Ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος δεν ανήκε στην κατηγορία εκείνων των λογοτεχνών, που τα βιβλία τους φιγουράρουν στη λίστα με τα ευπώλητα των 50 και άνω εκδόσεων. Πιθανότατα πολλοί από τους θαμώνες των βιβλιοπωλείων να μην τον έχουν ακουστά.
Όμως , ο συγκεκριμένος λογοτέχνης υπήρξε μια από τις σπουδαιότερες και μορφές της σύγχρονης λογοτεχνίας μας. Το έργο του υπήρξε πολυσχιδές. Διηγήματα, μυθιστορήματα, ταξιδιωτικά, μεταφράσεις(κυρίως ρώσσων συγγραφέων), βιογραφίες(των Τολστόι, Χέρτσεν και άλλων σπουδαίων μορφών της ρωσσικής λογοτεχνίας) και άλλα πολλά συνθέτουν την κληρονομία, που αφήνει ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος. Η διαμονή του για πολλά χρόνια στην τότε Σοβιετική Ένωση, λόγω εκπατρισμού του για τις αριστερές ιδέες του, οι οποίες του κόστισαν και μια τρις εις θάνατον καταδίκη το 1953, τον έφερε σε επαφή με τη ρωσσική γλώσσα και λογοτεχνία. Στην Ελλάδα είχε ξεκινήσει σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, τις οποίες εγκατέλειψε το τελευταίο έτος, λόγω του εκπατρισμού του. Στη Σοβιετική Ένωση σπούδασε στο Λογοτεχνικό Ινστιτούτο της Μόσχας και ήλθε σε επαφή με τους κλασσικούς ρώσσους συγγραφείς, οι οποίοι και αποτέλεσαν ένα από τα κυριότερα θέματά του.
Η ζωή του υπήρξε περιπετειώδης. Στα νεανικά του χρόνια οργανώθηκε στο Ε.Α.Μ. και μέσα από τους αγώνες για την αποτίναξη του γερμανικού ζυγού ζυμώθηκε ιδεολογικά αλλά, παράλληλα, διαμόρφωσε στάση ζωής και έργου. Τα δεινά της ζωής του, η εξορία του, η ερήμην καταδίκη τους εις θάνατον από τον μετεμφυλιακό κράτος, η μετάβασή του αρχικά στη Ρουμανία και από το 1956 στη Ρωσσία και οι πολιτικές διαμάχες της εποχής του σφράγισαν τη ζωή του αλλά και αποτυπώθηκαν στο έργο του.
Ο διακριτικός αυτός λογοτέχνης απεβίωσε χτες, 19 Μαΐου 2008, νικημένος από την επάρατη νόσο. Αφήνει πίσω του ένα σπουδαίο έργο. Και, κυρίως, την ιδιότητά του ως πολυγράφου αλλά και άκρως διακριτικού και σεμνού λογοτέχνη, συνδυασμός μάλλον δυσεύρετος στις μέρες μας.
Όμως , ο συγκεκριμένος λογοτέχνης υπήρξε μια από τις σπουδαιότερες και μορφές της σύγχρονης λογοτεχνίας μας. Το έργο του υπήρξε πολυσχιδές. Διηγήματα, μυθιστορήματα, ταξιδιωτικά, μεταφράσεις(κυρίως ρώσσων συγγραφέων), βιογραφίες(των Τολστόι, Χέρτσεν και άλλων σπουδαίων μορφών της ρωσσικής λογοτεχνίας) και άλλα πολλά συνθέτουν την κληρονομία, που αφήνει ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος. Η διαμονή του για πολλά χρόνια στην τότε Σοβιετική Ένωση, λόγω εκπατρισμού του για τις αριστερές ιδέες του, οι οποίες του κόστισαν και μια τρις εις θάνατον καταδίκη το 1953, τον έφερε σε επαφή με τη ρωσσική γλώσσα και λογοτεχνία. Στην Ελλάδα είχε ξεκινήσει σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, τις οποίες εγκατέλειψε το τελευταίο έτος, λόγω του εκπατρισμού του. Στη Σοβιετική Ένωση σπούδασε στο Λογοτεχνικό Ινστιτούτο της Μόσχας και ήλθε σε επαφή με τους κλασσικούς ρώσσους συγγραφείς, οι οποίοι και αποτέλεσαν ένα από τα κυριότερα θέματά του.
Η ζωή του υπήρξε περιπετειώδης. Στα νεανικά του χρόνια οργανώθηκε στο Ε.Α.Μ. και μέσα από τους αγώνες για την αποτίναξη του γερμανικού ζυγού ζυμώθηκε ιδεολογικά αλλά, παράλληλα, διαμόρφωσε στάση ζωής και έργου. Τα δεινά της ζωής του, η εξορία του, η ερήμην καταδίκη τους εις θάνατον από τον μετεμφυλιακό κράτος, η μετάβασή του αρχικά στη Ρουμανία και από το 1956 στη Ρωσσία και οι πολιτικές διαμάχες της εποχής του σφράγισαν τη ζωή του αλλά και αποτυπώθηκαν στο έργο του.
Ο διακριτικός αυτός λογοτέχνης απεβίωσε χτες, 19 Μαΐου 2008, νικημένος από την επάρατη νόσο. Αφήνει πίσω του ένα σπουδαίο έργο. Και, κυρίως, την ιδιότητά του ως πολυγράφου αλλά και άκρως διακριτικού και σεμνού λογοτέχνη, συνδυασμός μάλλον δυσεύρετος στις μέρες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου