Άρχισαν πάλι οι καταλήψεις σε διάφορες πανεπιστημιακές σχολές, με αφορμή τις δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας κ. Στυλιανίδη. Με το καλημέρα 20 σχολές τελούν υπό κατάληψη και έπεται συνέχεια.
Φυσικά, δε θα συμφωνήσω με το ύφος του κ. Στυλιανίδη περί σοκ, που χρειάζονται τα δημόσια πανεπιστήμια. Μπορεί να επιθυμούσε να δώσει μια ώθηση στις διοικήσεις των πανεπιστημίων μας αλλά ο τρόπος του ήταν απαράδεκτος για ένα άνθρωπο, που ως Υπουργός Παιδείας οφείλει, πάνω απ' όλα, να συμπεριφέρεται πρωτίστως ως φορέας παιδείας.
Όμως, οι φοιτητικές αυτές οργανώσεις τόσο πολύ απεχθάνονται το διάλογο και το λόγο εν γένει, ώστε με το καλημέρα να αποφασίζουν για κατάληψη της σχολής τους; Δεν θα μπορούσαν, άραγε, να σταθούν στα λεγόμενα του κ. Υπουργού και να τα αντικρούσουν ένα-ένα; Δε νομίζω ότι ο κ. Υπουργός είπε τις μεγάλες κουβέντες, που λίγοι καταλαβαίνουν. Και δε θα ήταν δύσκολο να τον αντικρούσουν αρκετοί φοιτητές.
Μήπως είναι η λογική των παιδιών αυτής της γενιάς, που, όπως και οι της δικής μου γενιάς, πριν αρχίσει να ισιώνει ο σβέρκος μας από τις καρπαζιές της ζωής, έμαθαν να τους γίνονται όλα τα χατίρια και όταν κάτι δεν τους άρεσε, άρχιζαν να αντιδρούν υπερβολικά; Θα δεχόμουν μια εκδήλωση της αγωνιστικότητος των φοιτητικών παρατάξεων, αν έβλεπα κάποιες διατυπωμένες θέσεις, που πρόδιδαν ανθρώπους με όραμα και πίστη στις δυνατότητες της δημόσιας παιδείας. Αντί γι' αυτό, όμως, βλέπω φοιτητικές οργανώσεις με ελάχιστα επιχειρήματα και οράματα αλλά μπόλικα τσιτάτα και πρόθεση να μετέλθουν των πιο αντιδραστικών μέσων, προκειμένου να επιτύχουν σκοπούς, που κάθε άλλο παρά εξυπηρετούν την παιδεία. Και όταν μιλάω για παιδεία, εννοώ προφανώς και τη διαπαιδαγώγηση αυτών των παιδιών μέσα από το Πανεπιστήμιο, πράγμα, όμως, το οποιο ελάχιστα εξυπηρετούν οι καταλήψεις, οι εκφοβισμοί καθηγητών και οι, συνεπεία αυτών, βανδαλισμοί και λεηλασίες των σχολών.
Κάποιοι θα μου πουν ίσως ότι γενικεύω. Πιθανότατα, διότι πρόλαβα να περατώσω τις ακαδημαϊκές μου σπουδές λίγο πριν ξεσπάσουν οι κυλιόμενες καταλήψεις, που ταλανίζουν την ανώτατη εκπαίδευσή μας. Βλέπω, όμως, μια εκδήλωση βίαιας αντίδρασης από ορισμένους φοιτητές ως το μόνο τρόπο απάντησης στις άκομψες δηλώσεις του κ. Υπουργού Παιδείας. Και αναρωτιέμαι, πότε, άραγε, δοκιμάστηκαν άλλοι τρόποι αντιμετώπισης του κ. Υπουργού, ώστε, αν αυτοί απέτυχαν, να δοκιμαστούν άλλοι περισσότερο δυναμικοί;
Τώρα, λοιπόν, θα υποστούμε, αν και το απεύχομαι, το φαινόμενο να καταλαμβάνονται μια-μια οι σχολές των πανεπιστημίων μας χωρίς ουσιαστικό λόγο, μόνο και μόνο για αντίπραξη στα λεγόμενα ενός Υπουργού, ο οποίος μπορεί να είχε αγαθές προθέσεις, όταν εξέφρασε τις δηλώσεις, που πυροδότησαν το κλίμα, αλλά με το ύφος του έχασε κάθε δίκιο. Και από την άλλη θα δούμε τους γνωστούς και καθόλου άγνωστους εκπροσώπους ορισμένων γνωστότατων φοιτητικών παρατάξεων, αντί να αγωνίζονται πραγματικά για τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, να προβαίνουν σε καταλήψεις, πορείες με συνθήματα γενικόλογα και, ίσως, τραμπουκισμούς σε βάρος καθηγητών, που αρνούνται να ενδώσουν στα αιτήματά τους.Επειδή η κουλτούρα της βίας έχει εξοβελίσει το διάλογο από τη ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου