άρνηση της θρησκείας, κίνημα αρκετά διαδεδομένο και επηρεασμένο από τα πρόσφατα πονήματα του Ρίτσαρντ Ντώκινς, Μισέλ Ονφρέ, Ντένετ, Χάρρις αλλά και παλαιότερων, όπως του Καρλ Χάιντς Ντέσνερ. Δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα στη δυνατότητα του ανθρώπου να ζήσει χωρίς θρησκεία, στην ύπαρξη και διαμόρφωση κάποιων αρχών από αυτές, που μονοπωλούσε για αιώνες ο χριστιανισμός, χωρίς να ανήκει κανείς σε κάποια θρησκεία, στην κατάδειξη του πραγματικού ρόλου της Εκκλησίας επί σειρά αιώνων (π.χ. σφαγή των ειδωλολατρών Σαξόνων από το "χριστιανό" Καρλομάγνο, Ιερά Εξέταση στην Ισπανία και τις αποικίες της, κάψιμο μαγισσών στη Μσσαχουσέτη των Η.Π.Α., στήριξη της Εκκλησίας σε αυταρχικά και ανελεύθερα καθεστώτα κ.λπ.) κ.λπ. Αρκετοί φτάνουν στο σημείο να υποστηρίξουν ότι ο Χριστός αλλά και άλλοι ιδρυτές θρησκειών δεν υπήρξε ποτέ και είναι αρκετές ήδη οι μονογραφίες, που ασχολούνται με αυτό το θέμα. Δεν θα αρνηθώ το δικαίωμα των ανωτέρω να μην πιστεύουν σε οποιαδήποτε θρησκεία. Κανείς δεν μου αναγνωρίζει τέτοιο δικαίωμα και ο σεβασμός των απόψεών τους ουδόλως με εμποδίζει από το να τους συναναστρέφομαι. Ούτε με ενδιαφέρουν τα κίνητρα του καθενός εκ των αθέων ή αγνωστικιστών. Μπορεούν, δηλαδή, να απεχθάνονται πάσα θρησκεία θεωρώντας την πηγή καταπίεσης, όπως καλή ώρα ο Νίτσε, ο οποίος μεγάλωσε σε ένα άκρως καταπιεστικό περιβάλλον με θρησκόληπτες συγγενείς, ή φρονώντας ότι η επιστήμη βοηθάει στην κατανόηση του μυστηρίου της ζωής και δίνει ερμηνείες, που δεν στηρίζονται σε μεταφυσικά φαινόμενα.
Επιθυμώ, λοιπόν :
1) Μια θρησκεία, η οποία θα σέβεται τη διαφορετικότητα και δεν θα προβαίνουν οι εκπρόσωποί της σε απρεπείς δηλώσεις σε βάρος όσων δεν ασπάζονται αυτά, που εκείνη θεωρεί ως δεδομένα. Τα "κουσούρια" και η "πορνεία" όσων δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν το θρησκευτικό τελετουργικό μιας θρησκείας είναι ενδεικτικά και τα ακούσαμε πολύ πρόσφατα.
2) Μια θρησκεία, η οποία θα φροντίζει τους αναξιοπαθούντες και τους κατατρεγμένους από τον λίαν υπολογίσιμο κορβανά της χωρίς να απαιτεί χρήματα από την επίσημη πολιτεία. Οι πρόσφατες κρίσεις του μακαριστούς Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου περί επάρατης Ευρωπαϊκής Ενώσεως τη στιγμή, που η Εκκλησία της Ελλάδος ίδρυε γραφείο στις Βρυξέλλες, προκειμένου να έχει πρόσβαση στα κονδύλια της Ε.Ε. είναι άκρως προσβλητική για έναν άνθρωπο με μέση νοημοσύνη.
3) Μια θρησκεία, η οποία θα περιθωριοποιεί και αποβάλει από τους κόλπους της όσους παρεκκλίνουν από τα μηνύματα και τις διδαχές του ιδρυτή της και θα αναδεικνύει όσους τηρούν την ουσία αυτών. Εδώ ανατρέχω στις παρατηρήσεις μου με αριθμό 1 του παρόντος άρθρου.
4) Μια θρησκεία, η οποία θα προβάλει και δεν θα αποκρύπτει το αμαρτωλό παρελθόν των λειτουργών, που την "υπηρέτησαν" στο παρελθόν, θα διδάσκεται από αυτό και θα το αποφεύγει. Σχόλια, τύπου, "δεν γνωρίζω τι γινόταν επί χούντας, διότι εγώ σπούδαζα" προσβάλλουν τον κοινό νου.
5) Μια θρησκεία, η οποία θα αρνείται και θα αποφεύγει πάσα ανάμιξη στον τρόπο διακυβέρνησης μιας χώρας, θα ασχολείται μόνο με τα του οίκου της, θα αρνείται την αναγραφή του θρησκεύματος σε δημόσια έγγραφα, θα αρνείται την υποχρεωτικό θρησκευτικό γάμο και την υποχρεωτική θρησκευτική ταφή και θα προτείνει το διαχωρισμό του Κράτους από την Επίσημη Εκκλησία. Τα συλλαλητήρια για τις ταυτότητες έδωσαν προς τα έξω την εικόνα μιας οπισθοδρομικής Ελλάδος, η οποία δεν μας αξίζει.
6) Μια θρησκεία, της οποίας οι λειτουργοί θα σέβονται τις ανάγκες των πιστών τους, θα φροντίζουν, ώστε να καταρτίζονται επαρκώς, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στα καθήκοντά τους ως ιερείς, εξομολόγοι, πνευματικοί κ.λπ. Στη μικρή μου πόλη υπάρχουν παραδείγματα ιερέων, οι οποίοι κατακεραύνωσαν όσους είχαν "αμαρτήσει". Σεβαστή η διαφοροποίηση των ιερέων από τις πράξεις των εξομολογουμένων αλλά μια επιεικέστερη συμπεριφορά κατά την εξομολόγηση δεν βλάπτει.
7) Μια θρησκεία, η οποία θα αποφεύγει τη δημοσιότητα και θα αφοσιώνεται στο θρησκευτικό έργο της. Ευτυχώς προς αυτή την κατεύθυνση δείχνει να κινείται ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ο οποίος εγκατέλειψε, μέχρι αποδείξεως του εναντίου, τα σχέδια για το συνοδικό μέγαρο στον Καρέα Αττικής.
8) Μια θρησκεία, η οποία θα ξεπερνά τα όρια του ευκτηρίου οίκου της, θα ξεχύνεται στους δρόμους όχι για να προσηλυτίσει αλλά για να βοηθήσει χωρίς ανταλλάγματα.
Οπωσδήποτε δεν επιθυμώ ο εκπρόσωπος της όποιας θρησκείας να μην εκφράζει την άποψή του σε θέματα, που κρίνει ότι μπορεί να μιλήσει. Απλά θα πρέπει πρώτα να φροντίζει, ώστε να επιμελείται των καθηκόντων του ως λειτουργός της θρησκείας, την οποία υπηρετεί και, εν συνεχεία, να εκφράζει την, τυχόν, άποψή του χωρίς να καταφεύγει σε ακραίους χαρακτηρισμούς.
Φυσικά, δεν τρέφω αυταπάτες ότι οι παραπάνω απόψεις μου θα εισακουστούν. Οι άναρθρες κραυγές από κάθε είδους ευκτήριο οίκο θα συνεχίσουν να προσελκύουν τους "πιστούς" και τα "πιστά"Μ.Μ.Ε. και θα εξακολουθήσουν για καιρό, ακόμα, να αποτελούν τον τρόπο, με τον οποίο θα κινούνται οι περισσότερες θρησκείες. Μόνο, που πρέπει κάποτε να γίνει μια αρχή και αυτά τα φαινόμενα να εκλείψουν. Μήπως είμαι πολύ αισιόδοξος;